9.3

323 21 4
                                    

Lucienne

Luke stelt me voor aan de jongens die bij hem zitten. Ze zijn allemaal rond de 20 jaar oud, op één jongen na. Davey, hij is ook zeventien net als ik.

Ik ga tussen Davey en Luke inzitten en probeer mee te luisteren met het gespreksonderwerp waar ze het over hebben: de volgende 5 seconds of summer wereldtour. Zacht verlaat een zucht mijn mond. Normaal zou ik het helemaal uit gillen als ik hoorde dat ze op tour gingen, maar ik heb nu zo'n vertrouwd gevoel bij hem, dat ik hem eigenlijk niet wil laten gaan. Davey legt zijn hand op mijn been, net iets te hoog.

"Gaat het?" vraagt hij zacht. Ik haal mijn schouders op en sta op uit de bank. Ik loop naar boven en ga op mijn bed zitten. "Nee dus. Vertel op, wat is er aan de hand." probeert hij opnieuw. Ik antwoord niet en blijf naar mijn handen kijken. Vrijwel meteen voel ik het matras naast mij inzakken, iets te dicht tegen me aan.

"Ooit wel eens gehoord van persoonlijke ruimte?" komt er zacht, maar bot tussen mijn lippen door. Hij komt met zijn hoofd dichter bij de mijne zodat hij een van zijn handen aannde andere kant naast me neer kan zetten. De geur van alcohol in zijn adem is duidelijk aanwezig wat me nog ongemakkelijker laar voelen.

Beide handen vinden een weg naar mijn heupen, waarna ik meteen op sta en terug naar beneden loop om Luke te zoeken.

"Luke, ik voel me echt niet prettig meer, Davey zit de hele tijd aan me." Luke staat op en loopt naar Davey toe, ik loop er langzaam achteraan.

"Ik wil dat je dit huis verlaat, en niet meer hier terug komt." zegt hij kalm.

"Wat heb ik fout gedaan?" vraagt Davey verontwaardigd.

"Doe maar niet alsof je het niet weet. Ik wil dat je vertrekt." Ik hoor Luke diep zuchten, "en ik wil dat je niet meer in de buurt van Lucienne komt." Davey zucht en loopt naar buiten. Hij kijkt me nog een laatste keer aan met in blik die me niet aanstaat, alsof hij me wil vertellen dat hij nog niet klaar met me is, of zo.

Ik draai me om naar Luke en geef hem een knuffel. "Dankje." Hij legt langzaam zijn handen in mijn onderrug en knuffelt me terug.

"Alles voor mijn kleine zusje." hij glimlacht kort en loopt vervolgens met mij aan zijn zeide terug naar binnen.

Weer een shitty hoofdstuk, sorry. Ik verbeter ze later nog een keer.

Stiefzus Van Luke HemmingsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu