BÖLÜM 1

205 92 35
                                    

MULTİMEDYA: RÜYA DURGUN

Gözlerimi açtığımda sabah olduğunu gözlerime güneş ışıklarının vurmasıyla anlamıştım. Yavaş yavaş kendime gelmeye çalışırken babaanne min sesiyle hızla yattığım yerden kalkıp aşağıya babaannemin yattığı odasına girdim. Korkmuştum, çünkü kendisi bu sene bu küflü nem çeken bir evde yaşıyor ve hastalığı böbrek yetmezliğiydi. Bu evde bir hayvanı bağlasan bile durmazdı. Ama fakirlik nedeniyle insan yaşıyor işte elinden birşey gelmiyordu ki ? Hemen dizlerimin üstüne çöküp, babaannemin bembeyaz olan saçlarını okşayıp, anlında olan iki damla teri işaret parmağımla silmiştim.

"Ne oldu tontişim, neden bağırdın.? Bir yerin falan mı ağrıyor?" sesim biraz ağlamaklı biraz korkulu çıkmıştı. Korkuyordum çünkü beni bu yaşıma kadar büyüten, bakan oydu. Annem ve babam ben küçükken ölmüşlermiş. Babaannem öyle anlatırdı. Yüzüme değen o nasırlı eller yüzünden daldığım konudan uzaklaşıp tontişime dönmüştüm.

"Yavrum, yok bişeyim. Üzülme kahvaltı hazırla dicektim. Seni korkuttum galiba." gülümsemesi solmuştu. Usulca daha çok yanına yaklaştım. Kokusunu çekip;

"Olur mu ? Prensesim ne korkması. Birşey falan oldu zannettim de ondan yani neyse sen dinlenmene bak, ben kahvaltı hazırlıyayım." yanağına sulu bir öpücük bıraktıktan sonra hızla odama gidip geceliklerimi çıkartıp, lavaboya yönelmiştim. Elimi yüzümü bol soğuk suyla yıkayıp, kahvaltı hazırlamak için mutfağa geçtim. Dolabın kapağını açtığım da yiyilecek birşeyin olmadığını görmemle hızla dolabın kapağını çarptım.

"Ne oldu! Rüya birşey mi oldu. Ne bu gürüntü yavrum!" hızla mutfaktan çıkıp komidinin üstünde komşumuz ayten ablanın ne olur ne olmaz diye verdiği elliliği alıp markete gidecektim.

"Birşey olmadı, prenses ekmek yokta almaya gidiyorum. Hemen dönerim." der demez kendimi dışarda buldum. Market bir sokak aşağımızdaydı. Hızlı hızlı adımlarla alt sokağa çıkıp halil abinin dükkanına girdim.

"Kolay gelsin halil abi" diyip hemen hızla kafamdakilerini aldım. Prensesim evde tekti onu asla tek bırakmazdım. Aldıklarımın parasını verip direk evin yolunu tuttum.

Kitabımı okuyan kişilere sesleniyorum ta bizim evden votelerinizi ve aklınzdaki yorumları yazabilirsiniz ,😂😍

BİTMEYEN SEVDAMIZ #WATTYS2016 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin