Nakaranas ka na ba ng isang pag-ibig na magulo? Yung tipong hindi ka nakakahinga kung wala siya? yung sumasabog ang mundo mo at nakakawala ng bait? Kung Oo siguradong makaka relate ka sa estoryang ito. Kung hindi pa.... He is the raw meat and she is...
(Just so you know Buyong is a phased out term used in karay-a to describe strong men that is a natural leader it is often heard in Hinilawod. A story told through a chant still practiced in Panay Bukidnon in Northeastern part of Iloilo, some part of Capiz and Aklan. Hiniliwadod is practiced amongst the people who lived near the Halawod river one of the longest river in panay, thus the name Hinilawod was derived. Hinilawod means tales from the banks of Halawod river, when people used to meet at the river and socialized, to entertain the children and themselves they tell tales handed to them by their ancestors through the word of mouth. Halawod's modern name is Jalaur river. The story consist of the Ilonggo-Panay mythology. I will be writing soon about the gods and godesses of our land at patay ako diyan hindi ako pwedeng mag english pero we will work it out...Aja! hehehe...)
Corrine
Para wala nang samaan ng loob, tinanggap ko nalang ang box. Hinagkan ako ni Inay Laring at niyakap, sinuklian ko ang kanyang pagka warm. Anu ba itong napasukan ko ang gulo gulo gulo times two. Aside sa heirloom, ipinamana din ang isang lampin na puti siguro ang kulay nito noong unang panahon ngayon ay naninilaw na sa sobrang kalumaan, balisong na kalawangin pero made of ivory ang handle na may bulaklaking design na gold, ibinalot din sa tela na puti din siguro dati pero nahawaan na ng kalawang. At isang maliit na garapon na may laman na sa tingin ko ay isang pusod ng sanggol na tumugas na. Yuck! baka ipinamamana sa akin ang pagiging aswang nito. Lagot sa akin tong si Joshua marami siya dapat ipaliwanag sa akin. Maingat ko na inilagay sa shoulder bag ko ang mga goodies na natanggap ko.
Matagal nang nakaalis yung iba pa naming kasamahan. Sadya kong hinintay si Joshua na magically nawala. Matagal muna kaming nag usap usap ng mga dalagita na tina translate ang sinasabi ni inay Laring. Ikunuwento ng matanda ma ang ina ni Joshua ay isang Halawudnon at isang aktibista, namatay ito sa sakit na cancer. Hindi man daw ito myembro subalit may kaugnayan ito sa NPA. Isa daw matapang na lider daw ang anak niya so ibig sabihin nito ay Lola ni Joshua si Inay Laring. Naekwento ng matanda na dito daw ipinanganak si Joshua sa Halawod at ang lampin at pinag putulan ng pusod ay tradisyonal na itinatago ng ina. At ang balisong ay ginamit sa seremonya na tinatawag "Batak Dungan" para daw hindi tatablan ng mga kulam o mapahamak sa mga masasamang espiritu. Bigla akong naging interisado. Bigla kasing nag shift ang pinag uusapan sa mga engkanto at aswang na naninirahan sa paligid ligid ng bundok. Balak ko pa sanang umuwi kahit madilim na pero pinigilan ako ng matanda.
Hindi pa pala hapunan ang inihanda kanina, meryenda pa lang. Nag pahanda ng hapunan si Inay Laring, at nang naka upo na ang magkakamag anak at ako sa hapag saka lamang sumolpot si Josh. Alangan namang tanungin ko siya kong saan siya galing. Hindi naman niya ako totoong asawa. Tumabi naman ang kunya kungari kong asawa sa tabi ko. Seryuso ang mukha nito na para itong may hinabol na leon.
Nawalan ako bigla ng ganang kumain, masarap sana ang ulam, tinolang manok Halawod version. Nahalata niya na hindi ako sumusubo. Umusog siya ng konti saka bumulong.
"Eat, do you know that, a black fairy hates ginger and garlic? people here are very superstitious."
Tinitigan ko siya ng masakit, hindi ko naman napansin na lumalaki na naman ang butas ng ilong ko. Anu naman ang kinalaman ko sa engkantada, sa garlic at ginger? Napakamot ako ng ulo at saka sumubo, nakita ko ngiti niya nakaka loko sa gilid ng mga mata ko. Sa tingin ko ay kinilig din ang mga dalagita na pinsan pala niya dahil humagikgik ang mga ito. Pero di na ako umimik kumain na lang ako.
Pagkatapos kong kumain ay nakaramdam ako ng pagod, lumabas ako para mag pahangin. Ang generator na idinonate ng company ang nag bigay ng ilaw sa bawat bahay na malapit sa bulwagan.
Narating ko ang lawa tanging ang ilaw ng bagong tayong poste ang siyang nag bibigay liwanag sa paligid, puro berdeng kahoy ang nakapalibot dito na nagpa dagdag sa misteryong anyo ng lawa.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
(The actual Tinagong Dagat. It's in diferent location but I want it in the story, plus people from there practiced the same culture. Don't disappoint though hehe it has ripples)
"Did you know that there used to be dwarves living in that side of the lake." Hindi ko narinig na sinundan niya ako.
"And if you trace your fingers on the water like this."
Naupo siya at sinawsaw ang daliri sa tubig.
"There won't be ripples."
Wala nga hindi nga nagkaroon ng ripples.
"But how?"
Na amaze ako. Sininyasan niya akong maupo.
"Long ago the maiden goddes of sky used to live here."
Naintriga ako.
"So anung nangyari?" Nangalumbaba ako, ganito ako pag may makakuha ng atensyon ko, huwag nang idagdag ang atensyon ko sa kaharap ko.
"Well..she fell inlove with a mortal and she was banished by his father. Makaako."
He again dipped his fingers on the waters and touched my nose with it. Nakiliti ako pero diko pinahalata.
"Then lived on the banks of Jalaur river as mortals. Their kids however were strong that no other mortals can match."
"You mean Makaako the father of gods lived here in this place?"
"Used to but not anymore obviously." Saka humiga sa damuhan.
"Yeah right Mr. Dumb and Dumber, pero anu naman ang kinalaman ng ripples ng water sa estrange diyosa?"
I am so much interested.
"Hmm..they said that his father though angry wanted to supervise his daughter and grandsons and he can see whereever they are through this lake, like a one way mirror."
Hinila niya din ako at napasubsob ako sa dibdib niya. Di ko siya nadinig na tumawa pero nag v-vibrate ang tiyan niya.
