Bound By Faith (one direction vampire)

Chapter 3

Jasmin:

vandaag gaat Harry naar de 1e klas van de middelbare school. Hij is heel zenuwachtig, maar hij is niet de eenige. Ik ben bijna zenuwachtiger omdat Harry steeds meer op de jongen gaat lijken die ik zag op de dag dat Harry geboren was. Louis is door de jaren heen Harry's beste vriend geworden en de andere jongens die dus Calum en Luke heten zijn ook altijd bij hun. Liam zou vandaag met me mee gaan om op Harry te letten. Harry is een heel lieve jongen, maar hij is erg onzeker. Hij wil mensen niet teleur stellen en als een van zijn vrienden zeggen dat als je iets niet doet dat je preuts bent dan doet Harry dat. Door een paar van deze stunts is hij zelfs bijna in contact gekomen met de politie. Calum en Luke laten hem altijd dat soort rare dingen doen. Louis zegt dat het dom is en dat Harry niet zo naar ze moet luisteren, maar Harry wil er alleen maar bij horen en hij denkt dat dit de mannier is om dat te doen.

Op het moment zit ik in de badkamer op de badrand, Harry staat voor de spiegel zijn haren te temmen, maar het gaat hem niet goed af. Bijna elke ochtend vind ik mezelf zittend op deze plek terwijl ik in de spiegel naar Harry kijk en hem stiekem help met kleine dingetjes zonder dat die het door heeft. Hij is met water de voorste pluk van zijn haren in model aan het brengen en hoe vaak ik de wax die voor de pluk perfect is ook perongelijk van de kast af laat vallen, hij is te koppig om het uit zichzelf te pakken. 'Uurrhhh!' Kreunt Harry na de 20e keer dat zijn haar terug naar voren valt. Ik lach zacht en loop naar de kast, met een vinger duw ik de het potje wax naar beneden en het valt voor Harry in de wasbak. Het verbaast me dat hij het niet raar vind dat die zo vaak valt. Ik ga weer terug zitten en Harry pakt de wax en doet wat op zijn hand.

Na dat hij met de wax maar 5 minuten bezig is geweest zit Harry z'n haar perfect en hij loopt naar beneden om met zijn moeder te ontbijten. Harry zijn vader is niet meer bij hun dus het is nu alleen nog Anne en hij. Ik kijk naar mezelf in de spiegel en ik zie er walgelijk uit, al 2 maanden heb ik niks gedronken en mijn tanden zijn uitgestoken door het gebrek aan bloed, mijn haren zijn dof en pluizig en mijn wangen zijn ingevallen. De botten van m'n schouders zijn nog maar door een klein laagje vel bedekt en mijn ribben kun je te duidelijk tellen. Ik zucht en besluit dan om maar te gaan jagen.

Het is niet zo dat ik zoals in films super snel kan rennen en extreem sterk ben. Mijn ogen veranderen wel van kleur en sterker en sneller ben ik ook wel maar niet zo extreem, je kunt mijn kracht en snelheid als ik goed eet en mijn lichaam goed verzorg met een top atleet vergelijken. Ik loop het huis uit naar mijn motor die onderhand al 6 keer een opknap beurt nodig gehad heeft maar het nog steeds doet. Hij staat een paar straten verderop in een garage. Ik rij de weg naar de drukke stad via het bos extra snel, voordat Harry op school is wil ik terug zijn dus moet ik de 1e de beste persoon die ik vind gebruiken. Zodra ik op de bos weg rij ruik ik iemand, gewond, tussen de 10 en 20 jaar meisje. Ik stop mijn motor en loop in de richting van de persoon. Langzaam komt ze in zicht en ik ga rustiger lopen zodat ze me niet hoort. 'Wat doe je hier?' vraag ik zodra ik achter d'r sta. In een ruk draait ze zich om en kijkt me bang aan 'W-wie ben j-jij?' vraagt ze stotterend. Ik zucht als ik de angst in haar ogen zie. Met een keer knipperen stopt haar hart met kloppen en zodra haar levenloze lichaam op de grond ligt bijt ik in haar nek en zuig haar helemaal leeg.

