Hayatlarımızda canımızı yakıcak birileri elbet vardır.Ama canınız yanarken sizi ondan kurtaran insanlar gün gelip canınızı yakarsa?Berk benim hayatımın en kötü zamanında yanımda oldu.
Abilik hatta annemin ve babamın yapamicağı şeyleri bile o yaptı.
Beni bu çektiğim acılardan kurtaran oydu.
Bir defasında "Canını bir kere yakanın bin kere canını yakarım"demişti.Hiç unutmam.Peki şimdi canımı o yakmamışmıydı?Hemde beni dinlemeden, yapmıştı bunu.
Aklımdaki düşüncelerle cebimden çıkardığım anahtarla arabanın kilidini açtım.
Bindiğimde yan kapı açıldı.Kafamı çevirdiğimde Kutaydı.İyide onun burda ne işi vardı ki.Gözyaşlarımı silerek "Sen napıyosun burda"dedim.
Kaşları çatık bir şekilde "Sinirlisin Masal iyide değilsin ben sürücem arabayı sana iyi gelicek bir yer biliyorum sakinleşirsin (biraz durdu ve) bana güvenebilirsin" dedi.
Belkide gerçekten dediği gibi iyi gelicekti, belkide şimdilik berkin yaptıklarını unutabilirdim.
Kafamı onaylarcasına salladım, yerlerimizi değiştirdik sonra hemen yola koyuldu.
"Nereye" dedim.Güldü "Seviceksin söz" dedi.
Şaşırarak "Başına saksı mı düştü? benle ilgileniyosun bide benim sevebiliceğimiz biyere gittiğimizi söylüyosun Kutay ölücekmiyimde böyle konuşuyosun acaba?" dedim başka bir nedeni olamazdı bunun.
Kahkaha atıp cevap vermedi.Telefonun bir kaç kişiyle konuştu."Yol biraz uzun sürücek istersen uyu" dedi.
Nereye gittiğimizin merakını dahada arttırıyordu bende.En iyisi uyursam yolun daha çabuk geçiceğini düşünürek gözlerimi uyumak üzere kapadım.
*
Ayıkmaya çalışırken yumuşak bir yerde olduğumu hissettim, gözlerimi açtığımda yatakdaydım.Etrafıma bakındığımda Kutay karşı koltukta uyuyordu.İtiraf etmem gerekirse onun o uyuyuşunu saatlerce izleyebilirdim.
Uyurken sert, kaba, öküz halinden eser kalmıyor tamamen melek gibi oluyordu.Onu göz hapsimden kurtarmak için ayağa kalktım.
Kaltığımda üzerimde bol bir beyaz gömlekten başka bir şey yoktu.Ne yani beni kutay mı giydirdi? Bunun düşüncesi yanaklarımı kızartırken kıpırdaşmasını fark ettim.
Gözlerini açar açmaz "Günaydın ufak cadı" dedi.Ufak cadı nedir ya ayı işte ne olucak.
"Günaydın öküzler kadrosu başkanı" deyip sırıttım.
Şaşkın şaşkın bakıp "Çok mu düşündün bunu söylemek için merak ettim doğrusu ha bu arada gömleğim çok yakışmış"dedi.
Yanaklarımın kızarmasını arttırırken dayanamayıp "beni sen mi giydirdin" dediğimde arsızca sırıtıp "bilmem ki ben mi giydirdim seni"dedi.
Sinirle yanımda ki yastığı kafasına attığımda değmeden tutmuştu bu hareketi onu çekici yapsada, saçmaladığımın farkına vararak kendimi toparladım.
"Kutay dayak yemek istemiyosan benden sen mi giydirdin söyle" derken sinirimi belli edicek tonda konuştuğumu fark ettim.
"Valla ben giydirmeyi isterdim ama mazallah kapılırım belli mi olur diye vazgeçtim hizmetlilerden rica ettim onlar giydirdiler" dediğinde söylediği kelimeyle şok olmuştum.
Ne demek kapılırım bu kelimeyi hatırladıkça kan beynime sıçrıyodu."Pis sapık"diyip hızlıca yorganın altına geçip bütün üstümü kapattım.
