☆Keyifli Okumalar☆
Sabah perdenin kenarından gözüme gelen güneş beni bir türlü uyutmuyordu.Sinirle yataktan kalkıp perdeyi iyice kapattım geri yatmak için yatağa döndüğümde başımdaki ağrının beni uyutmayacağını fark ettim. Gidip elimi yüzümü yıkamaya karar verdim.Odadan çıktığımda Nehir'in kapısı aralıktı ve hala uyuyordu. Yanlış falan gördüm herhalde deyip gözlerimi bir iki kere kırpıştırdım ama görüntü değişmedi.Odadaki saate baktım 12y di.Nehir ve saat 12 ye kadar uyumak.Bir an öldümü acaba diye düşünmedim değil.Gidip nefes alışını kontrol edeyim en iyisi diye düşündüm.Yüzüne iyice yaklaştım tam nefesini kontrol edecektim ki birden gözlerini açmasıyla çığlık atıp yere düştüm.
Nehir"Lan ne yapıyorsun tepemde." dedi bağırarak.
"Saat 12 olmuş hala yattığını görünce korktum.Nefes alıyormusun diye kontrol edicektim hem ne bağrıyorsun bana ya burda kardeşlik görevimi yerine getirdim ben." dedim aynı şekilde bağırarak.
"Kardeşlik göreviymiş öldüm mü diye kontrol ederken öldürcektin be."dedi sinirle
"Öyle olsun Nehir Hanım burada can dostum için endişeleniyim ben gördüğüm tepkilere bak." dedim sesimi titreterek. Kural iki işin içinden çıkamıyorsan ajitasyon yaparak konuyu dağıtmaya çalış.
Nehir"Tamam tamam gel buraya" dediğinde başarılı olduğumu anlayıp gülerek gidip sarıldım.
"Bir şey söyleyeceğim biz ne kadar içtiysek sen bile ayılamamışsın ve benim başım çatlıyor resmen." dedim
Nehirde"Aynen ayılamadım bir türlü gidip duş alacağım.Kendime geleyim bir."dedi
Aklıma ne zamandır sahilde bisiklet sürmediğim gelince"Bende sahile gidip bisiklet sürmeyeli çok oldu aşağıdan bisikleti alıyım da biraz spor yapıyım dimi ama ne bu evde otur otur gelirim ben 1 saate." dedim neşeyle. Sonrada Nehir'in cevap vermesini beklemeden direk odama gidip üzerime spor kıyafetlerimi geçirdim.
Aşağıya inip direk bisikletimi aldıktan sonra sahile doğru sürmeye başladım.Çok hızlı sürüyordum ve insanların bir sağından bir solundan geçiyordum çok eğlenceliydi gerçekten.Yaklaşık yarım saat sonra durup bir bankta oturmaya karar verdim.Oturup denizi seyretmek çok keyifliydi.Bisikleti yakındaki bir ağacın altına koyup banka oturdum.Bundan sonra hayatımın nasıl olacağını düşünmeye başladım.
Yeni okulumdaki insanlara alışabilecek miydim? Okul nasıldı? Sanırım bu sorunun cevabını en iyi okulu görerek cevaplayabilirdik.Bu yüzden akşamüstü babamın mesajla gönderdiği adrese yani okula gitmek belkide bizi biraz rahatlatırdı en azından okulu tanımış olabilirdik.Bu konuyu eve gidince Nehirle konuşmak üzere aklımın bir kenarına not ettikten sonra hayatı sorgulama seansıma devam etmeye karar verdim.Nehir'le bizi ne tür maceralar bekliyordu? Eski okulumuzda çok güzel bir arkadaş grubumuz vardı.Okulun en eğlencelileri bizdik diyebilirim.Her anımızın keyfini çıkarmaya çalışıyorduk.Hayat kısa sonuçta bizi neler bekliyor bilemiyoruz.Hiç beklemediğiniz anda karşınıza çıkan bir kişi tüm hayatınızı değiştirebilir ya da yaşadığınız bir olay hayata bakış açınızı değiştirebilir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANSIZIN
Teen Fiction..."Ne demiş Bovier de Fontenelle'Elim gerçeklerle dolu olsaydı, onu açmadan önce çok düşünürdüm.' Çünkü gerçekler can yakar."... ..."Evet.Gerçekleri güneşe benzetirler doğrudur, gözlerimizi yakarlar korkusu ile çok defa bakamayız."... "Ama gerçekle...