Harry:

Zodra ik mijn ontbijt op heb poets ik mijn tanden. Tijdens het aandoen van m'n schoenen gaat de deurbel en mijn moeder maakt open. 'Louis! Wat leuk ik zal Harry even roepen.' Hoor ik mijn moeder vanuit de gang zeggen. Voordat ze wat kan zeggen ren ik naar de gang. 'Ik ben klaar.' Zeg ik blij. Louis lacht naar me en ik geef mijn moeder een kus op haar wang. Snel loop ik naar buiten en pak mijn fiets uit de garage.

Samen met Louis fiets ik naar school die maar een kwartiertje van mijn huis is. We stoppen met fietsen als we bij de poorten van de school staan. Ik kijk met open mond naar het gebouw. 'L-louis?' Stotter ik net boven een fluister stem. 'Ja.' Zegt Louis zacht. 'Het is een beetje groot vind je niet?' Zeg ik en hij lacht. 'Gewoon aan wennen man.' Zegt Louis en loopt naar de fietsstalling. Ik volg kort achter hem omdat ik ik in deze mensen menigte niet alleen wil blijven. Na wat een eewigheid leek komen we in de fietsstalling aan en ik zoek een plekje tussen alle andere fietsen. Ik zet m'n fiets aan het eind van een lange rij, waar die net nog bij past. Als we eerder naar school komen is er vast ook meer plek. Een motor met een oorverdoofend geluid komt langs de fietsstallig, ik loop snel langs de fietsen af om te kunnen zien wat voor motor het is. Ik ga naast Louis staan die al met open mond staat te kijken, snel kijk is ook in de richting van de motor en voor een moment lijkt het alsof ik stop met ademhalen. Het is een echte ouderwetse klassiker, met orginele onderdelen. 'Louis.' Zeg ik zacht en trek aan de mauw van zijn jas. 'Louis.' zeg ik nog eens en hij lijkt nu op te schrikken. 'ja.' Zegt hij snel en kijkt dan terug naar de motor die nu geparkeerd is. 'Dat ding is een fortuin waard.' Zeg ik met een zachte stem. Louis knikt en z'n mond valt opnieuw open dus ik kijk terug naar de motor, mijn mond valt nu ook open maar niet door het voertuig. Het valt me nu pas op dat degene die op de motor zat een meisje is. Aan haar figuur is te zien dat ze een oudere jaars is en haar gezicht... de helm bedekt nog steeds haar gezicht maar ik zie blonde haren onder de helm uitkomen. Alles lijkt in slowmotion te gaan als ze de helm afdoet, maar net als haar gezicht in mijn beeld komt word ik hard tegen de rij fietsen aan geduwd en vallen ze allemaal om. Ik word heel rood als ik iedereen hoor lachen en andere hoor zuchten. Snel kijk ik op naar de gene die me duwde en ik zie een grote breede jongen staan met nog een paar andere achter hem. Ik kijk terug naar de vorste jongen zodra die begint te praten. 'Knul mond dicht je kwijlt.' zegt die nogal hard. MIjn ogen worden groot als hij mijn haar vastpakt en me daaraan omhoog trekt. 'Dude laat hem met rust!' Hoor ik Louis zeggen. De jongen grijnst en kijk naar Louis die hem boos aankijkt, soms zou ik willlen dat ik zoals hem was. Hij is nergens bang voor en zegt altijd wat die wil zeggen, als iemand mij ooit lastig viel dan was Louis daar om me te beschermen en dat was vaak want mensen moeten altijd mij hebben. Ik word uit m'n gedachten gehaald door de stem van de jongen. 'Welkom op mijn school.' Zegt hij en loopt dan weg met zijn groepje. Ik merk pas dat ik een erg aan het trillen ben als Louis me knuffelt. 'Rustig maar Haz, ze gaan je niks doen. Ik laat het niet gebeuren.' Zegt hij zacht en laat me dan los. 'Kom dan gaan we naar ons 1e en enige uur van de dag!' Zegt Louis blij en trekt me dan mee naar binnen.

-Vote?
-Comment?

-KJG