o günden sonra jungkooka ulaşamamıştım. hastanede birkaç gün daha kalıp evime dönmüştüm. haftada en az 3 gün hastaneye gidiyordum, ölmemiştim ama yaşadığımı söylemek büyük bir hata olurdu.
hastaneye her gidişimde kapıda birkaç saat dikilip jungkook gelir diye bekliyordum. ne yazık, o hiç gelmiyordu. işe tekrar başlamamıştım çünkü her ayağa kalkışım bir yıkılışı anımsatıyordu. onun ilk başlarda umursamadığım bedeninin yanımda olan varlığını deli gibi özlüyordum. artık o başkasınındı. eğer japonyada olduğundan emin olsaydım hiç zaman kaybetmeyip gidip ona aşkımı haykırırdım. yeni bir kalbin bedenimde oluşu onunla hızlanan kalbimin ölü olması onun hakkında hissettiğim hiçbir şeyi değiştirmiyordu.
ilk başlarda onu nasıl görmezden gelmeyi başardığımı düşünüyordum. bunu şimdi yapamıyordum. çünkü ona aşıktım.
__________________
tüm sevdiklerim gidiyor be.
jenissi, taehyun, fidel...
ölüyorum bu bölümü bunların efkarıyla yazdım :"(
ŞİMDİ OKUDUĞUN
last kiss > jikook ✅
Фанфикfakat sen Jimin, "ben yokkende aşk vardı" diyorsun. gece yokken yıldızlar varmış gibi, yağmur olmadan gökkuşağı çıkıyormuş gibi...
