DEMİRDEN UMUTLAR

Bölüm 12: Gün Gibi Ortada Olan...

Genç kadın canlı olarak kameraya çekilen sapığın yuvasını inceliyordu. Direktifler verip özellikle dikkatini çeken bir şey olursa daha yakına gitmesini istiyordu. En ufak detaylar bile gözlerinde önem kazanıyordu. O sırada elindeki tablete notlar alıyordu üstelik.

Herkes önünde kendi işiyle ilgilense de gözleri ara ara Kâhin lakabıyla ün salmış kaba psikoloğa kayıyordu.

Geldiğinden beri etraftaki herkese emir verip durması, arada ağzı bozuk konuşması yüzünden kaba olduğu sonucunu çıkarmıştı herkes.

Yolda yürürken ya da doğrudan muhatap olmadan onun bir prenses olduğu düşünülebilirdi. O kadar zarif görünmüştü ilk geldiğinde. Herkes adeta büyüsü altına girmişti; fakat çok geçmeden o büyü yerini sert bir otoriteye bıraktı.

İnsanlar şimdi ona başkaldıramıyor; fakat arkasından sövüp duruyordu. Peki, bu kimin umurundaydı? Umut'un mu? Asla... Hastaları dışında herkese karşı düşman olmaya meyilli, sosyal bir zekâya sahip olduğu halde asosyal olmayı yeğleyen takıntılı bir kişilikti o. İnsanların ne dediğini umursamazdı. İşlerin doğru yapılıp yapılmaması daha önemliydi.

Üzerine kayan gözleri zerre umursamadı bu yüzden. Ne düşündükleri de önemli değildi. Önemli olan tek şey düzgün bir profil çıkarmaktı o an.

Kamera çekimi bittiğinde bile kaydedilen görüntüleri tekrar tekrar izleyip hatalarını düzeltti. En sonunda düzgün bir profil çıkardığında ekibi topladı. Kimisi kibirli bakışlarla, kimisi öfkeli, kimisi de meraklı gözlerle pür dikkat onu dinlemeye başladı.

"Kabul etmeliyim ki oldukça şaşırtıcı bir sonuç çıktı ortaya!" Amanda kaşlarını çattı. Çoktan kaçırılmanın üzerinden 18 saati aşkın bir süre geçmişti. Bu büyük bir sıkıntıydı.

"Sizi dinliyoruz. Lütfen devam edin."

"Takipçimizin otuzlu yaşlarda bir erkek olması muhtemel. Ayrıca gözetleme yaptığı odada koca bir kirli bulaşık yığını, kirli çamaşır tepesi ve dolu bir çöp görüyoruz; fakat tüm bu kirlenmeye rağmen her şey düzenli. Bulaşıklar lavaboya, kirliler banyoya ve çöpte dış kapının yanına konulmuş." Bunları anlatırken oda içinde çekilen fotoğraflardan yararlanıyordu. İşitsel ögeleri görsel ögelerle destekleyerek inandırıcılığını artırıyordu kendince.

"Bir de yıkaması kolay olan bardak ve tabakların beceriksizce yıkanıldığı göze çarpıyor. İşte bakın mesela tabağın arka tarafında yapışıp kalmış kirlenmeler, bardaklardaki kireç lekeleri... Bir de temiz çamaşırların yer yatağının yanındaki poşete beceriksizce katlanarak konulmuş olması... Bunlar gösteriyor ki takipçimiz temiz ve düzenli birisi; fakat temizlikten pek anlamıyor. Bu da demek oluyor ki evinde bu işlerle ilgilenen birileri olmalı. Eş, dost, akraba gibi... Ayrıca bakın yatağı iki kişilik hazırlamasına rağmen sadece sağ taraftaki yastık düzenli olarak kullanılmış ve yorganın sağ tarafında kirlenme var. Bu da çift kişilik bir yatakta yalnız yatmaya alışkın olmadığını gösterir. Evli olabileceği ya da bir sevgilisinin olabileceğini düşünüyorum."

"Sonra, birkaç kitap görüyoruz odada. Kitapların türü ve yazarından yola çıkarak bu kişinin eğitimli birisi olması gerekiyor. Muhtemelen ortaokul ya da lise hocası. Ayrıca kreşe çok yakın bir ortaokul var."

"Bir diğer mevzu ise evli olabileceğini düşündüğümüzü söyledik; fakat nasıl oluyor da evli veya sevgilisi olan bir adam hayatını tek göz bir odaya taşıyabiliyor? Hiç mi merak edeni yok? Buradan da şu sonuca varabiliyoruz, ya hayat arkadaşını kaybetmiş ya da terk edilmiş. Benim fikrim terk edildiği yönünde."