Daha fazla tutamadı gözyaşlarını kadın.
Sağanak sağanak ağladı.
Geride bıraktıklarını anımsadı.
El sallamaktan bile mahrum kaldıkları vardı.
Sırtında koca bir gökyüzüyle gitti.
Yeryüzüne dahi küsmüştü.
Bu yüzden attığı adımları bile başkasına aitti.
Daha fazla dayanamadı kadın.
Şiir şiir ağladı.
Kendini yaptığı hatalara defnetti.
Salâ'sız , namazsız...
"Ölmeliyim artık." dedi.
Zaten ölü bir ruhu taşıyordu bedeni.
Kim bilir kimdi , neydi nedeni ?
Dayanamadı yaşadıklarına kadın.
Ecel ecel ağladı.
Yaşını yıllara göre değil ,
Yıldıklarına göre hesapladı.
Koca bir ihtiyardı.
"Vakti geldi." dedi.
Can bildikleri sırtına bir hançer daha sapladı.
Gülmeden öldü.
Ölmeden önce de yaşamıyordu.
Toprak toprak ağladı kadın.
Sessiz sessiz öldü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAZIM YALNIZI
PoesíaRahman ve Rahim Olan Allah'ın Adı İle... Allah hüzünlü kalbi sever. Hüzne ayrılır insan ömrünün yarısından fazlası. Şiir ise hep en acıyan yerden yazılır. İyileşmek isteyen bir yaranın sarfettiği çabadır şiir. Okuyan iyileşir , yazan iyileşir , yar...
