Mutluluğa Çıkar Beni

4

Yeni ve renkli dünyama adımımı atmıştım . Yüzümde yıllardır olmayan muhteşem bir tebessümle holdinge doğru yürüyordum. Muhteşem bir histi. İşyerine girdiğimde kapıdaki görevliler selamladı beni bende başımla onları selâmladım . Asansöre doğru hızlı bir yürüyüş yapmıştım .

Bu sırada da sabah geç kalmadıgım için içimden şükrediyordum. 3. Cü katın düğmesine bastım ve asansör durunca indim. Bu katta sadece yüksek makamlı kişiler vardı. Ve bende bu kattaydım . Önce nereye uğramam gerektiğini bilmiyordum  zaten odamın da neresi olduğunu bilmiyordum .Bir sürü oda vardı ve heyecandan gözümde her yer olduğundan büyük görünüyordu . Derin bir nefes aldım   ve yavaşça patronumun odasına girdim. Kapıdan girer girmez büyük bir sevecenlilikle karşıladı patronum beni ,

'' oo melisa kızım hoş geldin , buyur otur da seninle konuşalım biraz. ''

''Hoş bulduk efendim teşekkürler ''
Diyebildim heyecanımla karışık konuşmamda .

'' bir şeyler istermisin ben kendime çay söylüyorum hadi sana da soyleyim ''

''Olur efendim'' deyip tebessüm ettim.

Bir kaç dakika sonra çaylar gelmişti .
Patronum büyük bir ciddiyetle konuşmaya başladı .

''Evet kızım biliyorsun ki burası önemli bir holding ve biz seni önemli bir koltuğa aldık ben sana güveniyorum , ki sen  zaten bunun altından kalkar ve bizi yükseltirsin ''

''Tabi ki de efendim ben zaten bunun için buradayım ve hiç şüpheniz olmasın bunun altından kolaylıkla kalkacağım '' dedim tamamen özgüvenli bir şekilde.

'' işte bu senden duymak istediğim cevaptı '' dedi geniş bir gülümsemeyle ''hadi gel de sana odanı göstereyim ''

Dedi ve kalktık koridorun sonuna doğru yürüdük ve sonda ki odaya girdik oda genişti ve dışarıya bakan kısmı full camdı o kadar güzeldi ki patronumun '' aslında seni bu kuytu da kalmış odaya değilde yanımda bir yere almayı isterdim ama boş yer yoktu kızım kusura bakma '' sözlerine aldırış etmedim bile sadece ''hayır efendim önemli değil ''diyebildim.

Büyülenmistim resmen.Bu odaya nasıl kuytu derdi adam doğuştan zengin ki demek kuytu oda görmemiş.

'' sen işine başlayabilirsin ben şimdi odama geçiyorum bir sorun olduğunda yanıma gelebirsin.'' Dedi ve çıktı . Gülüşü çok tuhaftı . Aman herneyse her insanda farklı bi özellik olabilir.Şuan buna takılmamalıydım masama oturdum bütün eşyalarımı masaya koydum zaten çok az şeyim vardı ve bu koca masanın küçük köşesini kaplamıştı. Her yer bembeyazdı. Karşımdaki tablo ve kanepe ve önümde ki sandalyeyle masa bu beyazlığı bozuyordu simsiyahtılar şimdi ne yapacagimi düşündüm daha önceden getirilen dosyaları karıştırdım bunlar benim için fazlasıyla kolay ama biraz uğraştırıcı işlerdi sonucunda halletmiş olarak kalkabilirdim buradan .

Odamın kapısı tıkladı ve bir kadın girdi bu girişte gördüğüm sekreter kizdi ve elinde bir iki tane daha dosya ile bir de kağıt vardı

''Hanım efendi patronumuz bunları size gönderdi incelemeniz gerekliymiş ve bu kagitta da genel kurallar var''

'' teşekkürler çıkabilirsin '' dedim. Aslında bir su istemek için döndürecekken kendim almak istedim hem biraz etrafı gezerdim.

Kâğıdı ve dosyayı incelemeden önce kalktım ve dışarı çıktım etraf çok sessiz ve sakindi çünkü bu katta herkes odasında işine gömmüştü kafasını asansörle aşağı indim işte hareketlilik buradaydı beni gören herkes hoşgeldiniz deyip duruyordu geleceğimden haberleri vardı demek bende herkese güler yüzle cevap veriyordum içim içime sığıyordu ilk defa bir günde bu kadar fazla gülmüştüm.