BÖLÜM 15

93 48 12
                                    

MULTİMEDYA: ARASIN ŞARKI SÖYLEMESİ VE SÖYLEDİĞİ
ŞARKI ADI:EDİS VAY.

ARAS HAZNEDAR..

Eve geldiğimde salonda kızgın bir pederle karşılaştım. Bağırıp çağırdıktan sonra, melis sesimizi duyup hızla yanımıza gelip boynuma atladı;

"Dede, aras dayıma kızma." minik mavi gözlerinden yaşlar damlıyordu. Babam dayanamayıp odasına gitti. Kucağıma alıp merdivenlerden odasına doğru çıktık. Kapısına geldiğimde bir kız açmıştı bana sırıtıp;

"Melis birden sesinizi duyunca indi, kusura bakmayın aras bey." mini siyah eteğiyle bacaklarını ön plana sokmuştu. Birşey demeden melis'i yatağına bırakıp, bende yanına uzandım. Melis bana sıkı sıkı sarılmıştı. Ablam öleli, 1 sene oldu. Melis hayla annesi ve babasının gelmesini bekliyordu, bu bana daha acı veriyor öldü diyemiyordum. Ellerimi yumruk yapıp sıktım. Uyuyamıyordum, artık eskisi gibi güçlü değildim. Annem sonra ablam ve eniştemi kaybettim. Artık kimseyi kaybetmek istemiyorum. İzin vermicem. Gözlerimi yavaşça kapatıp uykuya daldım.

Sabah telefonumun çalmasıyla uyandım, komidinin üstünde yoktu, tek gözümü açıp etrafa baktım melis eline almış kulağına götürüp;

"Anne, baba" demesiyle kaskatı kesildim. Bu kadar canımın yandığını ilk defa hissettim. Ben bu yaşıma reğmen hayla anne acısı çekerken melis'in ne yapacaktı. Diğer taraftan ses gelmeyince ağlamaya başlamıştı aldım onu telefonu fırlattım, umrumda değildi kim aramışsa da onuda bulup geberticem. Melis'i alıp sımsıkı sarıldım. Babam duyunca gelmişti ağladığını fark edince gözleri dolmuştu. Onunda yapacak birşeyi yoktu. Üçümüz, öylece hareket etmeden durduk. Melis uykuya kalmıştı. Hemen odama gidip, duşa girdim. Sular aktıkça gözlerimden gelen sıvıya engel olamıyordum. Annemin ölüsünden sonra ağlamamıştım hiç ama melis'in bu yaptıkları taş kalbli olan insanları bile gözlerinden yaş gelmesini bile sağlardı. Çok zaman kaybetmiştim, havluyu belime sarıp çıktım. Bugün siyahlar içinde olacaktım. Siyah takımımı giyip, saçlarımıda şekil verip odadan çıktım. Melis uyuyormu diye odasına girdiğimde, o hizmetçi kadın gömleğimin en sondaki açık kalan düğmeyi kapatıp bana baktı. Kaşlarım çatıp;

"Bu ne terbiyesizlik, sen bir dadısın benimle değil, melis'le ilgileniceksin anladın mı" kolunu ôyle bir  sıkmaktım ki morardığına adım kadar eminim. Kafasını sallamakla yetindi, odadan çıktım. Babam kahvaltı yapıyordu birşey demesine fırsat vermeden çıktım. Telefonumu aradım ama bulamadım. Tabi ya kırmıştım. Şoförümüz mahmutun beni götürmesini istedim. Araba kullanmak istemiyordum. Giderken telefoncuya uğrayip, son model telefon alıp mekana ilerledim.

Arabadan inip içeriye geçiş yaptım, herkes beni bekliyordu. Salon iyice dolup, taşımıştı. Morelim biraz bozuktu, hareketli müzik söylemek istemiyordum. Edis'ten vay şarkısını söylemek istedim. ( Multimedya da şarkısı var) elime mikrofon alıp, arkadaşlara döndüm. Önce hafiften müzik çaldıktan sonra başladım söylemeye.

Her ayrılık zor 

Bin yıldır söyler dururum 

Öğrenmiyor kalp 

Görüldüğü üzere durumum 

İnsan biraz olsun akıllanmaz mı? 

Büyümez mi er geç? 

Yanardağ gibi için için 

Sönmez mi bu sinsi ateş? 

Vay, yine mi keder? 

Ama artık yeter! 

Yine kapıda kara geceler... 

Vay, çileli başım 

Ortasında kışın 

İyice beter... 

Gözlerimi kapatıp tüm duyguyla söylemeye başladım.

Bu zor günler de 

Elbet geçer bir gün 

Herkes farkında 

Herkes nasıl üzgün 

İnsan biraz olsun akıllanmaz mı? 

Büyümez mi er geç? 

Yanardağ gibi için için 

Sönmez mi bu sinsi ateş? 

Qqa
Gözlerimi açtığımda rüya'nın bana bakışlarını gördüm ağlıyordu. Hüzün vardı. Bana bakıp yerinden kalkıp gitti.

Rüya Durgun.

Çok güzel söylemişti. Gözlerimi ondan alamıyordum. Birden tüm anılarım, gözlerimin önüne gelmişti bana baktı. Sanki  onunda canım yanıyormuş gibi hissettim. Yada ben yanlış algıladım. Daha fazla dayanamayıp kalkıp dışarıya çıktım. Kuzey arkamdan gelmişti birşey demesine sırfat vermeden;

"Beni evime bırakır mısınız ?"

"Peki"

Çok soru sormamıştı. Arabasına atlayıp evime doğru sürmeye başladı. Hayla bana bakışını ve şarkı söylemesi vardı aklımda eve geldiğimizi kuzey'in beni dürtmesiyle fark ettim kısaca teşekkür edip arabadan indim. Eve gidip üstümü. Dahi çıkarmadan yüzüstü yattım.

BİTMEYEN SEVDAMIZ #WATTYS2016 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin