Usulca ağladı babam.
Gözlerinden dağlar düştü.
Bu hissettiğim ilk depremdi."Bundan sonra annen de benim baban da." Dedi.
Ben o günden sonra sevemedim eylül'ü.
Salı günlerini
Ve sabaha karşı üçü beş geçeleri...Birde geceleri !
Anne ,
Ben ölümle tanışmak için henüz çok küçük değil miyim ?Ayrılık nedir bilir miyim ben anne ?
Ağlasam özlediğimde ,sen gibi kokar mı babam ?Yazık ! Ben üzülürüm diye ağlayamadı bile adam.
Anne...
Vedalar vuslata çıkar mı?
Adının geçtiği bir türküye takılsa ayağım meselâ...
Düşer miyim cennete ?Ben küçüğüm anne , unuturum.
Yüzünü hatırlarım da fotoğraflardan.
Ya ayak parmakların ?
Kahkahaların ?Babam konuşmayı sevmez ki anne.
Uzun uzun anlat desem annemi , uzun uzun içer babam.
Ben eylül aylarını hiç sevmem anne.
Eylül ayrılıklarını ,
Salı günlerini ,
Sabaha karşı üçü beş geçeleri...Ve ben ne zaman beş yaşında bir çocuk görsem ,
Dayanamam ağlarım anne.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAZIM YALNIZI
PoetryRahman ve Rahim Olan Allah'ın Adı İle... Allah hüzünlü kalbi sever. Hüzne ayrılır insan ömrünün yarısından fazlası. Şiir ise hep en acıyan yerden yazılır. İyileşmek isteyen bir yaranın sarfettiği çabadır şiir. Okuyan iyileşir , yazan iyileşir , yar...