Proloog

96 18 10
                                    

Ik zag de wereld aan me voorbij gaan, mijn ouders vlogen voor me weg, mijn zusjes en broertjes, mijn vrienden, ieder ging bij me weg. Waarom had ik hiervoor gekozen? Mensen haten me nu, ieder om wie ik gaf heeft nu z'n rug naar me toegekeerd, alleen maar omdat ik de grootste fout in de wereld ben begaan. Was het dan zo erg? Blijkbaar wel, ieder ging bij me weg. De wereld ging weg, verdween onder mijn voeten, onder mijn handen, onder mijn poten en onder mijn veren vandaan. Stomme fout, ik wou dat ik je nooit had gemaakt.

Of het goedmaken ooit gaat lukken weet ik niet, maar ik ga mijn best doen, in wat ik kan doen. Ook al is ieder bij me weggegaan, ik ga ervoor en zal het niet meer laten rusten, dan zien ze me misschien ooit weer staan. Ooit.

De vrekkige kolibrie (#Wattys2016)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu