7-Günlərin bir günündə.

147 25 17
                                    

budur , gözlənilən yeni bölüm. Xoş oxumalar.


                  

Ümumiyyətlə, heç bir dərsi sevmirdim. Bütün dərslərin tez keçməsini arzulayırdım. Bəzi müəllimlərin dərsində partanın altından gizli-gizli bədii ədəbiyyat oxuduğum olurdu. Sözün açığı bundan əvvəlki 2 ilimi belə keçirmişdim. Narazı idim ? Deyildim. Universitet illərimdə heç vaxt unutmayacağım hadisə müəllimin patok dərsində məni ayağa qaldırıb kitabımın mövzusunu soruşması olmuşdu. Həyəcandan , bir az da təşvişdən kitabın mövzusunu deyə bilməmişdim . O da mənə başa düşmürsənsə , oxuma demişdi. Bəli , belə sifətsiz müəllimim olmuşdu. Buna baxmayaraq yaxşı müəllimlər də çıxmışdı qarşıma. Məsələn , Hikmət müəllim. Bizə birinci kursda dərs deyəndə hamılıqla çox sevmişdik onu , ancaq mən xüsusilə sevmişdim. Yazılarıma baxanda səndə yazar təbi var demişdi çünki mənə , lakin heç vaxt ona yazılarımdan nəsə göstərməyə cəsarət etməmişdim. Bəlkə  bu il göstərməyə cəhd edərdim deyə düşünürdüm , ancaq uğursuz film işindən sonra ümumiyyətlə nəsə yazarammı bir daha əmin deyildim.

-          Nazənin , zəhmət olmasa , bunu aparıb dekanatlıqda Şəhla xanıma verə bilərsən ?

Müəllim çox üz vurmurdu , ancaq onun da məni sevdiyini bilirdim. Yoxsa niyə qrupda bu qədər uşaq varkən məni göndərsin ? Yaxınlaşıb vərəqlərini aldıqdan sonra dekanatlığa doğru yollandım. Müəllimim 30 yaşlarının başında cavan və yaraşıqlı bir adam idi. Eynəkləri belə ona xüsusilik verirdi. Qıraqdan çox ideal görünsə də , ailəvi problemləri olduğunu bilirdik. Məndən eşitməyin ,ancaq yoldaşı və anası heç yola getmirdi. Hardanmı bilirdik ?

-          Bu arvad məni öldürəcək. Hikmət də başa düşmür , heç cür başa düşmür , ayrı evə də köçdük hələ də hər gün bizdədir. Cavan ailəyik axı , hər gün də gəlmək olmaz axı. Desəm , gəl uşağı saxla heç gəlməz e.

-          Şəhla xanım , Hikmət müəllim göndərdi bunları.

Yoldaşı dekanatlıqda işləyirdi və nə vaxt getsək , qaynanası haqqında qeybət edirdi. Artıq o hal almışdı ki , tələbələrdən kimsə içəri girəndə aldırış etmədən qeybətə davam edirdi. Birinci kursda belə deyildi .

-          Yaxşı , qoy masanın üstünə. – Mənə ötəri cavab verdikdən sonra qarşısındakı xanıma döndü- Ay qız hə , mən nə edim bilmirəm də day.

Dediyim kimi mənə məhəl qoymadan söhbətinə davam etdi. Dekanatlıqdan çıxanda əllərim cibimdə otağa doğru irəliləməyi düşünürdüm. Ancaq bu çox da mümkün olmadı :

-          Nazənin!

-          Vətən! – Vətənin bizim dekanlığın qabağında nə işi var idi ? Ümid edirəm ki , məni axtarmırdı.

-          Necəsən , Nazənin ?- Görəsən mənlə nəhayət ki "sənlə" danışmağa keçməsinə sevinməli idim ya yox ?

-          Təşəkkür , yaxşıyam. Sən necəsən ?

-          Ah , necə olum , bu film işi öldürüb məni. Elçin müəllim də bayaq zəng etmişdi elə. Səndən bir şey xahiş edə bilərəm ?

-          Aha.- çox şübhəli səslə demişdim , çünki nə istəyəcəyindən əmin deyildim.

-          Bayaqdan sənə zəng edirəm , düzü. Tapmaq üçün dekanatlığınızın yanına gəldim qrupunu öyrənim. Allahdan sən də burdaymışsan. Bilirəm , bizim işlə maraqlanmırsan artıq , ancaq kiçik bir şey istəyə bilərəm səndən? Çünki səndən başqa yazar tanımıram.

-          Aha , əlbəttə.- mənə professional yazıçıymışam kimi müraciət etmişdinsə , əlbəttə edə bilərsən , Vətən.

-          Sənə bir mövzu verəcəyəm. Onu mənim üçün bir az bədiiləşdirə bilərsən ?

-          Bədiiləşdirmək ?

-          Yəni də , məndə sadəcə mövzu var. Sən onu bir az ssenari halına sala bilərsən ?- Vətən iri eynəklərinin ardından iri açılmış gözləri ilə mənə elə baxırdı ki , ona yox demək qeyri-mümkün olardı yəginki.

-          Əlbəttə. Hekayən hanı ?

-          Daşınan diskdədir .* Vaxtın varsa , çıxartdıraq bax bir az. Sonra mənə bir şey deyərsən.

Hikmət müəllim dərsdən öz işi üçün məni göndərmişdisə , mən də öz işim üçün gedə bilərdim deyilmi? Vətənlə hekayəsini çıxartdırmağa getdikdə hardasa 3-4 səhifəlik bir şey yazdığını gördüm. Ancaq qısa bir şey yazması dəyərsiz olduğu anlamına gəlməzdi deyilmi. Onla sağollaşdıqdan sonra yenidən dərsə qayıtdım. Aradan 15 dəqiqə keçmişdi artıq , ancaq müəllim gec gəlməyimlə bağlı heç nə demədi. Yenə bikef idi. Yəginki evində yenə qaynana/gəlin söhbəti gedir deyə idi. Müəllim dərsdən danışarkən mən sakitcə orta sıralardan birinə keçdim və Vətənin yazısını oxumağa başladım.

***

Hardasa 5-6 dəqiqə içində oxuyub bitirmişdim. Maraqlısı bu idi ki , yazısına "günlərin bir günündə" deyə başlamışdı. Ancaq mövzusu o qədər təsirli idi ki , hər cümləsini xüsusi ilə oxumuşdum. İndi isə oturub vərəqlərə baxırdım. Görəsən mən nə vaxtsa bu qədər təsirli bir şey yaza biləcəkdim ? Yazını oxuyub bitirdikdən sonra müəllimin dərsinə geri qayıtdım. Maraqlı nəsə danışmasa da sevimli müəllimim idi , dinləyirmiş kimi etməli idim.

Dərs bitəndən sonra bütün qrup digər otağa doğru getməyə hazırlaşırdı. Mən də çantamı götürüb otaqdan çıxacaqdım ki , müəllim adımı çəkdi:

-          Nazənin.

-          Bəli , müəllim. – çantamı çiynimdən salıb qarşısına gəldim.

-          Mədəniyyət klubu haqqında eşitmisən ?- müəllimim bu haqda nə deyəcəkdi çox maraqlı idi.

-          Bəli , müəllim.

-          Onların yeni bir layihəsi var. Eşitmisən bu haqda ?

-          Bəli , eşitmişəm.

-          Hə , lap yaxşı. Özün də məsləhət bilsən , məncə maraqlan. Çoxdandır səsləri gəlmir , ancaq yaxşl işlər görüb bu təşkilat vaxtı ilə.

-          Haqlısınız.

-          Yazıların nə yerdədir ? Yenə yazırsan ?- müəllimin sualı ilə bir anda bütün tələbəlik illərim gözümün qabağından keçdi. Mən ona yazdığımı demişdim ?

-          Yazılarım ?

-          Qrupunuzda 22 nəfər var. Çoxları məqsədsiz olaraq burdadır. Ancaq bəziləri özünü tanıyandan ədəbiyyatı xəyal edir deyilmi ? – müəllim bunu deyəndə birinci kursda ona mən özümü tanıyandan dil-ədəbiyyat fakültəsini istəyirəm dediyimi xatırladım.  Müəllimə ümid dolu baxdığımdan əmin idim. Çünki dediyimi xatırlaması məni çox sevindirmişdi.

-          Yeni layihələri üçün mən də müraciət etmişəm. Hətta seçilmişəm. İnşallah , məni də görəcəksiniz  bu işdə.

Müəllimə gülümsədim. Sonra otaqdan çıxmasını izlədim. Müəllim otaqdan çıxandan sonra isə nə dediyimin hələ yeni fərqinə varmışdım.


Daşınan disk flaşkartdır deyəsən. Çoxumuza adı yad gelsə . Nazın layihəyə qayıtmasına münasibətiniz necədir ?

1,2,3 ! Başla!Donde viven las historias. Descúbrelo ahora