Chapter 34

100 0 0
                                    

Aoi's POV

Good morning! Kailangan kong simulan ang araw ko with good positivity and vibes! Wooo!

Masaya ako lalala~~~

^______^

Alam niyo ba, lagpas na ang 3rd monthsary namin? At wala pa siya. Saya di ba. Hindi manlang siya tumawag sakin.. Hindi manlang siya nagparamdam.. Kahit simpleng bati wala.. Hehehe. At alam niyo din ba.. konting-konti na lang..

..susuko na ko.

Hay nako.. Ayy oo nga pala! Good vibes dapat ang meron ako ngayon! Di dapat ako mainis.. Tama, good positivity and vibes!

Naglalakad na ko sa hallway nang makita kong humahangos papalapit sakin si Claire at Ange..

"Aoi.." sabi ni claire at angelique habang hinihingal sa harap ko.

"...ready ka na ba?" Claire

"Ha?! Ano? Bakit? May quiz ba tayo?" Anong meron? Bakit ganito mga itsura nitong mga 'to?

"W-wala bes! Ano ka ba naman! Ready ka na bang makita siya?!"

Siya? Tuwing binabanggit nila yang 'siya' na yan, isa lang talaga naiisip ko.

"Ano?"

"Hay nako naman bes!! Siya!!!!! As in siya! Ayun oh!!"

As if on cue, naglakad siya galing sa dulo ng hallway palapit sakin ng nakangiti. Yung ngiting hindi ko nakita sa nakalipas na tatlong buwan. Siya.. tama nga, siya nga.

"A-aron?!"

Bumalik na siya! Hindi ko na inantay na makalapit siya sakin, tumakbo na ko sa kanya at bigla siyang niyakap. Grabe! Namiss ko to! Namiss ko yung amoy niya..

"A ko.. bumalik ka na.." Umiiyak ako sa tuwa. Hindi ko expected na nandito na siya sa harap ko.

"Aoi.. Hey.."

Humiwalay na kami sa pagkakayakap pero nakatitig siya sakin. Grabe. Namiss kong marinig ng personal yung boses niya.

"Why are you crying?" tanong niya sakin.

"Eh kasi naman.. sobra kitang namiss. Ang tagal mo kayang nawala!"

Tuloy-tuloy yung pagluha ko. Di ko alam kung dahil ba sa sobrang tuwa o dahil sobra kong pagkamiss sa kanya.

Niyakap niya ko ulit at hinaplos-haplos yung buhok ko.

"Shh.. I'm sorry. Stop crying.."

"Tama na yan! Late na kayo! Mamaya na kayo mag-iyakang dalawa! Pinag-titinginan na kayo oh.." sabi ni Claire.

Epal talaga eh no. Naku.. kung hindi lang kami nagmo-moment ni Aaron, nasapak ko na to eh.

"Let's talk later after class." sabi niya.

"Okay." Naglakad na ko patalikod sa kanya ng bigla nya kong hablutin pabalik at..

..halikan sa noo.

"Lunch. Garden. Just the two of us"

Tumalikod na siya at pumasok na sa loob ng classroom nila at naiwan kaming tatlo na nakanganga.

"Girl! Grabeee!! Kinikilig kami dito kanina pa!! Yieeee!" Claire

"Sshh! Wag kayong maingay! Tara na nga.. pasok na ko."

"Lunch beybeh.. Just the two of us beybs.. Naks oh! Hahaha! Ano kayang gagawin nila noh? At bakit silang dalawa lang? Wahahaha" Claire

"Ano ka ba claire! Malamang kakain kami! Kaya nga lunch di ba? Laswa talaga neto!"

When Memories Started to FadeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon