“I lied because I don’t want you to know how much it hurts me.”
~Unknown
Rossa’s POV
Ayos lang, kahit ano lang ang kaya niyang ibigay sa ngayon tatanggapin ko, kahit masakit kahit mahirap babalik ako sa dati kung saan yun ang unang naging lugar ko sa buhay niya. Totoo nga naman paikot-ikot lang ang mundo. Dati iba na ako nuon ngayon eto nanaman ako. . di hamak ng maid ng lalaking mahal na mahal ko.
Mga bago narin yung katulong dito, wala narin sila nana yung mayordoma ng bahay na ito nuon, nasaan na kaya sila ngayon? Kamusta kaya sila nana?
“Hindi kita pinapasok ulit dito para tumunganga”. Napapitlag siya sa pinanggalingan boses, balik nanaman sa dati ang pakikitungo nito sakaniya, kung alam mo lang andrew ang lahat. .Kung alam mo lang sana.
“Sorry sir. . nalinis ko na po yung ibang pinagutos niyo, may kailangan po ba kayo senyorito?”.
“Maglagay ka ng towel sa towelrack may darating akong mga bisita Dalian mo”. Bisita o mga pugita?
Dali-dali siyang sumunod sa mahal niya, magtitiis siya hanggang sa lumambot ulit ang puso nito at handa na ulit itong makinig sakaniya at mahalin siya . . Narinig niya ang mga tunog ng sasakyan which means andito na ang mga malalanding pugita na nakatira sa ilalim ng dagat.
Dali-dali siyang lumabas sa pinanggalingan niya nakita niyang nakatitig si Dianne sakaniya, wag lang lalapit ito sakaniya dahil hindi siya magdadalawang isip na itulak ito sa pool at hayaan niyang malunod.
“You’re back”.
“Yes I am did I miss something”. Nanguuyam akong ngumiti sakaniya. Alam niyang may naiisip nanaman itong gagawin sakaniya.
“Please tama na ang pagpaplano kung paano ako mailalayo kay Andrew”. Sabi ko nakita kong nanlaki ang mga mata niya,
“I know ikaw ang nagkulong sakin sa loob ng isang taon, did andrew satisfied you?”. Nakataas ang kilay kong sabi sakaniya. Kahit na gusto ko siyang ingud-ngud ngayon hindi ko gagawin dahil may delicadeza ako sa katawan at may manners din na hindi naituro sa pugita na ito.
“I have him now bakit kailangan mo pabang bumalik?”. Sabi nito. Natigilan siya she what have him? No. never hindi yun pwede.
“You have him? How? Pinakasalan kaba niya? He does propose you?”. Sabi ko nanguuyam na ngumiti. Kulang pa lahat ng yan Dianne sa lahat ng ginawa mo sa buhay ko. . sa lahat ng ginawang paninira mo.
“No, but I was leaving here”. Sabi nito
“Leaving? Oh bakit parang wala ata akong nakitang gamit mo dito? 5 taon akong nawala o let me correct 6 years pala, wala ka padin nagagawa para palitan ako”. Sabi ko
“Nagawa ko na, akala mo ba mahal ka pa niya? Naawa lang siya sayo kaya ka niya tinaggap”. Parang my sumipa sa dibdib ko sa naririnig ko. at sa totoo lang nasasaktan ako.
“Eh ikaw ba mahal ka niya?”. Sabi ko para pagtakpan ang sakit na nararamdaman ko.
“Hindi. . but he said he need me”. But he need me more than he needs you. I’m better than you!!
“He only need’s you. . but otherwise he need’s you that’s all”. Dahil alam kong mas kailangan niya ako!!!
“Pero ikaw kailangan kaba niya hindi na diba?”. Paulit-ulit ko naririnig yung sinabi ni Dianne na yon.
Kailangan niya nga ba ako? O naghihiganti lang siya sa akala niya nuong kasalanan ko? But it was in the past now! Bakit hindi niya na lang ako patawarin at magsimula ulit kami?
Kung maniniwala lang siya sa lahat ng paliwanag ko ede sana masaya kami ngayon, kasal na siguro kami kung nuon pa lang makikinig na siya sa paliwanag ko.
Pero kahit anong mangyayari hindi ako susuko, kung may 10 pursiyento man akong hawak sa 100 pursiyento pagmamahal ni Andrew kahit walang kasiguraduhan yon lalaban ako.
=
Aw fighting! Hehe nuod muna ng I wish upon a star! Nagawa ko yung kota ko this day. Naka 3 chapters ako. :) Sana po magustuhan niyo. Ilabyall. :””””>
Vote & Comment po! Salamat \m/
©Midows.<3
