2.Bölüm

125 10 2
                                    

Multimedyan kumsal'ın kıyafet seçimi .
Not: Etrafa takılmayın

Arkama son bir kez bakmak için hızlıca dönmemle o soğuk bakan okulda gördüğüm çocukla göz göze gelmem bir oldu.
"Bizi mi takip ediyorsun sen ?" Sesim oldukça yüksek çıkmıştı. Karşımdaki ise "yoo ." Hafiften dudağı kıvrıldı ve omzuma çarpıp gitti. Açelya ise neydi şimdi bu bakışlarını atıyordu. Sinirle önümü dönüp yürümeye devam ettim. Çocukla aramızda bir yada iki metre vardı. Hala aynı yolda yürüyoruz şaka gibi .

Evin önüne geldiğimizde çocuk arkasını hızla döndü "Beni mi takip ediyorsun?"dedi benim yaptığım gibi. Bende onun yapgığını yapıp "yoo" piç smile atıp yanından uzaklaştım. Açelya ise sadece kıkırdıyordu. Saçımın arasindan arkaya bakmaya calistigimda hala oradaydi. Amaci ne aptalin. Ama itiraf etmeliyim ki çok yakışıklı bir çocuk. Eve girdiğimizde saat zaten geç olmuştu babamla biraz sohbet ettikten sonra odama girdim. Açelya ile yarin sabah bahcede bulusup okula gidicez. Kulaklığımı takıp Kolpa-Gurur Benim Neyime şarkısını dinleyerek kendimi uykunun kollarına bıraktım.

❤❤❤❤

Sabah fazla erken uyandığım için dışarıya çıkıp koşu yapmak istedim. Ne zaman erken kalksam koşu yapardım. Aksi taktirde zaman geçmiyor. Siyah şortumu ve beyaz, göbeği açık tişörtümü giydim. Saçımı topuz demeye bin şahit bir şekilde topladım. Kulaklığımı da alıp dışarı çıktım. Bir dakika ya o dün gördüğüm aptal çocuk değil mi? Karşımızda mı oturuyor? Şaka gibi. O mekik çekerken bende ona gözükmeden evden çıktım. Kulaklığımı taktım ve Murat Boz - Geri Dönüş Olsa şarkısını açıp koşmaya başladım. Koşarken düşünmek hoşuma gidiyordu. Daha okulun başlamasına çok vardı. O yüzdrn uzun uzun koşabilirdim. Biraz daha koştuktan sonra arkamdan gelen "Kumsal bekle."diye bir ses duyduktan sonra arkamı döndüm ve baktım. Yine o çocuktu. Her zaman karşıma çıkmak Zorunda mı? Nereye gitsem o var. Bir dakika ya. Bu benim adımı nerden biliyor?

Yanıma geldiğinde nefes nefese kalmıştı. "Adımı nereden biliyorsun?" Koşmaya devam ettim . "Ben herşeyi bilirim." diye cevap verdi yanımdaki kendini bilmez ukala şey. "Neden müneccim misin sen?"gözlerimi devirdim. "Komik kız ."dedi alayla yanımdaki ukala. Sonra kolumdan tutup beni durdurdu. Bu hareketine şaşırsamda çok belli etmedim. "Bak dün saçma bi tanışma ol-" sözünü kesip devam ettim. "Saçma bir tanışma oldu derken ? Biz dün tanışmadık."dedim. Dudağı kıvrıldı. "Haklısın. Baştan başlayalım mı?" dedikten sonra devam etti. "Sizinle tanışmak istiyorum Komik kız. Adım Uluç ya sizin?" o kadar komik söylüyordu ki gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Elini uzattı."Ben de Kumsal." Bende elimi uzattim. "Tanıştığıma memnun oldum. Komik kız" "Bende ukala çocuk."dedim. Böylece tanışmış olduk.

Biraz dinlenmek için kayalıklara oturduk. Bir süre sessiz kaldıktan sonra sessizliği bozan taraf o oldu. "Yeni mi taşındınız?" Her ne kadar 'Hayır her zaman karşınızda oturuyoduk da ben hayalet casper olmak istiyordum' demek istesemde "Evet." diye cevap verdim. Dışarıdan bakıldığında çok soğuk birine benzese de aslında iyi birine benziyor. Okul sqati yaklaştığı için kalktım. O da kalktı ama aynı yöne gitmedik. Nereye gidiyordu acaba? Her neyse. Bende rahatlıkla eve gittim. Rahatlamak için duşa girdim. Çıktıktan sonra üstümü değiştirdim. Hemen bahçeye indim. Tam da tahmin ettiğim gibi Açelya çoktan bahçede ve beni bekliyor. Sabah sabah hunharca koştuğum için karnım acıkmıştı. Açelya'nın annesi bir şeyler hazırlıyordu . Babamda onlara gidecekti ama muhtemelen iş konuşurlar ve cidden bu kalp o konuşmaya dayanmaz. "Açelya bu sabah koşu yaptım. Çok güzel bir cafe gördüm orda kahvaltı yapalım mı?"dedim. Açelya hemen kabul etti tabii. Bayılır yeni yerlerde gezmeye. Çok uzak olmadığı için biraz yürüdük.
Vardığımızda adım atar atmaz ağzımdan dökülen kelimeler "Yok artık!"oldu.

DARMADUMAN (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin