The Lost Boy(BTS Fanfic-Jungkook Love Story)Tagalog

Prologue

I don't really know what to say since I don't really know much about BTS so please comment anything that can help me.Hay,sorry di talaga ako magaling sa tagalog na story kasi mas prefer ko ang english language pero proud ako ng filipino ako!Di lang talaga ako magaling mag sulat ng tagalog na story.

Third's POV

"Quick!Get the Doctor!"

"Yes M'lady!"

"What the hell happened?!"

"Is he okay?!"

"Jinja?!What the hell is he doing in the middle of the night?!"

"Jeon Jung Kook!!Gising na!"

"Ano ba?!Nasan na ang mga doktor?!Mamatay na si Jungkook wala parin!!!"

"Wag ka magpanic!"

"Andito na yung Doktor!"

"Hay salamat!"

~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~

Stephanie's POV

"Ano bang nagyari?!Bat nagkaganon si Jungkook?!"

"Anong nangyari?!"

"Pano na si Kookie?!"

"Stephanie,Anong nangyari kay Jungkook?"

Huminga ako ng malalim at tinignan sila habang umiiyak.

"...Hindi ko alam...Di ko alam kung anong nangyari...Basta naalala ko lang na tatawid na sana ko ng daan ng bigla nalang niya kong tinulak...Siya yung tinamaan nung sasakyan..."Sabi ko habang humahagulgol parin.Napakasakit.Para akong sinasakal.Nakakaguilty.

"Anong ibig mong sabihin?Na dapat ikaw ang mababangga at hindi si Jungkook?"Tanong ni Jin.Tumango nalang ako.

"Ikaw nanaman!!Ikaw nalang lagi ang concern niya!Halos di na niya mapangalagaan sarili niya dahil sa kakaisip sayo!Ngayon anong nangyari!!Nalagay sa pahamak ang buhay ni Jungkook dahil sayo!"Biglang sigaw sakin ni Jimin sakin na ikinagulat ko.Sunod-sunod ang pagpatak ng luha ko habang nakakatitig sa ICU kung nasaan si Jungkook...

"Jimin!Tama na!Hindi kasalanan ni Steph ang nangyari!"Awat ni Suga pero hindi iyon ang pinagtuunan ko ng pansin.Ang tanging iniisip ko lang ay kung maayos ba ang lagay ni Jungkook o hindi.Di ko alam kung ano ng gagawin ko.

"Eh kasalanan naman talaga niya diba!!Wag niyo sabihin saking di niyo alam!Halos hindi na mabuhay ng maayos si Kookie dahil kay Stephanie na yan!"Sigaw parin ni Jimin.Lalo lang tumulo ang luha ko sa sinabi niya.Napakasakit,para akong tinutusok ng maraming karayom sa puso...

"Hoy!Tama na yan!"Pagsabi sakanya ni Namjoon.Hinawakan naman ni Taehyung si Jimin para pakalmahin siya habang pinapatahan ako ni Jin.

"Stephanie,wag mong sisihin ang sarili mo sa nangyari.Hindi mo kasalanan na nabangga si Jungkook"Bulong sakin ni Jin habang yakap yakap ako.Pero hindi ako makapagsalita.Umiiyak lang ako na parang wala ng buhay.

"Hindi ito ang oras para mag-away,nasa kritikal na kindisyon si Kookie,dapat nandito tayo para sakanya,hindi para sisihin ang isa't-isa."Sabi ni Hoseok na nagpakalma kahit papaano kay Jimin.Hindi ko siya magawang tignan sa mata dahil alam kong lalo lang siyang magagalit sakin.

"Salamat,J-Hope.Ikaw talaga ang Hope namin"Sabi ni Namjoon pero bakat parin ang pagaalala at lungkot sa boses niya.

"I'm sorry...I'm so sorry...Hindi ko sinasadya,di ko alam na ganon pala ang mangyayari,patawad..."Bulong ko pero rinig parin nilang lahat.Umiyak lang ako ng umiyak habang patuloy lang sila sa pagyakap at pagtapik sakin.

Jeon Jungkook...gumising ka na.Kailangan ko ang kaibigan ko.

~^~^~^~^~^~^~^~^~^~^~^~^~^~^~^

Di ko alam kung maganda ba o hindi.Gusto ko lang talagang gumawa ng BTS fanfic.Sa totoo lang dapat english to,kaso sabi ng kaibigan ko tagalog nalang para mas maganda.May english din akong ginagawang story(Di ko nga lang alam kung kailan ko ipupublish) tungkol sa BTS at hindi nalalayo ang concept ng story na to sa isa pang story ko.Parehas silang naglaho sa world media pero wala namang bad event dun.Aish,sana nagustuhan niyo kahit di ako ganon kagaling magsulat ng tagalog.

-Kookielover