Hayallerimiz vardı ,
İllegal güç gösterilerine ev sahipliği yapmış.
Ve boş bulunmuşlugumuzdan nemalanan mağlubiyetimizin kanıtı birkaç haya't' kırıklığımız.
Savurgandık.
Har vurup harman savurduk.
Başka dillerde doğruyu ararken doldurduk yalan limitini.
Bu yüzden kendimizden bir şey saklayamayışlarımızın masasında birer mezeydik şimdi.
Tekdüze hayatımıza masallar borçluyduk.
Ve aynadaki yüzümüze hicbir şey olmamış gibi bakarak asıl yüzsüzlüğü kendimize yapmıştık yıllar boyu.
Birilerinin yalnızlığını dindirmek için iki çayla süslenmiş , dostane muhabbetlerle örtülü bir masada unuttuk kendimizi.
Kayıptık artık.
Ayıptık ,
Yanımızdan her geçen gecenin alnında yerini almış.
Beklentilerimize eklentiler yamayarak acısını biraz daha arttırdık canımızın.
Bizden öte dostumuz yoktu.
Bilemedik.
Silemedik tırnak izlerini yüzümüzden ,
Hayatımıza her müdahil olanın.
Her gidene ağladık.
Bağladık rengini geceden çalmış karaları.
Yaraları saramadık bir tek.
Ne yazık ki gönlü zenginlerden değildik.
Eğildik , boyun büktük iki lokma sevginin önünde.
Ne zaman bir kayıp ilanı görsek kendimize benzettik.
"Birgün uğruna kendimizi kaybettiğimiz o 'birileri' yoklugumuzu farkeder." ümidine bel bağladık.
Hicbir hatırda yerimiz yokmuş.
Hatırlanmadık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAZIM YALNIZI
PoesíaRahman ve Rahim Olan Allah'ın Adı İle... Allah hüzünlü kalbi sever. Hüzne ayrılır insan ömrünün yarısından fazlası. Şiir ise hep en acıyan yerden yazılır. İyileşmek isteyen bir yaranın sarfettiği çabadır şiir. Okuyan iyileşir , yazan iyileşir , yar...
