Tao Is In A Badland

7

Bugün okul yoktu.Rahatça vakit geçirebilirdim.Lin benimle buluşmak istiyordu.Beraber bir saat belirlemiştik ama konuşmamızdan birkaç dakika sonra evin kapısının önüne hediyeler ve tam da yemek istediğim türden yiyecekler bırakılmıştı.Bunu Lin'in yaptığını düşünüyordum ama bilmiyormuş gibi yapıp onu sıkıştıracaktım.Kendisinin söylemesi daha çok hoşuma giderdi.

Dün okul çıkışı bana sarılmasının ardından beni eve bırakmıştı.O dakikalar ona cevap verememiştim dediğiyle ilgili çünkü aklım Kris'teydi.Bugün cevap verebilirdim sanırsam, ama aklım her zaman Kris'te olacaktı.
Fark ettiğim bir gerçek vardı, Kris bana kötü davranmıştı, zarar vermişti ama ben onu seviyordum.Lin'in teklifini ise sadece iyi birisi olduğu için kabul edecektim.
Keşke Lin'den hoşlansaydım.Bu kadar acı çekmezdim en azından.O beni seviyordu, ben de onu sevebilmeyi isterdim.
Ama Kris de beni sevdiğini söylemişti.Neden bana acı çektirmişti o zaman?Peki ben bana onca acı çektirmesine rağmen onu nasıl sevebiliyordum?
Tam bir aptal olmalıydım.
Onun iyi biri olduğunu düşünüyordum işte.

***

Buluşacağımız kafede Lin'i bekliyordum.Geç kalmıştı, hem de yarım saat...
Sebebini merak ediyordum çünkü beklemekten sıkılmıştım.
Dakikalar sonra geldiğinde derin bir nefes aldım.Bana gülümseyerek baygın gözlerle yaklaşıyordu.
Saçı, üstü...Tamamen dağınıktı.Yeni uyanmış gibi diyecektim ama dudağının kenarında parıldayan pembe ruj her şeyi açıklamaya yetmişti.Sabah benimle konuştuktan sonra uyumasını bekleyemezdim zaten.
Karşımdaki sandalyeyi çekip oturdu.Kalkıp gitmek istiyordum.Onun ciddi ciddi beni sevdiğini düşünmüştüm.
"Dudağında ruj lekesi kalmış."
"Ah, pa-pardon.Sadece küçük kardeşim benimle oynarken biraz makyaj yapmıştı.Hazırlanmam bu yüzden gecikti ve koşarak geldim.Özür dilerim gerçekten."
Mahçup bakışlarla bana bakarken dediklerine inanmıştım.Saniyeler içinde düşünemezdi dediklerini planlamadıysa ve planlamıyor gibiydi.Ona inandım.
"Sorun değil sanırım, biraz sert çıkmış olabilirim."
Duygularım yüzünden kör olup insanları kırabiliyordum.

***

Lin'le gerçekten güzel bir gün geçirmiştim.Benimle sürekli ilgilenmişti ve beni eve bırakmıştı.O gerçekten de iyi birisiydi ve emindim ki çok iyi bir aile babası olurdu.Ve cidden sabah kapıma bıraktığı ya da bıraktırdığı hediyeleri hiç çaktırmamıştı.
Aklım istemsizce Kris'e gidiyordu.O neler yapıyordu?
Lanet olasıca, onun yanında olmamama rağmen hala acı çektiriyordu bana.
Her şey daha farklı olmalıydı.
Yine de bu bebeğe bakacaktım, benim Kris'le kalan tek bağım bu bebekti.Bütün sevgimi ona verecektim.
Telefonumdaki titreşimi görünce elime aldım.Annem arıyordu.Acaba ona bebeğimi söylesem, bana ne yapardı?Ya da abimin uyusturucu kullandığını?
"Anne?"dedim açarak.
"Oğlum?İyi misin?Ben sana şey soracaktım...Neden birden bire bana yüklü bir miktar para yolladınız?Abin işe mi başladı yoksa?Ah sonunda, bu haberi duyduğuma sevindim."
Annemin mutlu sesi beni de mutlu etmişti ama ona para yollamak?Ben hala Kris'in bana verdiği kredi kartından geçiniyordum.Bir ara iş bulup bu kartı ve harcadıklarımı ona ödemem gerekiyordu.Kimseye para yollayamazdım.Lin annemi bilmiyordu, abim hastamedeydi, tek seçeneğim Kris kalıyordu.Neden böyle bir şey yapmıştı?!
"Aslında ihtiyacım vardı, bunu nasıl anladınız bilmiyorum ama, evi satın aldım ama para tam olarak yetmemişti ve evin ihtiyacları vardı.Benim de patronum kaza geçirmişti yani hastanede yatıyordu.Maaşlarımızı daha sonra alacaktık ve bu para gerçekten her şeye yetti.Seni burada özel okula bile gönderebilirim!Gerçekten orada abinle kalmak istediğine emin misin?"
Annem, gerçekten mutluydu.
"Anne, hemen buraya gelebilir misin?Sana açıklamam gerekenler var."
Söylemem gerekti.Ne kadar üzülecekti kim bilir?Hatta parayı Kris'e geri ödemeye bile çalışabilirdi.Peki ya bebeğimi öğrendiğinde?Kris'ten başkasının olsa bana elbet kızardı ama eninde sonunda kabullenirdi, sorun şu ki, bebek Kris'tendi ve annem bunu asla kabullenmezdi.Kris'i sevdiğimi bile söyleyemezdim, beni reddederdi!Lanet olsun.Abimin uyuşturucu olayı yüzünden hayal kırıklığına uğrayacaktı zaten.
"Ne?Ne açıklayacaksın bakalım?Sevgili mi yaptın yoksa?!Sonunda bu günlerin de geleceğinj biliyordum!"
"Öyle bir şey değil anne, sadece gel."
Gözlerimden yaşlar süzülürken kendimi kasıyordum hıçkırmamak için.
"Peki."dedi.
"Kapatıyorum, seni seviyorum anne."diyip telefonu kapadım.

***

Aradan 2 gün geçmişti, okul sonraları Lin'le beraber oluyordum.Akşamları eve gidiyordum ve yine hediyelerle karşılaşıyordum.Lin bu konu hakkında hiç konuşmuyordu.Bugün ise Lin'le okul sonrası takılmadım.Eve gelip annemi bekliyordum.Daha kapıma hediye bırakılmamıştı.Lin'in, onunla takılmadığım için kırgın olduğunu düşünüyordum.Ondan özür dileyip istediği bir şeyi yapacaktım ama şu an için önceliğim annemdi.
Her şeyi en başından itibaren anlatacaktım anneme.

-

Yaa kısa oldu ama söz diger bolum daha uzununu yazacagim kursum var ygs icin o yuzden yazmaya vaktim kalmiyor soz veriyorum ybyi en kisa surede yazacagim
Okudugunuz icin tesekkurler
😍😍