The Theory Of Everything

Α/Ν ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ FLASHBACK ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ.

*******

Όταν το παρελθόν κάνει catch up με εμάς δεν υπάρχει γυρισμό...Όσο και αν το θέλουμε...Όσο και αν θέλουμε να τρέξουμε μακριά..να κλείσουμε το παρελθόν σε ένα κουτί να το κλειδώσουμε και να μην βγει ποτέ έξω πάντα θα επιστρέφει...Πάντα θα κάνει την εμφάνισή του στις πιο λάθος στιγμές... Αλλά εγώ αναρωτιέμαι...υπάρχουν σωστές και λάθος στιγμές; ή απλά στιγμές...; Στην θεωρία μπορείς πάντα να ξεκινήσεις από το 0 αφήνοντας το παρελθόν. Στην πράξη όμως;....

Los Angeles 2010 (Reminder. Στην present day βρισκομαστε 2018 και ο Harry γνώρισε τον Λου το 2017)

Ηarry Styles.

Σήμερα θα το κάνω. Σήμερα. Σήμερα θα το σκάσω από εδώ μέσα και δεν θα ξανά επιστρέψω ποτέ....Τα έχω ετοιμάσει όλα...Τα προετοιμάζω μήνες τώρα... Δεν μ'αρέσει πια εδώ....Εδώ που ο πατέρας μου με έκλεισε παρά την θέληση μου....Ξέρω πως έχω την Gemma αλλά θέλω να φύγω.....και θα φύγω....

Όταν το ρολόι μου έδειξε μεσάνυχτα πήρα το μικρό μου backpack και άνοιξα το παράθυρό μου... Έδεσα τα σεντόνια και ξεκίνησα να κατεβαίνω... Το ορφανοτροφείο βρισκόταν σε ερημικό δρόμο οπότε κανείς δεν θα με έβλεπε να κατεβαίνω... Την ερημιά την φοβόμουν λιγότερο από ό,τι αυτό το μέρος... Με βαρούσαν σε αυτό το μέρος...Και είχα εφιάλτες ...Και κρύωνα ακόμα και με την θέρμανση ανοιχτή...

Μόλις κατέβηκα από το παράθυρο ξεκίνησα να τρέχω.... Ήθελα να καλύψω όσο μεγαλύτερη απόσταση μπορώ....Δεν ήθελα να με βρουν. Δεν έπρεπε να με βρουν. Έπρεπε να πετύχει.. Έπρεπε να είμαι αρκετά μακρυά...

Μπήκα μέσα από το δασάκι και κάλυψα πολύ μεγάλη απόσταση όταν ξαφνικά άκουσα βήματα.... Γύρισα και είδα έναν άντρα..Δεν μπορούσα να ξεχωρίσω τα χαρακτηριστικά του λόγο της έλειψης φωτός.

Ξεκίνησα να τρέχω περισσότερο ώσπου η ανάσα μου πιάστηκε στο λαιμό μου και δεν μπορούσα να προχωρήσω άλλο...

''Ει , μην φοβάσαι δεν θα σου κάνω κακό '' είπε ..

''Τ-τι θες;'' ήμουν τρομοκρατημένος και μόνος. Τελικά η όλη ιδέα δεν ήταν τόσο καλή... είχα ήδη αρχίσει να το μετανιώνω.

''Ηρέμησε εντάξει; Είμαι ο Ryan....εσένα πώς σε λένε;''

''H-ha-harry'' ψέλλισα....τον φοβόμουν είχε κάτι το τρομακτικό πάνω του...μια αύρα ....αν και δεν πίστευα σε αυτά μπορούσα να νιώσω την αύρα του να πάλλεται στην ατμόσφαιρα...