13.

249 17 4
                                    

Lucienne

"Hier, je drinken." zeg ik kort. Luke neemt het glas aan en kijkt me aan.

"Heb je gehuild?" Ik wil mijn hoofd schudden, maar er komt een klein, bijna ontzichtbaar, knikje uit. Ik sla mijn ogen neer en ga zitten. "Waarom? Wat is er?" Ik haal mijn schouders op.

"Ik mis Melbourne, Adelinde, andere vrienden op school. Mijn hele leven in Melbourne is in een klap omgegooid."

"Lucie, misschien kun je je vader bellen om te vragen of je een weekje bij mij mag logeren, ik kan vragen of Luke ook mag blijven, maar alleen als jij het wilt." zegt Adelinde, ik was vergeten dat we nog steeds aan het skypen waren.

"Slim idee." Ik pak mijn mobiel van het bed af en toets het nummer van mijn vader in. Met een trillende hand houd ik mijn telefoon bij mijn oor. "Pap?"

"Hey Lucie, hoe gaat het daar?" vraagt mijn vader gelijk.

"Het gaat wel, i-ik heb een vraagje." Ik kijk Luke aan, die de hele tijd zijn ogen op mij gericht heeft.

"Ja?" Ik schud mijn hoofd en richt me weer op het gesprek.

"Oh ja, kan ik binnenkort terug naar Melbourne? Adelinde vroeg of ik een weekje wilde logeren." vraag ik aarzelend.

"Tuurlijk. Wanneer wil je gaan?" Ik kijk naar het beeldscherm. Adelinde houdt lachend een blaadje met morgen erop omhoog.

"Morgen?"

"Dat is goed, ik maak wel wat geld over voor het vliegticket." Ik glimlach naar de camera. Ineens schiet me iets binnen.

"Hoe is het trouwens met het huis?" vraag ik.

"Niet slecht, ook niet goed. De makelaar denkt dat het nog wel een tijdje gaat duren voordat het verkocht word, dus we kunnen volgende week nog niet naar huis, denk ik." verteld hij.

"Is er dan ook nog geen bod gedaan op het huis?"

"Nog niet, er zijn wel mensen langs gekomen die er heel positief over waren, maar als ze het huis kopen, moet er nog vanalles getekend worden en dan heb je de sleuteloverdracht." ik hoor mijn vader zuchten, "er is dus nog een hoop te doen als de mensen het huis willen kopen."

"Dat is wel al goed nieuws denk ik, alleen is het dan wel jammer dat het nog lang kan duren."

"Zeker. Maar ik moet ophangen, ik spreek je later nog wel schat."

"Doei!" Ik hang op en kijk van Adelinde naar Luke. "Luke, ik ben bang dat-"

"Ik niet mee mag van je vader?" zegt Luke.

"Nee, je laat me niet uitpraten. Ik ben bang dat we onze tas moeten gaan pakken. We gaan terug naar Melbourne!" roep ik blij. Adelinde gilt ook mee, waarna ik een boze mannenstem hoor bij Adelinde in de kamer. Ik grinnik wanneer ik haar vader haar kamer binnen zie lopen.

"Ik ga naar mijn kamer." zegt Luke opeens.

"Wat ga je doen?"

"Wat denk je? Ik ga een tas inpakken!" Ik glimlach door zijn reactie.

"Succes." antwoord ik.

"Ik moet maar eens gaan, ik maak teveel lawaai volgens pap en ik denk dat jij je tas moet gaan pakken, of niet?" Adeline glimlacht.

"Ja klopt. Tot morgen!" Ik sluit skype af en zet wat muziek aan. Ik pak mijn tas uit een kast en stop er wat kleren in.

Na een tijdje ben ik klaar en pak ik mijn mobiel om te kijken hoelaat het is. Mijn oog valt op de grote hoeveelheid volgers die me ineens willen volgen op insta. Ook zijn er ineens heel veel reacties en likes. Ik scroll door reacties heen en zie vooral gemene berichten. Ik loop met mijn mobiel naar Luke's kamer.

"Luke?" Hij mompelt wat en draait zich om. "Komt dit allemaal door die foto van jou?" Ik laat hem mijn instagram zien en hij knikt.

"Probeer het te negeren, de meest gemene reacties komen van jaloerse fans. Het komt wel goed." Ik glimlach, hopend dat de haat minder wordt. "Het is bijna zes uur, zullen we eten?"

"Is goed. Waar zijn Ben en Jack?"

"Ben is naar zijn vriendin en Jack is met vrienden. We zijn alleen thuis." Ik knik en loop naar beneden.

Geen idee of Ben een vriendin heeft, maar goed, hier wel. Ik heb dus namen nodig, als hij een vriendin heeft, haar naam, heeft hij geen vriendin, dan een verzonnen naam :D

Xx

Stiefzus Van Luke HemmingsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu