First Gravity (Completed)

11. Just another manic monday

Corrine

Thank god! naayos na ng school namin ang schedules ng mga may OJT. Otherwise I'll be the living juggler of schedules from a stupid creepy circus. Dahil we need to spend 4 hours sa office every Mondays, Wednesdays, Fridays and whole 8 hours naman pag Saturdays, para ma complete ko ang required hours ng OJT ko.

Kung nung nakaraang friday ay wala akong ginawa kundi humikab mag hapon, ngayon naman ay hindi ako magkanda ugaga, mantakin mong inutusan ako ni kamahalang ipagtimpla ng kape ang buong empleyado ng CGC kasama ang Guards at Utility.

Ipinag photocopy ko rin ang lahat ng dapat ipa photocopy. At mag inventory ng mga damaged goods sa storage room.

Madilim na kulob pa ang amoy at mainit ang storage room. Pinagpawisan ako kaya ko hinubad ang blazer na suot ko. Napasukan ako ng isang dilevery man at kailangan na daw e dispose lahat ng sira.

"Kuya di pa po ako tapos."

"Maam na inventory na po lahat yan nung nakaraang buwan, hindi po isang tao lang ang nag eimbentaryo niyan."

Huwaaat???? Parang gusto kong magwala, parang may feeling ako na pinaparusahan ako ng masungit kong boss dahil sinabihan ko siya ng addict sa balbas.

Niyaya nya nalang ako magkape sa pantry. Nagkakwentuhan kami ni kuya, medyo lumamig ng konti yung ulo ko, mag tutuos kami ng white gorilla na yan.

Kwela tong si kuya, naekwento na nya yata ang buong buhay niya, dalawa ang anak niyang nasa high school na babae at lalake, ang misis naman daw niya at nagtitinda ng gulay sa palengke.

Mag aalas dose na buti naman at tapos na ang shift ko sa kaharian ng white gorilla, kailangan ko lang pumunta sa throne room para kulamin siya este mag paalam.

Habang binabaybay ang corridor papunta sa office niya ang mga nakaka salubong ko ay:

"Salamat sa kape Corrine."

"Walang anu man ho."

Mahina kong binuksan ang throne room, at hindi niya ako napansin. Hawak ang sintido na animoy sumasakit.

Mukhang stressed na stressed, parang binuhusan ng malamig na tubig ang puso ko, si Papa kapag nasa ganyang sitiasyon minamasahe ni mama ko ang ulo pati balikat. Bakit asawa mo ba siya? kawawa naman kasi, nagtalo pa talaga ang utak ko eh no?. Pero ang puso ko ang nasunod.

Lumapit ako sa kanya para hilutin ang nuo niya. Hindi siya umiimik o kumikibo, ipinag patuloy ko lang.

Hinila niya ako at ikinandong sa hita niya. Kumunot ang nuo ko sa ginawa niya.

He placed his right hand at the back of my head and pulled my head closer to his face, he looked at me thoroughly as if trying to read my entire head through my eyes.  And mind me, his breath is hot over my face, tickles my face's nerve endings, sending tingling sensation all throughout my body.

Pumalag ako kasi, I'm somewhere inbetween scared and unsure of this kind of sensation. But he captured my lips with his and kissed me.

Dahan dahan sa una hangang lumalim ng lumalim ang halik at naging mapusok. I know my description of our kissed has been clichéd in every romance novels and or a platitude in every movies. So what? a kiss is a kiss and it felt good as it has been described by authors and artist. No wonder people are addicted to it and the reason why first kisses are memorable. I will remember mine most definetly.

Nagwawala naman ang puso ko na para bang ayaw na niya sa katawan ko at gusto nang lumabas sa sobrang kabog.

Matagal bago natapos ang halik. But I don't wanna end it. Pero pagkatapos ay ipinagdikit niya ang aming mga ulo. Saka ibinulong.

"Is this how you flirt with other men? did you have a kiss like this?"

Parang may mali sa sinabi niya. Hinabol ko muna ang hininga ko.

Ilang sigundo pa bago makababa ang diwa ko galing sa ulap, bago ko na rehistro sa utak ko ang ibig niyang sabihin.

Saka ko siya sinampal sabay tayo at dali daling umalis. Hindi ko maintindihan ang dapat kong maramdaman. I should be angry but, I'm not.

Infact I felt good which alam ko na hindi dapat.

Hindi ako naka tulog sa kakaisip sa nangyaring halik, nag re-replay at nag re-replay kahit saan ako bumalikwas.

Kayat kinabukasan heto at ngarag may semenar pa man din kami sa Entrepreneurial Business.

Tae na malagkit naman Oo kahit ba sa almusal labi pa ba niya ang iniisip ko?
Napakalaki kong hrrrm...ewan!, subukan ko kayang i-untog yung ulo ko sa pader. Wala di epektib hayy na lamang..

"Anu nang gagawin ko?...." Napatulala ako sa salamin.

"Ang gawin mo ate ay umalis ka na diyan at ako na ang susunod okay?"

Habang naghihikab tong si Joseph.

Sa school di ba nga at may seminar kami? kayat dito sa conference room ay nagkakagulo ang mga estudyante...at huwala..

Tae...., tae na napakalagkit!. Hindi pa nga ako nakakapag recover sa iniisip ko at heto na naman siya sa harap ko.

Ang invited speaker namin ay si Christian Grey at hindi bat sa graduation speech pa dapat? Ay gaga nag feeling Ana Steele ka pa diyan, pinagalitan ko nga sarili ko.

Ngala ng ngala in English tong si white gorilla. Infairness nag ahit siya ngayon, at naka polo shirt na blue, na may vest na grey tapos naka khaki pants.

Isa siyang panghimagas sa nakakaumay na aralin. Napakalaking panghimagas.

Gaga Corrine bawal pa sa iyo ang mang manyak okay? values remember? saway ng baliw ko na konsensya.

Paano eh naka testing na yan kahapon pa. Sabi naman ng isa ko pang konsensya.

"Manahimik nga kayo!." Napalakas ko na sabi.

"Hoy Corrine, nakainom ka ba ng gamot mo." Tinitigan ko ng masakit si kaklase number one.

"Seryuso, nainom mo?"

Binato ko siya ng ballpen at dumagundong ang tawa sa side namin ng conference room.

Napatingin naman sa amin ang speaker. Tinitigan ako nito habang nag sasalita, hind nito inaalis ang! tingin sa akin, huy ako lang ba audience mo? bwisit na to.

Ako naman si tanga ay namagnet naman sa titig niya. Hanu ba! mabuti pa sana kung baliw nalang ako at malaya ko masabi at maramdaman ang gusto ko. Pero hindi eh. Delikado ang ganitong klase ng 'attraction' dahil siguradong masasaktan lang ako.

Paano ba pipigilin ang heart na tumibok sa maling tao, ay erase-erase, paano ba pigilin ang heart na tumibok sa isang tao?

Like Orly, umiibig siya sa isang lalaki, hindi naman niya kagustuhan.

O yung teacher nila Joseph noong kinder na pinaalis sa San Benedicto University kasi nagka relasyon sa isang may asawa dahil hindi niya napigilan ang umibig.

At ang kaklase kong si Joana na may gusto ka Tracie na kapwa babae.

Humans has something wierd wired up in their brains that defies their biological setup. You can't choose how you feel. In-short you are in no control.