Mutluluğa Çıkar Beni

2

Evet bugün üniversiteden mezun oluşumun yıl dönümüydü ve ben tam da bugün is bulmuştum tam da hayal ettiğim bir şeydi bu , 1 senedir resmen is bulucam diye sürünmüştüm .

Ama şimdi herşeyin mükafatını almıştım .ünlü bir holdingin önemli bir koltuğunda oturuyordum.Herşey mükemmel olacaktı içim içime sığmıyordu başvurur başvurmaz almışlardı çünkü fazlasıyla bilgiliydim .

O fakir ve izbe hayattan kurtulusumdu bugün , bugün herşeyin sonuydu bitti işte kurtuldum artık özgürce kanatlarımı açacağım gök yüzüne , 'duy sesimi dünya ben geldimmmmmm' diye içimden çığlıklar atıyordum, sanki bundan önceki yılları yaşamamıştım, yaşamamış var sayıyordum çünkü o yillar zaten yaşadım denilecek yıllar degildi hiç kimse öyle bir hayat yaşamamıştır , yaşamakta istemez eminim .Bugünün tadını çıkara çıkara geçirmem lazımdı bugün özeldi . Hicbir şeyin beni üzecek güçte olduğunu sanmıyorum bugün .

İçimden patlayacak bir mutlulukla sahilde yürümeye devam ettim .yüzümde sanki yeni aşıkların gülümsemesinden vardı ,herkese söylemek istiyordum ''kurtuldum ben kurtuldum o hayattan kurtuldum ben yaptım sadece kendim''

Eskiden fark edemediğim herşey bugün gözüme çarpıyordu . hemde hepsi rengârenkti bugün, hiç soluk renk yoktu bugün benim hayatımda . Sahilin kenarında vurulmayı bekleyen balonlar, pamuk şekerci amca biraz uzağında ise ''kağıt helvaaaaa'' diye bağıran diğer amca yürüdüm yürüdüm dondurmacı amcayı görmeden edemezdim elime bir dondurma aldım ''nassıl istersin gızımmm'' diye sordu m harfini uzatarak bende bağırarak ''hepppsinden olsun amcaaa'' dedim â ları uzatarak , mutluluğum dışıma yansıyordu tutamıyordum etrafta koşuşturan çocuklar bile bana heyecan veriyordu önceden ayağıma takılan bu çocuklardan nefret ederdim. Allahım bir günde hayatım nasılda değişti .

Öyle bir yürüyordum ki sanki tüm dünya benim ayaklarımın altında ,rüzgar fısıltıyla şarkısını söylerken ben dans ediyorum gibi geliyordu .gök yüzüne bakıyordum hep böyle parlak mıydı yoksa bugüne mi özeldi.

Ve evet sahilin sonuna geldiğimde ise içimi eski bir hüzün kapladı , yine gidiyordum oraya o eve yine gidiyordum , ama bu beni eskisi kadar üzmüyordu çünkü ben artık mutluydum ve oradan ilk fırsatta kurtulacaktım herkes görecekti bunu.

Ağır adımlarla küçük merdivenleri çıktım ve otobüse bindim evimin hayalini kuruyordum büyük bir salonu olacaktı kocaman mutfağı ve birde balkonu , odam ise hep hayalini kurduğum gibi olacaktı .kocaman bir yatak kocaman bir giysi dolabı mobilyaları beyaz olacaktı odamın odamda ayrı balkonum olacaktı tam yatağının karşısında .bu hayaller beni adeta sarhoş etmişti neredeyse ineceğim yeri kaçıracaktım ki kendime geldim

Otobüsten indim ne zordu bi ona bin bi buna sürünüp duruyordum yeter artık diye bağırasım geldi ama mutlu olmalıydım çünkü bunlar bitiyordu .minibüse bindiğimde ise kendi arabamın hayalini kuruyordum heryere rahatlıkla ve istediğim gibi gidecektim.

Ben çok zengin olacaktım hiç bir şeye ve hicbir kimseye muhtaç olmadan yaşayacaktım .

Minubus evimin tam önünde durdu .Eve girmeden uzaktan bir baktım kim yaşamak isterdi ki burada dokunsam yıkılacak gibi duruyordu .

'' kııızzz evinden iğrenip duracağına gelde bi yardım et '' diye bağırdı annem
''Offf şimdi onunla uğraşamam zaten yoruldum''diye hemen evin kapısına yürüdüm .
''Ahh belimmm ah nasıl ağrıdı ne işi yaptın sabahtan beri tas mı taşıdın gezdin gezdin geldin''
Annemin yüzünde yorgun ve bıkmış bir ifade vardı gözlerinde görüyordum bunu ama bu ona mecburdu bu hayata mecburdu çünkü kendisi seçmişti ve içinden çıkmak için tek bir çaba bile göstermemişti .