NOTES// Shawn Mendes

28.BÖLÜM

"Benimle evlenir misin?"

Elbette bunu sormadım ama bir ara aklımdan da geçmedi değil. Ona döndüm ve gerçek sorumu sordum

"Ben sürtük müyüm?" dediğimde bana fazlasıyla garip bir bakış atmıştı

"Bu da nereden çıktı?" diye soru yöneltti

"Öyle miyim değil miyim?"

"Elbette hayır, nereden çıktı?"

"Üç seferdir sürtük damgası yiyorum." dedim

"Kim dedi?"

"İkisini sen diğerini de Matthew." dediğimde üzgünce baktı.

"Sende bu fikri bıraktığım için özür dilerim. Onların hiç birinde ciddi değildim." dedi

"Öyle ya da böyle ben o damgayı yedim mi yemedim mi?"

"Sen kendini öyle mi görüyorsun?" diye sordu.

"H-hayır. Sadece artık yoruldum." dedim ve gözlerim doldu. Reglim mi yaklaşıyor benim acaba?

"Gel buraya." dedi ve beni kollarının arasına aldı.

"İnsanların benim hakkımdaki fikirlerinin nasıl olduğunu düşünmek artık çok yıpratıyor. Sanki insanlar beni kabullenmiyormuş gibi geliyor. Baktığında kendi annem ile bile aram iyi değil." demiştim. Göz yaşlarım daha da akmaya başlarken bir şey demiyordu. Biraz daha ağladım. Yani tamam baya ağladım. Shawn tepki vermiyor kafamı kaldırıp baktığımda uyuduğunu gördüm.

Oha ama ya! Benim burada içim çıkarcasına ağlayayım. Öküz! Uyumuş.

Baktım uyanacak gibi de değil kalktım ve üzerine bir pike örttüm. Evden sessizce çıktıktan sonra arabama bindim ve evime doğru gitmeye başladım. Arabamı park ettikten sonra eve çıktım. Üzerimi değiştirdim ve saçlarımı topladım. Kapımı kilitledim ve günün son içeceğini içtim. Dişlerimi fırçaladım ve yattım. Saatin erken olması bana bir şey ifade etmiyordu. Kafamı yastığa koydum ve uykuya dalmayı bekledim. Gerçekten bir süreliğine Dubai'ye gidip her şeyden uzaklaşma fikri daha güzel gelmeye başlamıştı.

Defileden sonra bunu düşünecektim. Zaten bunu atlatsam kafam çok rahatlayacaktı. Uykuya dalarken gözlerim zonkluyordu.

**

Alarmımın çalmasıyla artık kalkacak gücü kendimde bulamasam da ciddi anlamda sürüne sürüne kalktım. Tuvalete girdim. O iğrenç içeceği içtim ve kusmamak için kendimi zor tuttum. Üzerimi değiştirdim ve defilenin yapılacağı yere geldim. Arabamı park ettim sonrasında da içeri girdim. Herkes daha stresliydi O kızıl kadın daha fazla terör estiriyordu. Müzikler ayarlandı. Kıyafetler giydirildi. Elbisemi biraz daha daralttılar. Yine ve yine.

Sıralandık başladık beklemeye. İnsanlar çıkıyor biri hata yapınca o kırmızı kadın terör estirip aşağılıyor.

Neyse sonunda sıra bana geldi. Başladım yürümeye. Kendimce oluşturduğum ince bir ip üzerinde ilerliyordum. Oldukça dikkatliydim. Hata da yapmamıştım ama kırmızı terör beni durdurmuştu.

"Baştan başla!" diye çemkirdi. Abla zaten açım ve fazlasıyla gerginim. Hata da yapmamışım.

"İyide ben hata yapmadım ki" dedim

"Seni beceriksiz! Baştan al!" diye çemkirdi.

"Haddini bil! Kim olduğunu sanıyorsun sen?!" diye çıkıştım. Araya gri saçlı adam ve başka birileri daha girdi sonra da zaten beni atlayıp devam ettiler. Hannah'yı aradım. Durumu anlattım buraya geleceğinden bahsetmişti.