Düşüncelerime ara verip cebimde birbirine giren kulaklığımı çıkardım..Ed Sheeran-I see fıre acıp adımlarımı müzige uydurarak yürümeye başladım.Hayallerin evi buradan 3 durak uzaktaydı.Otobüs durağına vardıgımda bir yandan şarkıyı mırıldanmaya devam ediyordum.Derken birden kendimi Bartu'yu düşünürken buldum..Hayır anlayamıyordum kendimi.Ben daha bu çocugu tanıyalı ne kadar olmuştu ki.1 hafta mı?Yoksa 2 mi?.Neden böyle düşünüp duruyordum.Otobüsün gelmesiyle oturdugum yerden kalkıp kulaklığımın tekini çıkararak otobüse bindim.Şuan aklımı Hayal'e vermem gerekiyordu.Ailesini bizden neden saklıyordu çok merak ediyordum.Şuan hasta olduğu için annesi yanındaydı,ama babasını hala bilmiyordum.Etraf tanıdıklaşmaya başladığında geldiğimizi anladım ve inmek için hazırlandım.İndiğimde çantamı düzeltip kulaklığı tekrardan cebime sokuşturdum.Apartmanın önüne geldiğimde zile basıp beklemeye başladım.Kapı açılınca girip koşar adımlarla merdivenlerden çıktım.Asansörü bekleyesim gelmemişti.Kapıya tam vuracağım sırada açıldı ve tahmin ettiğim kadarıyla Hayal'in annesi elinde çöp poşetiyle dışarı çıktı.Beni süzerken elimin hala havada olduğunu hatırlayıp kendime çekidüzen verdim ve gülümsedim.''Merhaba,ben Hayal'in arkadaşıyım.Müsaitse kendisini görmeye gelmiştim ama''diyip kafamı içeriye doğru uzattım.''Merhaba canım.Daha önce tanısmaya fırsatımız olmadı.Bende Hayal'in annesiyim.Evet içeride kendisi.Sen geç istersen bende şu çöpü atıp geleyim''dedi elindeki poşeti havaya kaldırarak.Hafifçe onaylayıp geçmesi için yer verdikten sonra ayakkabılarımı çıkarıp içeriye girdim.Kapıyı da arkamdan aralık bıraktım.Hayal'in odasına gittiğimde onu laptopta film izlerken buldum.Beni gördüğünde gözleri bir an şaşkınlıktan pörtlesede hemen toparlayıp ''AA hoşgeldin Buğlem!''dedi.Laptopun şarj aletine takılıp düşmekten son anda kurtulup üzerime atladı.Bende ona sıkıca sarılıp ''Hoşbuldum.Kusura bakma bu sıralar iyice ihmal ettim seni''dedim.''Sorun değil,annemle tanıştınız mı?''diye sordu heyecanla.''Kapıda ufak bir tanışma faslı geçirdik.''Yatagına oturduğumuzde laptopu kapatıp koltuğa bıraktı.Yan yana duvara yaslanıp oturdugumuzda kafamı yana çevirip ''Nasılsın iyi misin?''diye sordum.Bana bakmadan hafifçe gülümseyip ''Biliyor musun Buğlem,kafamda tümör olduğun ögrenmeden onceki hayatımdan cok da farklı değil şuanki hayatım''Ne diyeceğimi bilemeyince bana dönüp ''Takılıyorum,iyi hissdiyorum şuanlık bir sıkıntı yok.Tedavilerimi aksatmayacağım''deyince''Aksatmayacaksın.''diyerek onayladım onu.Gözlerini devirerek ''Sercan napıyor?Hoş gerçi bakiyim tam 5 dakika önce mesajlaşmışız ama yüzyüze gibi olmuyor''diyerek masumca sırıttı.Bu sefer göz devirme sırası bana geçtiğinde ''Az daha benimle gelmeye kalkıyordu.Zor ikna ettim kendisini''dedim.Hafifçe kıkırdadığında kapının kapanma sesiyle annesinin geldiğini anladık.Aradığım fırsatı bulduğumda kaçırmadan boğazımı temizleyerek ''Annenle tanıştım,baban nerede?Onunla da tanışmak isterim cici kız''dedim.Yüzü hafif düşünce önceki tahminlerimde yanılmadığımı anladım.''Şey,onun işi vardı gitmek zorunda kaldı.''dedi gözlerini kaçırarak.Yaslandığım yerden doğrulup karşısında bağdaş kurdum.''Hayal,bana gerçekleri söyleyebilirsin..''Bana uzun bir süre baktıktan sonra gözlerini kaçırdı ve gülerek ''Hangi gerçekler,neden bahsettiğini anlayamıyorum Buğlem''dedi.Onun gülüşünü taklit edip ''Hadi ama Hayal,dürüst olmadığını görebiliyorum.Ama anlatmak istemezsen anlarım kendini üzme,yorma sen çok da önemli bir şey değil.''Derin bir iç çekerek elini sorun değil anlamında salladı.Gülümseyerek''Sorun değil,haklısın.Er ya da geç anlatmam gerekiyordu size bunu.Aslında neden sakladığımı da bilmiyorum.Çok konuşmayı sevdiğim bir konu değil.Babam..uzun bir süredir hayatımızda yok.Yani en son biz evi terk ederken görmüştüm onu''Sorduğuma anında pişman olurken mahçup gözlerle onu dinlemeye devam ediyordum.Bu halimi görünce ellerimi tutup sorun degil dercesine sıktı.''Alkol alıyordu.Normal zamanlarda bir kötülüğünü görmezdim ama alkollüyken ne yaptığı pek belli olmazdı.Tipik bir davranışı sergiledikten yani bir gün anneme el kaldırdıktan sonra,annemle beraber yanından ayrıldık.4 yıl önceydi yanlış hatırlamıyorsam.O zamanlar çok dokunurdu bana.Anneme belli etmezdim ama,sonraları alıştım galiba..Annemle yeni bir düzen kurduk..O gün bugündür de babamı görmedim''Konuşmayı bitirdikten sonra yüzüme baktı tepkimi ölçmek istercesine.''Ben ne desem bilemedim.Hatırlatmak istemezdim cidden Hayal ya valla bak benim saçma meraklarım işte of''Kahkaha atarak omzuma vurdu.''Kızım saçmalamasana anlatmam lazımdı en yakın arkadaşım değil misin sen benim.Yalnız tek ricam Sercan'a bunu ben söylemek istiyorum.''Hızlıca kafamı salladım.''Tabi tabi sen nasıl istersen söylemem hiçbir şey ben''Sesli bir şekilde oflayarak ''Kızım rahatlasana ya,işte ben bu yüzden anlatmadım sana bişey''dedi.Rahatlayıp gülümsediğimde içeriden annesi bağırdı ''Kızlar yemek hazır hadi gelin!!!!''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sükunet
Teen FictionHayatın bize ne getirdiğini bilemeyiz öyle değil mi? Peki ya bizden götürdükleri?