“I could congquer the world with just one hand. As long as you we’re holding the other”.
Rossa’s POV
Hindi ko maiwasan mapangti kapag naalala ko yung usapan namin kahapon, kinikilig padin ako kapag naalala ko yung lahat ng sinasabi niya. .
“You are my first, no one can replace you babe.. Ikaw ang unang babaeng nagparamdam sakin kung ano ang kulang, ikaw ang space sa puso ko na hindi kayang punuon na kahit sinong babae, maybe she can provide my needs but she can’t provide the whole you into my life. . You are the best. . I mean you are the perfect things happen to my life. . I love you my first and last”.
Hindi ako makapaniwala na ako yung maswerte babae na mamahalin niya habang buhay, na kahit anim na taon na yung lumipas wala palang makakapantay sakin, na kahit sino pa yung babaeng andiyan ako padin yung kulang. . ako lang wala ng iba.
How I wish magtuloy-tuloy na yung masasayang pangyayari na ito sa buhay namin, sana maging masaya na kami, sana maging ayos na lahat sa pagitan namin, wala akong pagsisihan sa lahat ng nangyari sa buhay ko.
Tooth **
“Will you be my princess?” Text ni Andrew. Sino bang aayaw na maging prinsesa niya aber?
“Your princess?”. Reply ko naman.
“Yes”.
“What do princesses get?” Nakangiti ako habang tinaype ko ito.
“Love, happiness, a happy ending, and me”. Reply niya na nakapagpangiti lalo sakin.
“A happyending?”.
“Yes a happyending”.
“Do they exsist?”. Tanong ko.
“If I’m with you, then yes”.
“Then, it a yes”. Nakangiti kong reply, I wish I can remember everything when I’m in heaven gusto kong maalala lahat ng bagay lalo na yung mga bagay na kasama siya.
“I love you baby”. Nagreply ulit siya, hindi ko nareplyan mamaya nakakaabala na ako sakaniya, nagttrabaho pa naman siya mamaya nagring yung phone ko, at kinilig ako at ang salarin ay si Andrew.
“Oh tumawag ka pa?”.
“Bakit hindi kana nareply?”.
“Nagttrabaho ka kaya?”.
“Oo nga pero mas kailangan unahin ka, dahil mas mahalaga ka”. Kahit ilang beses na niyang nasasabi iyon walang araw na hindi ako napapangiti kapag sinasabi niyang mas mahalaga ako.
“Oo na bolero mo”. Tumingin ako sa wristwatch ko, magttwelve na pala, kumain ka kaya itong isa na ito.
“Kumain kana ba?”. Tanong ko.
“Yeah busog na busog na ako”. Sabi nito sa kabilang linya.
“Paano?”.
“I heard you voice”. >///< Kinakain niya ba yung boses ko? Siraulo na yon busog na daw siya.
“Kumain ka diyan ha? Wag ka nagpapagutom”. Sabi ko.
“Then be here”. >///<
“be with me baby”. Paano ako tatangi? Paano? Hehe pero wala ako balak tumanggi siyempre ayoko magpakipot masiyado na mahaba yung panahon na nawala samin.
“I’ll be there”.
Andrew’s POV
Hindi ko maiwasan mapangiti, konti na lang magiging masaya na talaga kami, lahat ng kinunwento ko sakaniya kahapon lahat ng iyon totoo, meron akong naging limang babae sa buhay ko, at siya ang paguna at paghuli at wala naman akong balak palitan ang pwesto niya sa buhay ko. Kinuha ko yung cellphone ko at ngtype.
