9

199 88 16
                                    

kendimde farklılıklar hissediyordum. kendimde degil aslında duygularım da hissediyordum ,

Ardayla buluşacağım zaman her zamankinden fazla dikkat ediyordum kendime , saçlarımı daha özenli yapıp , kıyafetlerimi onun beğenisine göre giyiniyordum. onun gözlerine baktığımda bile yüzüm kızarıyordu . eskisi gibi rahat konuşamıyordum çünkü utanıyordum . Söylediğim bir sözün onu rahatsız etmesini istemiyordum.

İçimde bir heyecan vardı her an onunla olmak istiyorum. onu düşünmeden edemiyordum . Babam bağırıyordu takmıyordum .

Zaten evden çıkmak istediğimi söylediğim günden sonra tamamen zıtlaşmıştık . Evde zor barındırıyordu beni . Sürekli bağırıp ters hareketler yapıyordu ama bunlar benim umrumda değildi . Çok mutluydum ve tabii ki oda benim bu mutluluğumdan rahatsız oluyordu .

Şirketteki işler bile ağır gelmiyordu bana, saatler süren işlerin hepsini bir heyecanla yapıp Ardayla buluşacağım saati sabırsızlıkla bekliyordum . Arda eskiden arada odama geliyordu fakat artık gelemiyordu çünkü patronumun beni oyalanırken görmemesi gerekiyordu .

Bir gün Arda odamdayken, patronum beni kontrole gelmişti ve tam da o sırada ardaya gülerek bir şeyler anlatıyordum . Patronun odaya girmesiyle gülüşüm donmuştu . Bir bana bir ardaya baktı . Sonra , boğazını temizleyip ,''kızım tabii ki eglenebilirsin gençsiniz fakat iş yeri dışında gülüp gezip eglenmeniz gerekiyor değil mi ? ''dedi .Sanki kızmak isteyipte kızamıyormuş gibi bir hali vardi . O an içine girecek delik bulamadım . Sadece ''haklısınız efendim ''diye bildim . Ve başımı öne eğdim. Utanmamin 2 sebebi vardı:
1.si ,dosyaları hazırlamak yerine Ardayla muhabbet ediyor olmamdı.
2.si ise , patronun oğluyla muhabbet ediyor olmamdı yanlış birseyler anlamasindan korkmuş ve utanmıştım .

Ben orda onlarda utanıp sıkılırken arda gayet rahattı ,bacak bacak üstüne atmış babasına bakiyordu .

Gerçi ben hiç bir zaman işimi aksatan bir insan değildim . Ama olsun böyle şeylere dikkat etmek gerekiyor demek.

İşte bu hissettiklerimin adı herneyse onu koymak istemiyordum , o kadar tarifsiz ve huzurlu hissettiren bir duyguydu ki bozulacak diye çok korkuyordum. Ve benim ona karşı hissettiğim bu şeyleri oda bana karşı hissetmiyor diye sürekli kendi kendimi yiyordum . Ama o da yanımda mutlu gibiydi sürekli gözleri bendeydi uzun uzun bana bakıyordu, buluşmak istiyordu , konuşmak istiyordu . sanırım hislerimiz karşılıklıydı

...

evimi tutmuştum ama içinde kalamıyordum. Çünkü eşya yoktu ve bir an önce onlarıda almalıydım. fazla borca girmiştim ama bunları kaldırabilecek gücüm vardı ve bu hayatın yükünden çok daha hafiftiler

bugün pazardı ve benim mağaza mağaza gezmem gerekiyordu . Yorulacaktim fakat bu yorgunlukları tatlı yorgunluk olarak değerlendiriyordum. çünkü hiç bir zaman böyle bir lüksüm olmamıştı şu zamana kadar . Ve bende bu lüksün tadını çıkarmaya bakıyordum

öncelikle evimin koltuklarını almalıydım . Hepsi çok şahane olmalıydı.

Arda da benimle gelmek istedi tabii ki hayır diyemedim onun gelmesi bana destek olurdu .

'' evet güzellik evini muhteşem bir yere dönüştürmeye hazır mısın ?dedi arda.

tabii ki hazırdımm .'' eveettt '' dedim mutlu bir şekilde . 32 diş sırıtarak arabaya oturdum .

"seni ben mi götüreyim yoksa aklında bir kaç yer var mı? '' diye sordu Arda .

Bana kalırsa önüne gelen yere girecek ve beğendiğini alacaktım . Fakat Arda'nın bildiği daha güzel yerler olduğunu düşündüğüm için,

'' Sen götürebilirsin '' dedim.

Ve evimi güzelleştirmek için yapacağımız harika yolculuk başlamıştı

Harika bir mağazaya girmiştik. Magazada başım döndü resmen bir sürü koltuk takımı vardı. İçlerinde kayboluyordum adeta .

Karar veremiyordum . Bir sürü koltuk takımının yanından geçmiştim.

''arda sence rengi gri mi olsun , yoksa şöyle toz pembe falan mı olsa ?'' dedim

"Pembeler çok tatlı baksana şunlara minnoş bir ev olsun senin ki bırak grileri"dedi .

Bunların derken koltuğun birine oturmuştu .

Ardaya güldüm evet aslında böyle pembelerle süslenmiş tatlı bir evim olabilirdi ama ben modern ve zengin gözüken bir ev istiyordum .

O kadar gezdikten sonra en sonunda çok hoş bir dekorasyon buldum katologta. Ordaki koltuğu alıp dekorasyon yapacaktım oturma odama , yarı daire siyah bir koltuk aldım daha sonra ortasına beyaz yuvarlak bir masa aldım bunlar tam camın karşısına geleceklerdi . Ve masanın boş kalan yerlerinde koltuga uyan bir kaç sandalye koyacaktim bunların tam yanında da neredeyse duvarı tamamen kaplayacak kocaman kitaplık olacaktı .

Diğer odaları da kataloglardaki özel tasarımlardan bulmuş ve hepsini bir birine uydurmuştum.

Bütün bunlar evime götürülmüştü ve mükemmel olmuştu . Gerçekten bu ev benim miydi aman allahım içi böyle güzel dekore edilmişken aldığım zamankinden çok çok daha güzeldi .

Bir günde evim harika bir yere dönmüştü . Muhteşem olmuştu .

Saat gece 1'e geliyordu. Son kez Ardayla evi gezmeye gidecektir . Arda arabasını bir yerde durdurdu ve 5 dakika sonra geri geldi elinde birşey vardı fakat karanlıkta gözlerim ne olduğunu seçememişti .

Arabadan inince arda ,

"Buda yeni evin güzel prensesine şimdilik ufak bir hediye" diyerek kocaman bir çiçek buket çıkardı .

Koşarak boynuna sarıldım sonra hemen geri çekilerek çiçekleri aldım ne kadarda güzel kokuyorlardı.

Ardanın gözlerine bakıp teşekkür ettim. Çiçeklerime sarılıp eve dogru yürüdüm. Merdivenlerden çıkarken arda,

"Çiçekleri bu kadar seveceğini bilseydim her gün alırdım "dedi .

"Çiçeklere bayılırım "dedim .

Sonra eve girdik . Evimin en güzel köşesine koydum çiçeklerimi onları orda kurutacaktım. Hep orda duracaklarıdıyani başımda .

Saat çok geç olmuştu . Bir yandan mutluluktan havalara uçarken , bir yandan da evdeki babam korkusunu yaşıyordum . Gerçi o eve gitme gibi bir mecburiyetim yoktu . Fakat annemin kalbini kırmak istemiyordum ve eşyalarımı alman gerekiyordu .

Arda arabayı bu sefer çok hızlı kullandığından hemen evin önüne geldik.

"Arda çok teşekkür ederim bana yardım ettiğin için "dedim sesimde ve gözlerimde minnet duygusu vardı .

"Ne önemi var melisa ben senin yanında olduğum zaman mutluluk duyuyorum"dedi mavi gözleriyle bana bakarak kalbim okadar hızlı atıyordu ki iste tamda o anda anlamıştım .

Mavi gözlerinde kaybolmak isteyişinin , kalbimin bu kadar hızlı atışının , onun yanında huzur buluşumun her şeyin ve herşeyin sebebi ; ona aşık olmamdı ...💙

Mutluluğa Çıkar Beni    Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin