NOTES// Shawn Mendes

8. BÖLÜM

Tokyo'da ki konserin üzerinden yaklaşık 5 konser geçmişti. .Fazla yoruluyorduk ama keyifliydi yeni yıla az kalmıştı bir ay sonra 2017'ye girecektik. Turnenin avrupa ayağındaydık. Bugün Paris'de konserimiz vardı. Dün tüm gün dışarıda dolanmıştık. Claralar bu konserden sonra Amerika'ya dönüyordu.

"Günaydın" diyip üzerine atlamıştım Shawn'In. Korkarak yerinden sıçramıştı sonuç olarak ikimiz de yerdeydik. Ben bacağımı sehpaya çarpmıştım.

"İyi misin Rose?"

"İyiyim senin canın yanmadı değil mi?"

"Hayır sadece bir an ürktüm." dedi onu öptükten sonra üzerimizi değiştirdik ve kahvaltıya indik. Birlikte aynı yiyecekleri altıktan sonra sohbet ederek kahvaltımızı bitirdik. Biz konser alanına geçtiğimizde Clara ve Thomas küsmüşlerdi. Nedenini sorduğumda hiçbir şey olmadığından bahsedip kestirip atmışlardı. Umursamadan Shawn'ın elini tutuyordum. Konser alanını turladıktan sonra tüm kontroller yapıldı ve ses açma egzersizlerinden sonra prova başladı. Ben şarkılarımı tekrar ederken Shawn çeşitli şebeklikler yapıyordu. Nihayet provam bittiğinde Shawn'I beklemeye başladım. Bu sırada annem aramaya başlamıştı.

"Alo? Anne nasılsın?"

"İyiyim kızım sen?"

"Bende iyiyim." dedim

"Rose ben bir şey söylemek için aradım." dedi

"Efendim anne?"

"Noel'i ve yılbaşını birlikte kutlayamayacağız" dedi.

"Neden peki?" dedim.

"Spencer ile birlikte ailesiyle kutlayacağız."

"Pekala, o zaman kargolarım sana hediyeni" dedim

"Spencer'a ve kızlarına hediye almayacak mısın?"

"Anne sana söylemiştim. Onlar benim hiçbir şeyim değil o nedenle almayacağım" dedim

"Almalısın aile olacağız."

"Size iyi seneler." dedim ve telefonun kapattım. Nefes almam lazımdı. Hızla salonun dış bölümüne çıkmıştım. Ekipman arabaları ve güvenlikler vardı. Onlara kafamla selam verdikten sonra göz yaşlarımın akmasına izin vermiştim. Annem Spencer ile yaklaşık olarak 4 senedir nişanlıydı ve o adamdan hoşlanmıyordum. Hani cidden babamdan sonra olan kişi olduğu için değil. Annemi bencilleştirdiği için. Göz yaşlarımı silerken bir yandan tırnaklarımı avuç içime bastırıyordum. Bu benim iğrenç bir alışkanlığımdı. Çoğu zaman kanatırdımda. Derin derin nefes alırken daha sakin bir yere gelmiştim.  Annemin bitmeyen ergenliği! Düşündükçe deliriyordu insan. Yılbaşını benimle değil de o ve onun ailesiyle kutlamayı tercih etmişti. Bu kırıyordu ayrıca davet etmemişti bile. Ben düşüncelerin arasındayken sıcak kollar bedenimi sarmıştı.  Kafamı Shawn'In boynuna gömmüştüm. O bir yandan sıktığım ellerimi açıyordu. Hıçkırırken yanağıma ve saçıma öpücük konduruyordu.

"Ne oldu bebeğim?"

"A-annem" dedim

"Ne olmuş annene?"

"Annem aradı bu sene Noel'i ve yeni yılı birlikte kutlayamayacağız falan dedi. Nişanlısı Spencer ile birlikte kutlayacaklarmış ve Spencer'ın kızlarıyla. Dedim tamam hediyeni gönderirim  onun bana dediği şey üvey kardeşlerine neden bir şey almadın ve Spencer'a. Umrumda olmadıklarını söyledim almam gerektiği hakkında üsteledi ve aile olacağımızdan bahsetti. Bende iyi seneler dileyip kapattım" dedim hıçkırıklar geri dönmüştü. Bana tekrar sarıldığında kollarımı sımsıkı sarmıştım.

"Bebeğim her şey geçecek bunu biliyorsun değil mi?" dediğinde kafa sallamıştım.

"Tamam o zaman ben her zaman senin yanındayım bunu da biliyorsundur." dedi yine kafa salladım.