Apollo's Moon

Chapter 3

"Look,hindi habang buhay iiwasan mo ako,you're mine,we're mates." Medyo naiirita na nyang sabi,aba aba!

"He has a point Milla,he's our mate,we love him!" My wolf stated. She's getting out of control honestly.

"Yes,maaari kitang iwasan kapag na-reject na talaga kita." I said with no emotion.

"Are you that desperate to reject me? Why are you fighting your  fate damn it! This is what's supposed to happen,we've been destined together why can't you accept that?"

I don't know what to respond,he's right it's inevitable to be with him,my wolf will go crazy if she's not with him.

"Answer me,why? Let's give it a try please? I can't live without you,it's not my fault that we've been destined,hindi kita pinili at hindi mo rin ako pinili pero wala na tayong magagawa,nandito na eh." I was kind of hurt when he said na hindi nya ako pinili,so if he had the choice he wouldn't choose me? Wait what the! I'm not supposed to care right? That's what I really want from the first place.

Pero kahit hindi ko aminin sa sarili ko,alam kong may epekto sya sakin because of that 'mate pull' thing.

"Oh please,you don't know anything about what I've been through!" I suddenly snapped at him,he was stunned he probably didn't expect that one coming.

At kinuha ko ang opportunity na yon para lumabas nang library,wala na akong pakialam I can't deal with this right now.This is just too much.

Bahala na akong mag isip nang paliwanag bukas,for now kailangan ko nang fresh air para makapagisip kung ano bang gagawin ko,I should be happy that I finally found my mate right? But no,I'm not happy..I'm confused as to why the Luna Goddess mated me with a goddamnn human like seriously? That's just so fvcked up.

Sumakay ako ng taxi,at nagpadala sa pinakamalapit na gubat dito kung saan pwede akong mag shift at tumakbo-takbo.

Pagkababa ko mula sa taxi agad akong nagtungo sa masukal na gubat,maaga akong lumabas kaya may araw pa,kaya napagpasyahan ko na pumunta sa secret place ko dito,doon ko ginugugol ang oras ko kapag sawa na ako sa trabaho at sa bahay.

Mayroong ilog doon na napapalibutan ng mga punong kahoy na namumunga ng mga matatamis na prutas at sa paligid nito ay may mga nagbabanguhan at naggagandahang mga bulaklak.

Napagpasyahan ko munang pumitas ng prutas dahil wala pa akong kinain magmula kaninang umaga.

I sighed in relief,sa wakas nagiisa na ulit ako,umupo ako sa isa sa mga bato na malapit sa ilog,at doon kumain.I closed my eyes in delight,I'm a werewolf so my senses are sharper.Nakaka-relax pakinggan ang pagagos ng tubig.

***

Nakita kong dumidilim na kaya pwede na akong mag shift sa wolf form ko,nagpunta ako sa isang puno at doon naghubad,itinago ko iyong damit para maisuot ko ulit pag nasa human form na ako.I shifted

I felt free,My wolf thanked me dahil ang tagal na nyang hindi nakakalabas at ngayon at last naka labas na sya.

Alam kong may ibang nilalang ang nandito,feel ko iyon dahil nga wolf ako.Damn it sinundan nya ako.Kaya nagsimula na akong tumakbo baka sakaling mawala ako sa paningin nya at lubayan na nya ako.

But no,kahit gaano pa ako kabilis alam kong tumatakbo din sya kasabay ko,siguro mahilig sya sa sports kaya he can keep up with me,mabilis din kasi syang tumakbo.Well kahit tao lang sya sobrang tangkad nya,kung tatanstahin ko mga 6'6 siguro ang height nya.Habang ako mukhang unano kapag katabi sya.At surprisingly matipuno ang katawan nya,damn kailangan ko na talaga syang alisin sa isip ko.

Hanggang bang nung naghuhubad ako nanonood sya? Damn his perverted ass,tsk may araw din sya sakin.

Mas binilisan ko pa ang takbo ko at bigla kong naramdaman na bigla syang tumigil,I smirked siguro hindi na nya kaya,buti naman.

***

Tapos na akong tumakbo-takbo at kunteto na ang wolf ko.Kaya naman bumalik na ako sa pwesto ko kanina at pumunta ulit sa likod ng puno at nag-shift sa human form ko,nagbihis narin ako.

Pagkatapos noon ay umupo sa may bato kung saan ako umupo kanina.

"Show yourself" sabi ko,alam kong nandito sya ang tigas naman ng buo nitong lalaking ito,hinintay pa talaga ako tsk.

And out of nowhere lumabas sya mula sa isa sa mga batong malalaki,siguro doon sya nagtago.

"What do you want?" Cold kong tanong.

"Let's talk about us."  Seryoso nyang sagot.

"But there's never been an us." He frowned.

"You can't fight your fate Milla,hahanap hanapin mo rin ako dahil tayo ang itinadahana sa para sa isa't-isa,hindi natin kayang mawala ang isa't -isa.We need each other to survive,that's a fact.Come on now."   Wait....how the hell did he know my name? This guy is creepy.

"You don't understand!" 

"Then make me understand!"

I sighed,ang kulit talaga nitong lalaking ito,bakit ba hindi nya ako lubayan?

"Leave me alone." I said coldly at aalis na sana ako ngunit hinila nya ako,at hinawakan ng mahigpit ang braso ko.I felt the tingles and sparks rushed through my skin.

"Let go."

"No,not unless you tell me the reason." That's it,I lost it.

"Cause you're a fvcking human! Now let go of me damn it!" I yelled,hindi nya inisip na sisigaw ako,nakakawala na kasi ng pasensya.Mabuti na habang maaga pa sanayin ko na ang sarili kong wala sya.Dahil bawat tignan ko sya,hindi pagmamahal ang nararamdaman ko..kundi galit,poot at pagkalito.Ang inner wolf ko lang ang may nararamdaman para sa kanya pero hindi ako.

"Do you hate us that much?" He looked at me with sad eyes.

Umiwas ako ng tingin sa kanya..hindi ko sya masagot dahil wala nga naman syang ginawang masama sa akin,hindi din naman nya kasalanan na pinanganak syang tao diba? Am I being selfish?

Binitawan na nya ang pagkakahawak nya sa kamay ko.

"Kung dyan ka masaya hindi ko naman pwedeng ipagsiksikan ang sarili ko sayo,alam ko galit na galit ka sa amin,pero hindi mo man lang ba naisip na hindi naman kami ganoon lahat kasama? Na may pakiramdam din kami."

"Inisip nyo rin ba na hindi kaming lahat ay masama? At may pakiramdam din kami? Kahit turing nyo sa amin halimaw? At naisip nyo rin ba na may mga inosente rin samin? Na dahil sa inyo namatay ang mga magulang ko kahit wala naman silang ginawang masama! Walang habas ang pagpaslang ng mga katulad mo sa amin,walang pakundangan,at sa bawat pagkakataon na titignan kita,alam mo ba kung ano ang naiisip ko? Ha?! Hindi pagmamahal kundi galit,poot at pagkalito! At hindi ko masikmura na ang mga kalahi ng mga taong pumatay ng walang awa sa pamilya ko ay ang makakasama ko habang buhay!"

Hinihingal kong sabi,I freking lost it,that's it I broke down.Yes I cried in front of him,How pathetic huh? Ang tagal kong kinmkim iyan,Ang tagal kong nagkunwaring wala akong nararamdaman,na wala lang sa akin,pero kapag wala nang nakatinging mga mapaghusgang mga mata at kapag gabi na at ako nalang magisa sa kwarto ko.Doon ko inilalabas ang lahat,iniiyak ko lahat.Kinabukasn noon balik na ulit sa dati,ulit ulit lang hanggang sa masanay na ako ng tuluyan.

He was shocked,he cursed under his breath when he saw me crying,I can't handle the pain anymore.

"I-I'm sorry." I saw sincerity in his eyes.

"Hindi maibabalik ng sorry mo ang buhay nang pamilya ko." Sabi ko habang pinupunasan ang luha ko.

×××

Nasa media yung pic nang wolf ni Milla hehez