Lurkers

CHAPTER 14: STALKING

      "GUSTO mo bang ihatid kita sa school, Jes?"

I immediately shook my head and said no to my mom. That's the least thing I want her to do. Tiyaka, 15 minutes away lang naman ang school.

"I can go to school by myself." I said. I stood up from the dining table and put the empty bowl on the sink. Binuksan ko ang refrigerator at kinuha ang black tumbler ko.

"Okay, baka bukas na ako makauwi ng maaga." mom said. She's wearing her useal VH hospital uniform and some peach blazer. I noticed the light make up on her face. She look younger because of that. I want to compliment her but my mind said, no.

"May added hour shift kasi ako—"

"Yeah, it's all good." I forced a smile, "Um, take care." sabi ko nalang at saka umakyat sa second floor ng bahay namin. I directly went to my room.

Nang marinig ko ang pag-alis ng car ni mom, kinuha ko na ang bagpack ko at bumaba sa first floor ng bahay. I locked our main door and headed papunta sa school.

I'm 30 minutes early at halos sumisikat palang ang araw. Malamig sa labas at may kaunti pang fog sa paligid. While walking, I open my phone and scroll through my messenger, looking if someone send me a message. Unfortunately, wala kahit isang new message.

Super nice.

"Majesty?"

Agad akong lumingon sa direksyon ng tumawag sa pangalan ko. I saw her wearing the same school uniform as mine. White polo and red blazer. I give her a shy smile.

"Good morning." Emily said.

"Ah, same." sabi ko naman. I think, this is the second time na magkatagpo kami here on the road. I recall the first moment in my mind.

"Are you ready for the morning test?"

"Test?" inulit ko ang sinabi niya. May test ba kami?

"Oh, absent ka nga pala last time. May test tayo kay Ms. Love." sabi niya. Sumabay siya sa tabi ko ng paglalakad. I smell her kinda sweet but cool perfume at hindi ko maiwasan na mapatitig sa kaniya.

She really is beautiful.

Agad kong binawi ang paningin ko at binilisan ang paglalakad. Hindi ko alam kung bakit kinakausap niya ako at medyo hindi pa ako kumportable. I mean, why? Why would she talk to me, like casually? We never talk kahit isang beses noon.

And I don't really give a damn.

Mabilis akong naglakad at mabilis din naman akong nakarating sa school. Hindi ko na pinansin pa ang bulletin board ng town kung saan nakaplaster ang madaming missing paper ni Muggy. I missing her more, just by looking at it.

Kahit isang araw lang. Bibigyan ko lang ng pansin ang sarili ko.

"Hi, Jes!"

"Good morning!"

Bati ng grupo ni Jane pagpasok ko ng classroom. I smiled to them at dumiretso sa desk ko at umupo sa upuan ko.

Alam kong mauuna ako kay Lei kaya agad ko siyang chinat sa messenger.

M [ san ka na boi, room na ko ] delivered.

L [ lapit na ] seen.

M [ may test daw first class ] read.

L [ sino may sabi? babanatan ko ]

Napatawa ako sa reply ni Lei. Gago talaga kahit kailan.

M [ sabi ni Emily ] sent.

L [ tung ina, si Emily? 😍 ]

I sent laughing emojis. Medyo crush nga pala nito si Emily. Basta lahat ng magaganda, crush niya.

Tumayo ako sa pagkakaupo at pumunta sa likod ng classroom. Dumungaw ako sa nakabukas na bintana sa left side ng room at tumingin sa labas, sa direksyon ng soccer field.

May ilang mga studyante sa field na nagja-jogging at iyong iba naman ay nakaupo sa bleachers, tila nagpapasikat ng araw.

May napansin akong babae na nakaupo sa pinakataas na upuan ng bleachers. Nakaindian style ang upo at nagbabasa ng libro. Kahit na malayo at medyo hindi tanaw ang mukha, nakilala ko agad kung sino siya.

I don't know why but a smile form on my lips. What a nice morning to start the day.

Suddenly, she glanced diretcly in my direction kaya naman napahakbang ako papaatras. What the hell? Did she know or sense that I'm staring at her?

Dumungaw ako ulit sa bintana para tingnan si Amalie pero wala na siya sa itaas ng bleachers. Hinanap ko siya sa ibang bahagi ng field pero wala na siya. As always, she's kinda creepy.

Or am I the one who's creepy, stalking her like that?

Fuck.