Stiefzus Van Luke Hemmings

6.

Lucienne

"Lucienne, Michael, Ben en ik tegen Calum, Jack en Ashton!" roept Luke door de tuin. Nadat we onszelf nog een keer voorgesteld hadden aan elkaar, hebben we besloten te gaan voetballen in de tuin.

"Is dat niet oneerlijk, vier tegen drie?" vraag ik. Ik heb me al weer kunnen herinneren dat ze met zijn vieren een band vormen, de naam weet ik alleen nog niet. Ashton wad de drummer vertelde hij, Calum was een bassist, Michael speelt gitaar en piano, en Luke speelt ook gitaar. Zingen doen ze allemaal. Toen ik vroeg of ze een stukje voor me wilde zingen, herkende ik het liedje wel al meteen, dus misschieb dat ik er snel weer achter kom hoe de band heette.

"Tuurlijk niet! Ash en Cal winnen altijd van ons, dus het is tijd om ze een keer in te maken!" zegt Michael extra hard. Ik grinnik en ga in het midden, tegenover Calum staan.

"Wie het eerste vijf goals heeft gemaakt! 3, 2, 1!" zegt Ashton. Ik pak te bal af en schop hem naar Luke. Ik ren naar de goal van Ashton, Jack en Calum, Luke schopt de bal weer naar Ben, en Ben weer naar mij, waarna ik de bal weer in het kleine goaltje trap.

"Yes! Eindelijk!" roepen Michael en Luke na vijf goals. Ik heb er twee gescoord, Luke ook twee, Ben één en Michael geen. Ashton heeft twee keer bij ons gescoord, Calum één keer en Jack ook geen.

"Jongens, willen jullie een koekje?" vraagt Liz vanuit de keuken. Iedereen behalve Luke rent naar binnen.

"Zijn ze altijd zo?" vraag ik lachend aan Luke. Hij schud zijn hoofd.

"Alleen bij concerten, interviews en dat soort dingen niet. Maar dan moeten we ook een beetje serieus zijn." legt Luke grinnikend uit.

"Blijven ze hier wel eens slapen, omdat ze vaak hier zijn zei je?"

"Ja best vaak, maar ook veel bij de andere." Ik knik en stap over de drempel naar binnen.

"Het lijkt erop dat je het leuk hebt." zegt mijn vader als ik ga zitten.

"Het kan ook niet anders met die jongens." zeg ik lachend.

"Gelukkig maar. Ze zijn hier zeker een keer per week, tenzij ze op tour zijn dan." zegt Liz als ze naast mijn vader op de bank komt zitten.

"Heb je je al een beetje kunnen herinneren wie de jongens zijn?" vraagt mijn vader. Ik kijk hem met grote ogen aan en kijk langzaam van mijn vader naar Liz, en weer terug. "Ik heb het haar verteld, dat zou jou moeite besparen om het hele verhaal opnieuw te moeten doen." Ik glimlach kort.

"Dankje. En niet echt, ik herken de jongens zelf wel, maar waar ik ze van ken nog niet. De bandnaam kan ik me niet herinneren." Mijn vader knikt en neemt een hap van het koekje, ik volg zijn bewegingen.

"Misschien kunnen jullie nog een liedje voor Lucienne zingen, misschien herinnert ze zich de bandnaam weer." stelt Liz voor. Luke kijkt van Michael, naar Ashton en van Ashton weer naar Calum, alle viet knikken ze als teken dat ze het een goed idee vinden.

"Kom maar mee Lucienne, dan laten we gelijk de mini opname studio zien." zegt Luke. Ik sta op en volg de jongens. Ashton maakt een deur open die leid naar de kelder. We lopen de trap af naar beneden, waar nog een deur is.

"Zie hier, de mini opname studio á la Hemmings." zegt Michael met een Frans accent. Ik schiet in de lach en zie Calum en Luke al naar de rekjes met gitaren lopen. Ashton pakt een soort doos waarop hij gaat zitten, de rest heeft een gitaar gepakt en gaat op een krukje zitten. Calum opent zijn mond en begint met zingen.

You call me up,
It's like a broken record
Saying that your heart hurts
That you never get over him getting over you,
And you end up crying
And I end up lying,
'Cause I'm just a sucker for anything that you do

And when the phone call finally ends,
You say, "Thanks for being a friend,"
And we're going in circles again and again

I dedicate this song to you,
The one who never sees the truth,
That I can take away your hurt, heartbreak girl.
Hold you tight straight through the day light,
I'm right here, when you gonna realize
That I'm your cure, heartbreak girl?

I bite my tongue but I wanna scream out
You could be with me now
But I end up telling you what you wanna hear,
But you're not ready and it's so frustrating
He treats you so bad and I'm so good to you it's not fair.

And when the phone call finally ends
You say, "I'll call you tomorrow at 10,"
And I'm stuck in the friend zone again and again

I dedicate this song to you,
The one who never sees the truth,
That I can take away your hurt, heartbreak girl.
Hold you tight straight through the day light,
I'm right here, when you gonna realize
That I'm your cure, heartbreak girl?

I know someday it's gonna happen
And you'll finally forget the day you met him
Sometimes you're so close to your confession,
I gotta get it through your head
That you belong with me instead.

I dedicate this song to you,
The one who never sees the truth,
That I can take away your hurt, heartbreak girl.
Hold you tight straight through the day light,
I'm right here, when you gonna realize
That I'm your cure, heartbreak girl?

I dedicate this song to you,
The one who never sees the truth,
That I can take away your hurt, heartbreak girl.
Hold you tight straight through the day light,
I'm right here, when you gonna realize
That I'm your cure, heartbreak girl?
 
"Dat was echt heel goed!" zeg ik aan het eind van het liedje. De jongens glimlachen.

"Herinner je al het een beetje?" Ik knik langzaam mijn hoofd.

"Misschien moet de naam me dan toch maar verteld worden, ik kan me alleen de naam niet herinneren."

"Wij zijn 5 Seconds Of Summer."