-12-

3.7K 83 6
                                    

3.kişi ağzından devam

Ayakta donup kalmıştı olanları idrak edemiyordu.

Berk "Ah be kardeşim masala yapılıcak şakamı bu diyerek" otutturduğunda kutayın gözünden akan yaşı gördü.

Onu ilk defa böyle görmüştü."Oğlum bana bak sinirle söyledi bilmiyordu şaka olduğunu yoksa nefret edermi o cadı senden"diyerek sakinleştirmeye çalışıyordu ama nafile kutay cevap veremiyecek kadar kötüydü.

Sonunda konuşup "B-ben peşinden gitmeliyim şaka olduğunu söylemeliyim"diyerek yerinden kalktı.

Başak onu engelledi "Abi sakın gitme o sinirle kalbini kırar, daha fazla kötü olmayın sakinleşince konuşursun"demişti.

Kutay sinirle "Sikmişim kalbimi ulan naptım ben naptım onu kırdım çok kırdım"diyerek güçsüzlükle yerine oturdu.

Masadaki bardağı alıp kafasına dikmişti.

O bardağa en son masal dokunmuştu bunları düşünürken sinirle ve acıyla elindeki bardağı paramparça etti.

Herkes gürültüyle oraya döndüğünde "Önünüze dönün lan!"diyerek bağırdığında istediği olmuştu.

Başak korkuyla ağlayarak abisinin yanına geldi."Elin elin kanıyor hemen hastaneye gidelim"derken titriyordu.

Korkuyordu herşeyden çok ne kadar belli etmese de abisini çok seviyordu.

Kutay onun annesi abisi hatta babasıydı.

Kutay kardeşinin gözyaşını parmağıyla silerek "Korkma iyiyim ben" dedikten sonra tek güvenebiliceği kişi berke "Başağı eve götürürmüsün"demişti.

Berk itiraz etmeden başağı alıp oradan ayrıldı.

Alp "Bu şekilde burada kalamazsın gel hastaneye gidelim ne gerekiyorsa yapılsın sonra nereye istersen git karışmayacağım"demişti.

Alp her ne kadar grubun zevzek eğlenceli vurdum duymaz bir yani olsa da olgunlukla dolu olan bir yanı daha vardı.

Arabayı alp sürerken can ve kutayda arka koltukta oturuyorlardı.

Hastaneye geldiklerinde hemşirelerden biri yanlarına gelerek olanları sordu.

Kutay soğuk bir sesle "Yollayın şunu demir gelsen"demişti.

Alp hemşireye "Demir beye Kutay Akmeriç derseniz o buraya hemen gelir uzamasın ama"diyerek hemşireyi yolladı.

Demir kutayın ismini duyduktan sonra koşar adımlarla acile indi.

Elindeki kanları gördüğü an "Lan noldu!" diyerek bağırdı.

Can kısaca elinde bardağın parçalandığını söyledikten sonra levent pansuman yapıp derin kesilen yeri dikiş attı.

"Dikişlerini sakın patlatma.Nasıl bir güçle sıktın oğlum sen o bardağı elini ne kadar derin kesmişsin farkında mısın!" derken azda olsa sinirliydi.

Kutay hiçbirşeyi umursamadan alpten anahtarı alıp evin doğru yola koyuldu.

Alp'le Can durumu anlatıp teşekkür ederek oradan ayrıldılar.

***

Masal'ın ağzından

Canım yanıyordu hem de çok.

Seviyor sanmıştım her şeyden çok inanmıştım.

İlk defa bir erkeğe tekrar güvenebilmiştim.Herşeyden önce aşık olmuştum ben!

ZAAF Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin