BİTMEYEN SEVDAMIZ #WATTYS2016

BÖLÜM 12

MULTİMEDYA:EMİR SOYMAN.

EMİR SOYMAN..

"Ne oldu emir ?" bana sanki öfkeli bir tonla konuşmuştu. Babaannesinin ölümünü dün öğrenmiştim. Ama bir türlü onun yanına gidipte göremedim. Ama şimdi bulmuştum onu. Bana iş bulacağını söylemişti. Acaba orda garsonluk yapabilir mi ? Tam gidecekken kolundan tuttum. Ne güzel gözleri vardı. Herneyse ;

" Rüya, bir arkadaşımın kuzeni zengin bir yerde cafe açmış. Ve eleman gerekiyor bana demişti. İstersen oraya gidip konuşabiliriz" birşey demesine fırsat vermeden kolundan tutup gelen arabaya bindirdim. Şaşkın hali yüzümü güldürmüştü. Bir ara seviyordu beni kardeşimsin dedikten sonra vazgeçmişti galiba ama onu kullanamazdım. Ben sevgiye açık biri değilim. Tek gecelik ilişkilerle yaşayan bir emir'im. Bunu onunda bilmesine rağmen beni sevmişti. Cafe'ye geldiğimizde, ilk defa böyle büyük bir yapıyı gördüğü için, ağzı açık bir şekilde bakıyordu. İçeriye geçince mis gibi yemek kokuları benim bile açıkmama sebep olmuştu. Rüya'ya baktığımda sanki içiyle iç savaşa girmuş bir hali vardı şaşırmama neden oldu ona baktığımı fark edince bana bakıp;

"Delirmedim emir bakma bana öyle!".

"Ne bileyim suratın şekilden şekile girdi de korktum birden." kahkaha atıp koluna girdim bir masaya oturup, yemek söyledim. Rüya'ya baktığımda etrafa bakıyordu. Bende bir göz gezdirdim. Herkes de bir üstünlük vardı sanki en güzel benim diye süslenmiş,  gögüs dekolteleri olan renk renk elbiseler içinde olan bir ton kız ve onlara aç kurtlar gibi bakan birbirinden zengin erkek züppeleri. Benimde onlardan farkım yok bende böyle kızlar gördüğümde ağzımın suları akardı. Rüya'ya baktığımda içlerindeki en masum biri olarak gözümün önündeydi. Onların utanması gerekirken rüya'nın utanması bana çok saçma geldi. Yemeklerimiz gelince bir iştahla yemeğe başladık. Doyduğumda elim karnına gidip ovaladım. Hayvan gibi yedim yine;

"Emir!" başımı masadan kaldırıp rüya'nın gözlerinin içine baktım. Bana bakıp gülmeye başladı. Tek kaşımı kaldırıp ona baktım delirdi vallaha.

"Karşı masa dakiler sana bakıyor."
Hafiften dönüp baktığımda harbiden de bakıyorlardı. İki sarışın bir esmer oturmuşlardı. Rüya'ya dönüp ellerimi gögsümde birleştirip;

"Şu karizmaya kim bakmaz ki rüya'cım." gülmeye yine başlamıştı hafifçe boğazını temizleyip, dirseklerini masaya dayayıp, ellerini yanaklarına koydu;

"Karizmana değil böyle hayvan gibi yiyişine baktılar. Hayatlarında görmemişlerdi onlara bir ilk yaşattın." demesiyle geriye doğru sırtını sandalyeye bıraktı. Bu kız neden benim sinirlerimi bozuyor. Sağa baktığımda bekir ve aras kapıdan içeriye girmişlerdi. El sallayıp bekir'in beni görmesini sağladım. Aras bana bakıp hiç bir mimik dahi oynatmadan yukarıya çıktı tabi bütün kızlarında ağızlarından sular fışkırıyordu. Bekir yanımıza gelip;

"Hoşgeldiniz." rüya'ya bakıp "bu güzel bayan da kim tanıştırmayacak mısın?" piç kurusu hemende asılı verdi.

"Rüya eleman arıyordun ya arkadaşım kendisi." elini uzatıp sıktı öyle bir bakıyordu ki boğazını sıkasım vardı.

Rüya durgun..

Emirle baya bir eğlenmiş, ve gülmüştüm hayatımda ilk defa kendim olarak gülüyordum. Bekir dediği çocuk bana hiç tekin gelmemişti öyle bir bakıyordu ki yemek yerine beni yiyecek sandım. İşe alınmıştım yarın saat 07.00 da gelmemi sôyleyip yukarıya çıkmıştı. Bizde emir'le beraber cafeden çıkıp yürümeye başladık. Sağolsun beni evime kadar getirmişti.
İçeriye davet ettiğimde işi oldugunu ama başka zaman geleceğini söyleyip gitmişti. Bahçe kapısında içeriye girince yine herşey aklıma geldi. Tüm yaşadıklarım. Gözlerim doldu anahtarı cebimden zor bela çıkartıp içeriye girdim. Ayakkabılarımı çıkartıp bir nevi fırlattım. İçeriye geçince evdeki sessizliği dinledim. Ne kadar kötüydü yanlız ve kimsesiz olmak. Sığınacağım kimsemde yok. Başım ağırmaya başlamıştı. Üstlerimi çıkarmadan direk yatağa girdim. O kadar ağlamıştım ki nasıl uyuduğumu ben bile anlamadım.

Salih haznedar..

"Mahmut bugün işe gitmicem sende kendine tatil yap olur mu." bugün torunumla ilgilenecektim. Gelen dadılar bir hayli fazlaydı. Rüya gibi birini isterdim. Çünkü oda melis gibi annesi ve babası yoktu en iyi onu o anlardı. Ama olmadı bir kaç dadı işe almıştım ama melis kimseyle konuşmuyor yemek dahi yemiyordu. Aras olsa yerdi, ama o zibidi de ortalıklarda yok ki adam akıllı evde dursa. Sağ kolum yanıma gelip;

"Efendim yeni dadı adayları geldi. Emrinizle gelmelerini söylüyeyim mi ?" kafamı sallamakla yetindim. Benimde bir sınırım vardı. Yaşlılık bu yoruluyorum. Sağ kolum dışarıya çıkıp bir kaç dakka sonra yanında 5 kızla geldi. Her biri birbirinden güzel ve bakımlıydı istediğim bakımlı yada güzel değildi. Melisime iyi bakacak biri olacaktı. İçlerinden kumral olanı seçip bugün başlamasını söyledim. Diğeri gidince bende odama girdim. Yatağıma oturup, komidinin üstünde olan karımın ve oğlumun beraber çektiğimiz fotoğrafımıza baktım. Aras annesi öldükten sonra böyle olmuştu, eve nerdeyse hiç gelmiyordu. Tam düzeldi derken ablası ve eniştesinin ölümüyle yıkıldı. Melis olmasa artık beni ve bu evi unuturdu. Ben sadece oğlumu ve torunumu düşünüyordum. Geleceklerini, herşeyini ama aras hep tersini yapıyordu. O ki evine ve okuluna düşkün bir insanken annesi öldükten sonra zalim ve kötü birine dönüştü. Artık zaptedemiyordum. Bazen kızlarla barlada takılıyor sırf bana inat gazetelere bomba haber oluyordu. Fotoğrafa son kez bakıp yerine bıraktım. Kıyafetlerimi çıkartıp, geceliklerimi giyip yatağıma uzandım. Ve yarın herşey güzel ilerlemesi ve olmasını dileyip gözlerimi uykuya teslim ettim.

Bu bölüm için düşündüklerinizi yazarsanız sevinirim💜 vote yapmayıda unutmayın 😍😘😘
Brovnella bölüm senin içindi😂😂