"doktora gideceğim jimin, kendimi iyi hissetmiyorum."
doktor derken onun bir psikiyatriste gideceğini anlayamamıştım. ben içimde depremler yaşasamda ona gülümserdim, oda bana karşı genel olarak öyleydi fakat son zamanlarda jungkook sürekli yanımda ağlıyordu ve bunlar benim yüzümden oluyordu.
"neden doktor yerine bir psikiyatriste gittiğini söylemedin jeon jungkook? benden sakladığın şeyler mi var?"
sinirliydim, eskiden herşeyi en ince ayrıntılarıyla anlatırdı fakat artık gözlerini kaçırıp mutlu görünmeye kendini zorlayarak kısa cevaplar veriyordu.
"hayır, jiminie senden sakladığım bişey yok."
yalan söylüyordu, gözlerini kaçırıyordu.
"fark etmeden seni üzdüysem, özür dilerim jungkook. sadece bana daha fazla yalan söyleme!"
"sinirlenme, jiminie. gerçekten sadece bazen uyuyamıyorum ilaç alabilmek için gittim."
hâlâ yalan söylüyordu fakat üstelemedim. sonra ikimizde işe gitmek için evden çıktık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
last kiss > jikook ✅
Fanfictionfakat sen Jimin, "ben yokkende aşk vardı" diyorsun. gece yokken yıldızlar varmış gibi, yağmur olmadan gökkuşağı çıkıyormuş gibi...