“You know you love someone when you cannot put into word how make you feel”.
~ Unknown
Andrew’s POV
I was just staring at her, magdamag napagisip-isip ko what if I gave her a chance, what if makipagayos ako sakaniya, alam ko naman gusto ko pa siya makasama pero ginagago ko lang ang sarili kong hindi. .
Sinabi ko lang sa sarili ko na I cant live without her, but it’s not. Alam kong sa anim na taon na yon siya lang ang makakapuno ng kakulangan sa buhay ko. Pero pilit kong ipinipikit ang mga mata ko para magbulagbulagan.
Then I heard her sweet voice once again, I realize I was missing her years and years ago. Gusto ko ulit siya makasama kaya naiisip ko na kausapin siya, I want to be her tatanggapin ko ulit siya basta ipangako niya sakin na hindi niya na ulit ako iiwan.
“Brokenhearted ka ata”. Ako din kasi 6 years ago pa, buti na lang bumalik kana. .
“Ikaw mukhang masaya ka”. Ikaw ang dahilan kasi narealize ko na hindi na pala kita kayang mawala . . hindi na tama na yung anim na taon na nawala ka. . tama na yon gusto ko na maging masaya kasama ka,
“Yeah, I’m happy kasi mukhang nakita ko na talaga kung sino yung babaeng para sakin”. At ikaw parin ang babaeng yon. Ikaw padin mahal ko.
“Rossa”. Give me a chance to be with you again please.
“Congratulations drew, maging masaya ka ha?”.
“Matutulog na ako sir, congratulations ulit”. Pero hindi ko hinayaan na makaalis siya, niyakap ko siya ng mahigpit.
“Sir. .”. I hug her tight pakiramdam ko, ito ang naging pinakakomportableng yakap ko sakaniya ngayon.
“please say my name again”. Sabi ko.
“Andrew. .”
“Rossa”.
Hinarap ko siya paharap sakin, how I miss this face, her touch, her sweet worh her lips damn mababaliw ako kapag hindi ko pa siya hahalikan ngayon. Then I kiss her oh it’s like heaven kissing him after 6 years is still the same. She can still my heart race.
Rossa’s POV
“Matutulog na ako sir, congratulation ulit”. Nagulat ko ng yakapin niya ako ng mahigpit. 6 years ago kung paano yumakap ang kaisa-isahang lalaking minahal ko.
“Sir . .”.
“please say may name again”.
“Andrew. .”
“Rossa”.
I was just staring him again, his going to kiss me, mabilis ko inilgay ang dalawang braso ko sa leeg niya, kung panaginip lang ito ayoko na magising, ayoko maputol yung kasiyah nararamdaman kung ano mang mangyayari hinding-hindi ko pagsisihan. Nararamdamn ko pinapasok niya ako sa loob ng bahay niya, but in his room but in our room, akala ko wala na yon, wala na yon pero still andun parin iyon.
“Hey stop crying mahal ko”. Omygod what he said again?
“Mahal ko. .”. Yumakap ako ng mahigpit sa kaniya, I feel like I’m home again, sana hindi na matapos ito sana. .
“mahal kita rossa, mahal na mahal kita”. I kiss him. .
“Mahal din kita higit pa sa sobra”. Niyakap ko siya ng mahigpit. Akala ko hindi ko na siya mayayakap ulit ng ganito, akala ko tapos na yung kwento ko na makikita ko ang lalaking mahal ko na may mahal ng iba.
“I’m sorry to treat you like this, I was just hurt baby. . when you leave me I felt like dying i'm alive but not breathing”. Niyakap ko siya ng mahigpit. I felt dying too baby, hindi ako masaya. Naiiyak ako habang yakap-yakap siya.
“Don’t leave me please?please?”. sabi niya habang nakatingin ako sa gwapong mukha niya, I love those eyes staring with me.
“Hindi na, . please baby bukas I can tell you everything maniniwala kapaba sakin?’. Sabi ko, hindi siya tumingin sakin, tumayo ako lilisanin na sana ang kwarto niya.
“I will. . I will baby”. Tumakbo ako at niyakap siya ng mahigpit. Bukas Andrew malalaman mo na ang totoo makakapagsimula na tayo, sana. . sana ako padin talaga ang mahal mo. . mahal ko.
=
E? :”””> Okay kota nanaman sabaw po ba update ko? T_T I’m sorry po. 4 chapters na lang po ang natitira patuloy niyo pong subay-bayan :)
Vote & Comment = <3
©Midows
