Stiefzus Van Luke Hemmings

10.

Lucienne

Langzaam wordt ik uit mijn slaap gehaald door een gesprek wat op de gang gevoerd wordt. Herinneringen van gisteravond stromen binnen, wat me een fijn, maar ook vervelend gevoel in mijn oplevert. Ik hoop dat ik Davey niet meer tegenkom, in ieder geval de komende maanden niet.

Ik rek me uit en sla vervolgens de dekens van me af. Ik kleed me om.

"Nee Luke, het kan niet!" Wordt er geroepen. Ik leg mijn oor tegen de deur en probeer nog wat op te vangen van het gesprek, ik hoor iemand diep zuchten en vervolgens wordt er een deur dicht geslagen wat me doet opschrikken.

Luke is ergens boos over, dat is zeker. Ik open de deur en kijk of er iemand op de gang is te zien, gelukkig niet. Ik loop zo zacht mogelijk naar de overkant van de gang en klop op Luke's deur. Geen antwoord.

Ik duw de deurklink omlaag en stap de kamer binnen, Luke ligt met zijn hoofd in zijn kussen. "Ga weg."

"Nee, er is iets aan de hand en ik wil niet dat je je slecht voelt." zeg ik, terwijl ik naast hem plaats neem op zijn bed. Luke zucht diep.

"Ik kan het je niet vertellen, niet nu." zegt hij, het laatste wat zachter.

"Wil je het niet of kan het echt niet?" vraag ik voorzichtig.

"Beide. Daarbij zou ik ook niet weten hoe ik het ooit kán vertellen." Hij zucht opnieuw. "Ik vertel het je nog wel een keer, dat beloof ik je. Denk ik."

"Het komt goed. Laten we gaan ontbijten." stel ik voor, waarna we beide opstaan en naar de keuken lopen.

"Wat zullen we vandaag doen?" vraagt Luke als we allebij eten hebben. Ik neem een hap van mijn ontbijt terwijl ik nadenk over iets wat we kunnen doen.

"Misschien kunnen we films kijken? Ik heb niet echt zin om actief te zijn vandaag." antwoord ik na een tijdje.

"Ja is goed. Welke film wil je kijken?"

"Ik moet eigenlijk alle Harry Potter films nog een keer kijken. Ik heb ze nooit helemaal gezien." Ik eet het laatste beetje van mijn ontbijt op en zet het bakje op het aanrecht.

Ik loop de woonkamer binnen en zie Luke al naar de Harry Potter films zoeken. Ik vouw de dekens uit en leg ze alvast klaar op de bank. "Gevonden!" roept Luke door het huis.

"Weirdo." mompel ik glimlachend. We rollen ons beide op in de deken en gaan naast elkaar op de bank zitten.

Nadat we twee films hebben gehad, is het half zes s'avonds, Luke pakt zijn telefoon van de salontafel. "Pizza salami?" vraagt hij me, terwijl hij een nummer in toetst. Ik knik kort. "Over ongeveer een half uur wordt de pizza bezorgd." Ik knik opnieuw en trek de deken weer over me heen, net tot aan mijn nek. Luke grinnikt, hij grijpt de afstandsbediening uit mijn handen wanneer ik de volgende film aan wil zetten. "Wacht tot de pizza er is, dan kunnen we pizza eten en film kijken tegelijkertijd."

"Oke, is goed. Ik pak nog wel even wat drinken, wil jij ook?" vraag ik. Luke knikt en legt de deken op zijn schoot.

Drie kwartier later zitten we weer samen op de bank, de pizza te eten en de derde Harry Potter film te kijken.

En alweer, sorry sorry sorry dat ik heel weinig update, de inspiratie is nogal ver te zoeken de laatste weken.  Updates blijven komen, ik stop niet!