ANSIZIN

8.Bölüm|Karmaşık

☆Keyifli Okumalar☆

-Medyada Arya-

"Çaresizliğiniz her gün daha fazla artarken korku ve şüphe içinde yaşamaya alışacaksınız.Unutmayın ki en büyük çaresizlik alışmaktır."

Limonu yerken elimdeki yazıyı tekrar tekrar okuyordum."Alışacakmışız.Korku ve şüphe içinde yaşamaya alışacakmışız.Çaresiz kalıcağımıza bu kadar emin."

Nehir sinirle"Polise gidelim."dediğinde "Nehir elimizde bir tek bu not var hiç kimsede bu notu okuyup bizimle ilgilenmez evde kamera bulduğumuzu da kanıtlayamayız.Hiç bir yerden mesaj bile göndermiyor kendini ele vermiyor.Şu an onu bulmamız imkansız."

Belki yüz kere okuduğum notta bir şeyler bulmaya çalışıyordum."Bizi korkarak yaşamaya alıştırmak istiyor." dedim

Nehir endişeyle"Kim neden bize böyle bir şey yapmak istesin?"diye sordu

"Belkide tanımadığımız biridir bizi izlemiştir ya da yaptığımız şeyler onun hoşuna gitmemiştir.Bilemiyorum ama çaresiz kaldığımız konusunda haklı baksana hiç bir şey yapamıyoruz resmen bir sonraki adımını bekliyoruz ve bu adım her dakika her saniye olabilir."

Nehir yediğim limona bakıp"O limonları nasıl yiyorsun ya geçenlerde dedim bir tadıyım kusuyordum."dedi konuyu değiştirmek istediği belliydi.

"Hoşuma gidiyor benim ekşi ekşi."

Nehir esas konumuza dönerek"Ne yapacağız?"diye sordu.

"Aslında aklıma bir şey geliyor ama..."deyip sustum.Düşündüğüm şey başımızdaki belayı başkalarına da bulaştırabilirdi.

"Ne geldi aklına söylesene hadi." dedi Nehir heyecanlı olduğunu belli eden bir şekilde.

"Hani Emre var ya kuzenim onu çağıralım ona anlatalım bize elinden geldiğinin fazlasını bile yaparak yardım eder biliyorsun onuda kardeşim gibi görüyorum."dedim

"Bir şey yapamasa bile en azından kendimizi güvende hissederiz o varken ama onunda başını belaya sokabiliriz." sona doğru sesindeki sıkıntı artmıştı

"Başka çaremiz olmadığına göre ben Emre'yi arıyorum."

Telefonu meşgul çalıyordu"Telefonu meşgul sonra yine ararız"dedim ve mutfaktaki eski yerimi aldım.

Nehir"Hadi bizde yemek yapalım peşimizde gizemli biri var diye aç kalıcak değiliz"dedi

Yemeği yedikten sonra yine yastıklarımızı alıp oturma odasına geçtik.Yarın Emre'yi yine arayacaktım.

Artık gecelere düşman olmuştum içime bir sıkıntı düşüyor,korkuyordum.Bir an önce sabah olmasını istediğim için düşüncelerimi aklımdan uzaklaştırmaya çalışarak gözlerimi sıkıca yumdum.

Sabah gözlerimi açtığımda her ne kadar uyumaya devam etmek istesem de kalkıp sürüne sürüne tuvalete gittim.Elimi yüzümü soğuk suyla yıkadıktan sonra odama girip koyu mavi jean ve beyaz bol t-shirtümü giydim.Havalar artık soğumuştu üzerime deri ceketimi ve beyaz converselerimi giyip aşağıya indim.

Nehir koltukta oturmuş televizyon izliyordu."Hadi çıkalım"dediğimde televizyonu kapatıp yanıma geldi.

Kapıyı kilitlerken"Geldiğimizde ne ile karşılaşacağımızı bilmeden gitmek..."

Okula vardığımızda"İlk derse girmesek?"diye sordum.Nehir başıyla onayladıktan sonra kantine indik.Tostlarımızı alıp masaya oturduk.