Bound By Faith (one direction vampire)

Chapter 4

Jasmin pov.

Mijn ogen voelen zwaar aan en mijn lichaam heeft moeite om nog overeind te komen. De tranen dreigen uit mijn ogen te ontsnappen maar ik laat het niet toe, ik wil het niet toelaten. Hij hoeft het niet te zien, hij verdient het niet om me te zien huilen, het enige wat die zou doen is me zwak noemen en daarmee zou die nog een reden hebben om tegen me te schreeuwen, me te slaan, schoppen, met me te gooien alsof ik een pop ben. Met de kracht die ik nog in mijn lichaam over is duw ik mezelf omhoog tegen de muur. Iets wat ik beter niet had kunnen doen want zodra ik recht sta word ik hard met mijn rug tegen de muur geduwd. Mijn handen worden boven mijn hoofd vastgehouden en mijn lichaam kan niet bewegen door een ander lichaam wat er tegenaan gedrukt wordt. 'Nog niet genoeg gehad prinses?' Het geluid van zijn stem zorgt voor rillingen over mijn rug en kippenvel op mijn armen. Een lage gemene lach is te horen naast mijn oor en de tranen van angst zijn moeilijk te onderdrukken. 'Geef antwoord prinses.' Zegt hij nog steeds op een lieve maar duivelse toon. 'Alsjeblieft Za...' Probeer ik maar word afgekapt door lippen die over mijn nek gaan. Mijn adem zit vast in mijn keel als zijn lippen langzaam omlaag glijden naar de overgang van mijn nek naar mijn schouders. 'Zo veel kleren.' mompelt hij tegen m'n nek.

Zijn naam is Zayn Malik en we zitten in het jaar 1367, de middeleeuwen dus. Ik heb mijn geheim verborgen kunnen houden, maar heb jammer genoeg nog geen andere vampiers ontmoet en ik weet niet hoe ik met mijn kracht om moet gaan en er is niemand die het me kan leren. Zayn is de prins van Wales en ik ben aan hem toegewezen als bruid, tegen m'n zin. Een warme hand die achter mijn jurk in gaat haalt me uit m'n gedachten. 'Z-zayn st-stop alsje-alsjeblieft.' Smeek ik, mijn stem niet luider dan fluistertoon. Mijn lichaam trilt op dit punt oncontroleerbaar. 'Ssst, niet bang zijn liefste. Ik ga je geen pijn doen.' Zegt Zayn heel zacht in m'n oor. De tranen rollen nu over mijn wangen, de angst in m'n lichaam is niet te beschrijven. Ik weet wat Zayn wil doen, hij heeft het al vaak genoeg gedaan en elke keer doet het meer pijn dan de keer ervoor. Langzaam voel ik dat mijn voeten los komen van de grond, Zayn tilt me hoog genoeg op om me te kunnen verplaatsen. Voordat ik me kan verzetten word ik met m'n rug op het bed gelegd, zodra ik overeind wil komen word ik ruw terug op het bed geduwd en klimt Zayn boven op me. 'Liggen blijven.' Zegt hij streng en duwt zijn lippen tegen die van mij.

'JASMIN!'

De stem galmt door mijn hoofd en Zayn zijn gezicht verdwijnt langzaam, alles wordt wazig en donker. 'JASMIN WORDT WAKKER ALSJEBLIEFT!' Mijn ogen schieten open en ik kijk recht in de bruine ogen van Liam. 'Liam.' Zeg ik fluisterend en hij trekt me in een knuffel en ik merk nu pas dat ik aan het huilen ben. 'Liam h-hij w-wilde..' Probeer ik uit te leggen maar Liam hou me steviger vast. 'Sssh, ik weet het Jasmin. Maak je maar geen zorgen, hij is weg en komt nooit meer terug.' Kalmeert hij me. 'Het leek zo echt.' Zeg ik zacht, bang dat als ik het te hard zeg ik weer ga huilen. 'Ik weet het, ik weet het.' Zegt Liam net zo zacht. 'Ga maar weer slapen, je hebt een lange dag gehad.' Zegt Liam en hij legt me voorzichtig alsof ik elk moment kan breken terug op bed. Nadat ik er zeker van was dat Harry veilig thuis gekomen was ben ik naar Liam toe gegaan en ben toen op de bank in slaap gevallen, dus Liam heeft me waarschijnlijk in bed gelegd. Als Liam van het bed op wil staan pak ik zijn hand vast. 'Wil je bij me blijven?' Vraag ik en Liam kijkt me met een lieve glimlach aan. 'Tuurlijk.' Zegt hij zacht en tilt de deken op om bij me in bed te kruipen. Zodra hij ligt kruip ik tegen zijn borst aan en hij slaat zijn armen beschermend om me heen. 'Hij zal je nooit meer pijn doen, niet zolang ik er ben.' Zegt hij zacht en geeft me een kus op mijn voorhoofd. Niet lang daarna vallen mijn ogen dicht en val ik weer in slaap.

-Vote?
-Comment?

-KJG