Benimle Kal

1.bölüm

Merhabalar ❤️
Hande ve Burak'ı sevdiğim için yazdığım hikayeye hoş geldiniz çok bir şeyler beklemeyin aklıma ne gelirse yazarım ❤️

Adım Asi. Universite son sınıf öğrencisiyim. Yani bir kaç haftaya kadar öyleydim. Hafta sonu mezuniyyet törenim var, yani 2gün sonra. Karşımda upuzun bir yol var. Yazdığım hikayeleri çöpe atmayı düşünüyorum. Edebiyyat bölümünde okusam da kendimi bazen beceriksiz hissediyorum. Kafamı kitaplarla bozduğum için iyi arkadaşlıklarda kuramadım. En yakın arkadaşım Merve ve Mervenin erkek arkadaşı Revandı. İkisiyle de çok iyi anlaşıyordum. Merve çok iyi dert ortağıydı. Doğru dürüst bi şey anlatmasam da o beni dinlemeyi severdi, ben de onu. Evet ne kadar kitaplarla ilgilensem de dünyamın hayallerden ibaret olmadığını da biliyordum. Neyse ki babamlardan para kalmıştı da güzel ev almıştım kendime, yoksa bu hayalperestikle ben zor ev alırdım. Asıl hayat 2 gün sonra başlıyordu, diplomanı aldıkdan sonra. Evet 1 gün daha boş boş oturdum.Yarın mezuniyyet elbisesi için alışverişe çıkmam gerekiyordu. Uyumak için yatak odama geçtim. Ben yine hayallere dalmışken saatin 12 olduğunu gördüm, uykum olmasa da uyumalıyım diyerekten yatağıma uzandım ve de sabah erken saatte uyandım. Günlük rutinler derken kot pantolunumu giyip üstüne de yarım kol tshirtimi geçirdim, günlük giyim işte çok havalı değildim. Havalı giyince gözlerin üzerimde olmasından da hoşlanmazdım. 4 yıl boyunca hep özensiz gittim, bari bu sefer son kez şık olayım dedim kendi kendime. Sonunda evden çıka bilmiştim. Şık mağazalara girdim de fiyatlar da bayağı abartıymış. 1saat boyunca hiç bir şey bulamadım. Telefonumun çalmasıyla bir mağazanın önünde durdum.

B: Efendim Merve

M: Nerdesin? Meleyim

B: Alışverişte. Beni yalnız bıraktın ya bunu unutmayacağım.

M: Meleyim özür dilerim, dedim ya Revanın ailesiyle tanışıcağım bu gün.

B: Sen bana bakma canım 1 saattir alışverişteyim yoruldum o yüzden geveledim.

M: Alışveriştesin? Hem de 1 saattir? Ay bunu ben nasıl kaçırttım.

B: Dalga geçmesene, sen işine bak ben de kendi işime

M: Bak iddialı bi şey al, siyah kısa elbiseyle gelirsen seni gebertirim, lütfen hatrıma güzelliyini öne çıkart, lütfen bir tanem

B: Bulabilirsem - dememle mağazanın ön camındakı elbiseye aşık oldum.

Hoşçakal dememle telefonu kapattım.
Mağazaya girdim, fiyatı da iyiydi 280 tl aldım. Eve gelirken dondurma almayı da unutmadım. Kanepeye geçip kaşıklarken yarın nasıl görüneceğimi düşündüm. Kesin çoğu beni tanımayacaktı.

Televizyonda belgesel izliyordum "ölümcül düşmanlar' .

Kapının çalmasıyla televizyondan dikkatimi aldım, oysa kimseyi beklemiyordum, Merveymiş.

B: Hoş geldin Merve, beklemiyordum geçsene

M: Geçeyim anlatacağım

Ayakkabılarını çıkartıp salona geçti.

B: Çay ister misin?

M: Boş ver çayı. Ne aldın? Kesin sade bi şey almışsındır.

B: Yanıldınız hanımefendi. Görünce bayılacaksınız.

Odaya geçip, dolaptan elbisemi alarak Merve'nin yanına döndüm. Yüzümde modadan anlarmış tarzında gülümsemeyle Merve'ye baktım.

M: Bu mu? Kızım bu çok güzel. Güzel az kalır. Harika, hatta harika ötesi.

B: Beğenmene sevindim, e sen ne giyeceksin?

Telefonu eline aldı.

M: Bak işte bu, nasıl?