Chapter 18

45 2 0
                                        

I started running towards the library,I ran like my ass is burning,in short I ran pretty fast.Buti nalang konti lang ang mga guards papunta sa library kaya medyo naging madali,nasa pagtitipon kasi sila.Inalis ko na ang heels na suot ko para hindi na ako mahirapang tumakbo

Pagkadating ko sa library hinanap ko ang kaisa-isang statue na naroroon,medyo pamilyar na ako dito dahil kapag nababagot ako dito ako nagi-stay para magbasa ng libro.

Nakita ko iyong statue at agad akong tumakbo papunta roon,pinindot ko ang kamay ng statue at totoo nga ang sinabi ni Eunice,bumukas ang akala ko nung unang isang malaking painting lang ng "The last Supper" na likha ni Leonardo da Vinci,naging isang lagusan ito,ito na siguro iyon.

Agad akong tumakbo papunta roon at pagkapasok na pagkapasok ko ay nagsara na ang lagusan.

Nagbukas ang ilaw sa loob,mayroong daan na pa-deretso, siguro ito nga ay papunta sa back gate ng mansion.

May mga naka hanay na ilaw sa gilid ng daan na ito,konkreto din ang daan ngunit medyo may mga nabuo na na mga bahay ng gagamba,mukhang matagal na mula noong magamit ito.

Tumakbo ulit ako,well being a werewolf have so many advantages,that includes not being easily tired.Pero may limitasyon din ang lakas namin kaya kailangan din naming magpahinga.

Ilang minuto na rin akong tumatakbo,at sa wakas ay nakakit na rin ako ng liwanag,salamat naman

Mas naging mabilis pa ang pagtakbo ko,I need to or else I'll get caught,mula rito ay rinig na rinig ko ang sigawan ng mga tao sa labas,mukhang natataranta sila at nagmamadaling maghanap.

Konting hakbang nalang ay makakalabas na ako at maaari kong mabago ang tadhana ko.

Sa wakas ay nakalabas na ako...nakahinga na ako ng maluwang,but ang pinaka-nakapagtataka ay bakit walang sasakyang naghihintay sakin dito? I ignored that thought hindi pwedeng pabagal bagal lang ako.Patuloy parin akong tumakbo para makalayo sa lugar na ito.Honestly? I have no destination in mind,papunta ako sa kawalan,kung saan pwede akong makapag-isip ng maayos.I-I just can't live simply like that,It chokes me,ayaw kong mamuhay ng hindi sigurdo sa kung anong tunay kong nararamdaman.

Alam ko ring siguradong gulo-gulo na ang buhok at make up ko but I didn't give a flying fuck.

But I need to be careful though,kahit konti nalang ang mga packs na naririto ay hindi parin ako pwedeng basta basta nalang pumasok sa teritoryo ng ibang pack,baka mapag-kamalan akong isang rogue at patayin ako.

For now deretso lang ang ruta ko,masyadong malawak ang sakop na teritoryo ni Alpha Apollo,yes maybe Alpha na sya ngayon,well I can't deny that he really deserves it.Kahit ang sarap nyang bigwasan ay nakikita ko naman na magaling talaga syang mamuno.

I looked back,malayo-layo narin ang narating ko,nakakapag-takha dahil wala akong naririnig na kahit anong senyales na nalaman na ni Apollo na tumakas ako,there's no howlings,growls,rumning sounds or whatsoever. I'm thankful for that.

For the very first time I realized that I actually consider Eunice as my friend,she helped me a lot and I trust her,I don't know why pero sa konting panahon ay madaling napalagay ang loob ko sa kanya.

I slowed down,napagpasyahan kong maglakad nalang,mukha namang hindi pa nila alam na nakatakas na ako.Buti nalang kumain ako bago nangyari ito kung hindi baka hindi ko nakayanang tumakbo ng ganoong kalayo.

Pagkatapos ng ilang oras na paglalakad napag-desisyunan ko munang magpahinga ng sandali sa ilalim ng lilim ng puno,nakakapagod din pala.

Tumingin ako sa kalangitan,medyo nagdidilim na rin at malayo-layo narin naman ang narating ko,sigurado namang hindi nila ako ganoon kadaling mahuhuli.Kahit gusto kong mag-shift hindi pwede dahil lalakas ang amoy ko at madali itong masusundan ni Apollo.

Apollo's MoonWhere stories live. Discover now