Lurkers

CHAPTER 6: PLAYGROUND

   FLASHBACK

   I can't control my laugh while watching Rick n Morty. This is one of my favorite animated series. I love all the idea about space, time travel, other realities, and science-but not our subject Biology. I pause the tab on my laptop when I saw that Muggy is calling me.

"Hey." bati ko.

It's five pm already. Napakabilis talaga ng oras, three pm ang out namin sa school kanina at dalawang oras na pala akong nanunuod ngayon dito sa bahay.

"Hey, Jes." bati ni Muggy. Napansin ko na malungkot siya dahil sa boses niya. Naalala ko na hindi nga pala siya pumasok nitong nakaraang Friday. It's Sunday today. Kaklase rin namin siya ni Lei. Poor Tuesday, siya lang talaga ang napahiwalay sa amin.

"Busy ka ba? Busy si Tues eh. Tara sa playground."

I was kinda hurt a little dahil second option lang pala ako. Pero anytime na need niya ng kasama, I'm willing na samahan siya. She's just a friend to me. She's just a friend.

I exhaled and replied, "Yep, what time?"

"Ngayon na," tumawa siya sa kabilang linya kaya napangiti ako. "See you sa playground."

She hang up the call after I said okay.

I turn my laptop off and I go to my cabinet mirror. I feel worst in my semi long hair. Tuwid naman siya pero hassle parin. Pinalitan ko ang damit kong blue ng black at nagsuot din ako ng maong pants. I grab my usual perfume at kaunting nilagyan ang damit ko. I grab my wallet and headed downstairs.

Wala si mom dito sa bahay dahil isa siyang nurse sa Velentia's Hospital dito rin sa town. May kalakihan ang VH kumpara sa mga hospital sa mga katabi naming town. Minsan kapag kinukulang sila ng rooms or equipments, dito sila tumatakbo.

Palaging late umuuwi si mom dahil sa work niya at minsan naiiwan lang ako mag-isa sa bahay. I'm the only child at kaming dalawa lang ni mom ang magkasama matagal na. Minsan dito sa bahay nag-oovernight si Tuesday pero si Lei at Muggy hindi. Hide out namin ang mansion nina Lei at madalas kami roon natutulog kapag weekends.

I lock the house at naglakad sa yard namin na may trim na bermuda grass. Maulap ang langit at nagsisimula nang dumilim. Nasa Earth Street ang playground at ang maliit na chapel ng town. Located sa Mercury Street ang bahay namin at less than ten minutes ang lalakadin ko papunta sa playground. Parang subdivision ang town namin pero mas malawak ang kalsada at kakaunting bahay lang ang nandito. Mayroong yard ang bawat bahay at may mga sarili ring mundo.

"Hi, Majesty."

Napatingin ako sa babaeng makakasalubong ko nang banggitin niya ang pangalan ko. Si Emily pala, kaklase ko. Siya ang muse ng klase namin at hindi ko maipapagkaila na maganda talaga siya. Lumipat sila rito sa town last year at nagtransfer din siya sa school namin. Pero kahit na kakalipat lang niya, agad siyang nakilala rito dahil nga maganda siya. Ang pagkakaalam ko, mayaman din ang pamilya niya.

Hindi kami close at never ko siyang nakausap. Siguro napilitan lang siyang batiin ako dahil magkakasalubong kami.

"Hi." bati ko habang naglalakad padin. Nilampasan ko si Emily at hindi na nag-abala pang huminto. Muggy's have a short temper at kapag sinabi niyang now, literal na now dapat.

"Ahhh..."

Agad kong nilingon si Emily dahil nagsalita pa siya ulit. Ngayon lang kami nagkaharap ng ganito kalapit. Nahiya ako sa mukha ko at sa mahaba kong buhok kaya naman hinawi ko iyon at tumungo ng bahagya.

"Ano 'yon?" tanong ko.

Kahit na dumidilim na ang paligid, pansin ko ang pamumula ng pisngi niya. "Ah, wala. Sige una na 'ko." Umalis na siya pagkatapos niyang sabihin iyon. I don't know what's into her and I don't give a damn. Oo maganda siya pero hindi siya ang type ko.

I run fast and headed to the playground.

When I got there, I immediately saw Muggy sa swing. Nagswi-swing siya mag-isa at ang isa namang upuan ay nanatiling nakahinto. May dalawang bakanteng see-saw sa tabi ng swing na medyo nangangalawang na. May malaking ficus tree sa likod ng swing at see-saw. May pabilog na sementadong upuan na nakapalibot sa puno. Sa tabi ng playground, nandoon ang chapel. Kulay skyblue ang pintura ng pader niyon at nakalock ang main door.

Kapag pumupunta ako rito sa playground, hindi ko maiwasang hindi malungkot. Dahil siguro walang pumupunta ritong ibang tao para magrelax. Kahit nga bata wala. Kami lang halos apat ang pumupunta rito. Mabuti nga at hindi nila-lock ng town authority itong playground. Napapalibutan kasi ng metal screen itong playground at chapel at may gate na maliit.

Muggy smiled at me na otomatikong nakapagpangiti sakin. God, she didn't even know that she's giving me hundred of punches in the stomach. Kapag ngumingiti siya nakakalimutan ko yung phrase na 'shes just a friend' na palagi kong sinasabi sa sarili ko. Masaya ako na kaibigan ko siya at kuntento na ako sa ganito. I won't ask for more.