bir sonraki ölü gibi yattığım günün sonunda gözlerimin baygınlığıyla doktorumun başımın ucunda gülümsediğini gördüm.
yatağımı sürüklediklerini hissettim ve başımdaki sesler aniden çoğalmaya ve yükselmeye başlamıştı. gözümü hafifçe aralamaya çalıştığımda başımda bir sürü doktorun aceleyle hareket ettiğinin farkına vardım. doktorun üstüme doğru eğildiğini gördüm.
"öyle şanslısın ki jimin"
diyordu. oh, demek sonunda bu acıdan kurtulup ölüyordum.
gözlerimi kapattım ve ölümü içimde hissetmeye çalıştım. öyle sıkı kapatmıştım ki beyaz ışığı hastane ışıklarıyla karıştırmak istemiyordum. koluma birkaç iğne vurulduğunu hissettim. sonrasını hiç hissetmedim, sanırım cennet dedikleri böyle birşeydi...hissetmemek...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
last kiss > jikook ✅
Fanfictionfakat sen Jimin, "ben yokkende aşk vardı" diyorsun. gece yokken yıldızlar varmış gibi, yağmur olmadan gökkuşağı çıkıyormuş gibi...
