"Solumuz hayrolsun." dedi adam.
O an ;
kalbi , gözlerini ilk kez gördüğü kadının kalbine değmişti.
İçinde evvelce ölen kelebeklere sanki ruh üflenmişti.
Gözleri kırpma yetisini yitireli henüz bir kaç dakika olmuş olsada ,
Farkındaydı ;
Dokunsa elleri aşka değecekti.
Bir başka doğacaktı bugün hayata.
Dokunamadı.
Belki de kıyamadı.
Çünkü ; adamlar dokunmaya kıyamazdı.
Sessizce sevdi kadını.
Adını öğrendi sonra.
Adımlarını ezberledi.
Geçtiği kaldırımları , sokakları...
Şakakları ağarmıştı.
Ama kadının yüzündeki çizgilerden anladı zamanın hayli yol aldığını.
Senelerce susmuştu demek...
Sevmek yetmişti adama.
Uzaktan ,
Sadece izleyerek...
Kim bilir belki de bir korkaktı.
Sevse kadın kaybolacaktı.
Kaybetmekten korktu adam.
Sessizce sevdi bu yüzden.
Konuşmadan , dokunmadan ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAZIM YALNIZI
PuisiRahman ve Rahim Olan Allah'ın Adı İle... Allah hüzünlü kalbi sever. Hüzne ayrılır insan ömrünün yarısından fazlası. Şiir ise hep en acıyan yerden yazılır. İyileşmek isteyen bir yaranın sarfettiği çabadır şiir. Okuyan iyileşir , yazan iyileşir , yar...
