☆Keyifli Okumalar☆
Yatakta ayaklarımı uzatmış tavana bakarak uzanıyordum.Aşağıdan gelmeye başlayan yüksek müzik sesi düşüncelerimi bastırmaya yetmiyordu.Her geçen gün sorunlarım artıyormuş ve ben bunların üstesinden gelemeyecekmişim hissi nefes almamı zorlaştırıyordu.
Ailemle olan sorunlarımı kabullenemek bile zorken bunu başka birisinin ağzından duymak canımı yakmıştı.Tan'ın bunları nereden öğrendiği, Uras ve Tan arasında yaşananlar ,Tan'ın bu cesaretinin nereden geldiği bu sorular cevapsız kaldığı müddetçe içimdeki sıkıntı geçmeyecekti.
Daha sıradan bir yaşantım olsaydı belki böyle olmazdı diye düşünmeden yapamıyordum.Daha küçük bir ev tonlarca para değil geçimimizi sağlayacak kadar para ve mutlu bir aile.Ne tür sorunlar çıkabilirdi ki o zaman.
Kapının açılmasıyla irkildim ve bana doğru gelen Nehir'e baktım"Neredeyse herkes geldi ve hepsi bana seni soruyor." dedi elimi tutarak sanki destek vermek istiyormuş gibiydi
"Çok güzel bir gece olucak diye düşünürken böyle olacağını tahmin etmemiştim.Senin de geceni mahfediyorum" dedim sıkıntıyla nefesimi dışarı verirken
Sinirlenip"Sen kimsenin gecesini mahfetmiyorsun kendi geceni mahfediyorsun biliyorum kolay değil yaşadıklarımız ama kendine bunu yapma" dedi sonlara doğru sesi yumuşarken
"Sen daha güçlüsün aynı şeyleri yaşıyoruz ama sen dik duran tarafsın bir de bana bak."
"Hayır sende çok güçlüsün hatırlamıyor musun? biz küçükken kötü bir olay olduğunda genelde ailelerimizle ilgili sen hep 'Bu yaşananlar bir film ve bizde o filmin oyuncularıyız bizim hayatımız böyle değil biz senaryoda yazanları yapıyoruz'diyordun. Bu güçsüz bir kızın cümlesi değil bu ne yaşarsa yaşasın kendini bu şekilde dimdik tutan bir kızın cümlesi.Sen bana bu cümleyi kurduğundan beri uyguluyorum gerçekten işe yarıyor bak mesela bu gece senaryoda 'partiye katılıp eğlencenin dibine vurman gerektiği ' yazıyor yarın kaldığın yerden devam edersin.Aşağıda herkes seni bekliyor.Uras ve Savaş bile burada mükemmel bir şekilde hazırlan ve ne herkese ne kadar güçlü olduğunu göster" deyip odadan çıktı
Mükemmel bir şekilde hazırlan ve ne herkese ne kadar güçlü olduğunu göster.
Nehir'in söyledikleri bana kendimi hatırlamamı sağlamıştı.
senaryoda 'partiye katılıp eğlencenin dibine vurman gerektiği ' yazıyor
Yataktan kalkıp tuvalete gittim ve elimi yüzümü yıkadım.Odaya geri döndüğümde dolabımı açtım ve hiç tereddüt etmeden en güzel kıyafetlerimden birini çıkardım ve yatağa koydum topuklu ayakkabılarımı da elbisemin yanına.Makyaj malzemelerimi çıkarıp kendime gösterişli bir makyaj yaptım.Elbisemi giyip topuklu ayakkabılarımı da ayağıma geçirdikten sonra boy aynasının karşısına geçtim.
Aynadaki görüntüme bakarken gerçekten çok güzel göründüğümün farkına vardım.Odamın kapısını açtığımda müzik sesi kulağıma daha yoğun bir şekilde gelmeye başladı.Merdivenlerden dikkatli ve bir o kadarda yavaş adımlarla indim.Salonda sadece iki üç kişi vardı.Onlara başımla selam verip arka bahçeye çıktım.Çağırırken hiç bu kadar kalabalık olacağını düşünmemiştim.Herkes çok güzel gözüküyordu.Gözlerimle bahçeyi tararken Nehirle göz göze geldim gülümseyerek beni süzdükten sonra eliyle gelmem için işaret yaptı bizimkilerin yanındaydı.İnsanların arasından geçerken bir çok yüz bana dönmüştü.Sanırım baya dikkat çekiyordum.Yanlarına gittiğimde hepsiyle sarıldım çok özlemiştim.
Yüksek sesli müziğe karşın birbirimizi duymak adına bağırarak konuşuyorduk.
Bizimkilerin yanında duran Ata'yı gördüğümde gülümsedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANSIZIN
Teen Fiction..."Ne demiş Bovier de Fontenelle'Elim gerçeklerle dolu olsaydı, onu açmadan önce çok düşünürdüm.' Çünkü gerçekler can yakar."... ..."Evet.Gerçekleri güneşe benzetirler doğrudur, gözlerimizi yakarlar korkusu ile çok defa bakamayız."... "Ama gerçekle...