OzAffairs XXX

15. God almachtig

20 juli 2015

Gelovigen gaan er van uit dat God de macht heeft over alles en iedereen, dat op dit ondermaanse rondscharrelt. Mocht je toevallig in een raket naar de Maan of Mars zitten, jammer dan, maar ook dan val je onder de jurisdictie van de Almachtige. Kortom, God is de absolute heerser.

Ja, jongens en meisjes, daar schrikken jullie van! Wij hadden vroeger - toen alles trouwens beter was - niets te vertellen. Wij moesten geloven in een strenge God en bij diens afwezigheid werd de almacht door onze ouders naadloos overgenomen. Inspraak? Laat me niet lachen, als je 't probeerde, kreeg je te horen dat je 'niets dan lege briefjes' had in te brengen! Nee, dan jullie! Jullie gijzelen jullie ouders, dwingen ze peperdure maatkleding, sportschoenen en smartphones voor jullie te kopen en elk weekend nog duurdere pretparken te bezoeken. Zo niet, dan maken jullie je ouders horendol door 't hele weekend op jullie luie achtersten op de bank voor de tv te blijven hangen en maar door te zeuren over die vriendjes van jullie die wel alles mogen!

Bah, bah en nog eens bah!

Was ik nog maar ouder, ik zou jullie tuchtigen zoals dat hoort! Ik heb m'n lijstje al klaar:

1. Huiswerk maken, en wel iedere dag
2. Eigen slaapkamer opruimen
3. Een enkel, klein boodschapje voor moeders doen
4. Elke week minstens 1x naar de sportvereniging.

Toen ik mijn kleindochter m'n 'shortlist' liet zien, was ze zeer verontwaardigd. Ze bestond 't mijn vier Gouden Regels in het maandagse kringgesprek op haar basisschool, groep 8, aanhangig te maken. Ik werd door de klas collectief neergesabeld als zijnde een dictatoriaal ouder, die 'kalt gestellt' moest worden, zelfs preventief ruimen werd voorgesteld! Als suggestie werd door de leerkracht - zo'n jaren 70 kind dat op de pabo, mind you, nog niet eens rekenen heeft geleerd! - geadviseerd de gang naar de rechter te maken als dit onnoemelijke onrecht - haar woorden! - aan onschuldige kinderen zou worden aangedaan. Ja, zij wist dat de rechtelijke macht tegenwoordig door vrijwel uitsluitend vrouwen van haar generatie wordt bemand, sorry, bemenst. Mijn veroordeling stond voor 100% vast!

Triomferend kwam mijn kleindochter de uitslag van het klassenberaad meedelen. Ik was not amused! Wat denkt die jeugd van tegenwoordig wel? Ik ga door met mijn strijd:

"Tally-ho and a bottle of rum!"

Terug naar het thema: God almachtig

In een vorig deel heb ik verhaald dat 't Joodse volk dit vanaf het allereerste begin heeft betwist. Zij zien God als degene waarmee je in discussie gaat als je 't niet eens bent met zijn beleid en dat is in hun ogen dus bijna altijd het geval. Klagen, klagen en nog eens klagen! De Klaagmuur in Jeruzalem is dè 24/7-dienst die hiervoor ter beschikking staat en ik kan je vertellen: 't is er druk!

Toch zijn er verschillen. In roomse kringen noemen ze God bij voorkeur onze Lieve Heer en dat klinkt best benaderbaar. Gek genoeg richten de gelovigen in die kringen hun smeekbeden niet rechtstreeks tot God, maar via Maria, de moeder van JC. Kortom, zij gebruiken een kruiwagen. Eigenlijk is dit typerend voor 't rijke roomse leven: altijd via relaties iets voor elkaar proberen te krijgen, zelfs al is 't door God verboden! De heersende klasse in Limburg deed vroeger niet anders. Ze schakelden desnoods de kerk in om hun zin te krijgen. Befaamd in dit verband was het verzoek van een ondernemer aan de locale pastoor betreffende zijn werknemers:

"Houd u ze dom, dan houd ik ze arm!"

Ach, zult u zeggen, dat was ver voor de oorlog! Maar kijk uit, roomse streken doen 't ook in onze tijd nog steeds goed! In gereformeerde kring gaat 't anders. Verzoeken tot bijstand gaan direct naar God, maar meestal blijven ze beperkt tot verzoeken om na de dood in de hemel te mogen komen. De pijngrens in die kringen is trouwens behoorlijk groot. Vaak wordt uitgegaan van eigen schuld, de erfzonde, en van het voorbeschikt zijn. Dat laatste opent trouwens ook weer mogelijkheden, die door de Bevindelijken maximaal wordt uitgebuit.

Wat is 't geval? In autochtone fundamentalistische kringen bevindt zich de groep die zich de Bevindelijken noemt. Zij geloven dat, wil je het eeuwige leven beërven, d.w.z. na je dood in de hemel komen, je tijdens je aardse leven een godservaring moet hebben ondergaan. Zo'n godservaring houdt in dat je de nabijheid van God in al je vezelen hebt doorvoeld. In oudtestamentische woorden: je hebt met God gewandeld en daardoor ben jij uitverkoren om Gods genade te mogen ontvangen, jij wordt gered van de hel!

Hallo, dat is nog al wat! Nou, dat vinden de Bevindelijken trouwens ook! Iemand die zegt een godservaring te hebben gehad, stijgt op de hiërarchische ladder in die kringen. Zijn gezag is ontegenzeggelijk tot grote hoogte gestegen, een ouderlingschap in de kerk ligt voor 't grijpen. Hij heeft immers een lijntje met God, wie kan 'm nog tegenspreken? Vanaf nu mag de uitverkorene andere gelovigen en hun kinderen koeioneren, waarbij veelvuldig de Almacht van de Heere, Heere wordt aangeroepen. 't Doet me toch aan Animal Farm van George Orwell denken. De christelijke variant wordt dus:

Iedere gelovige is voor God gelijk, maar Bevindelijken zijn gelijker!

Toch kun je ook nog wel eens lachen. Enige tijd geleden werd een provinciale bestuurder in Zeeland beëdigd en daar deze van christelijke huize was, werd de eed afgenomen, terwijl zij haar kind op haar rechter arm had. Ik vond 't wel wat hebben: een moderne vrouw, die ondanks haar moederschap haar carrière voortzet. Daar moest je 50 jaar geleden eens om komen, toen bestond het recht van de vrouw uit kinderen werpen (oké, dat had ze gedaan) en het aanrecht. Ze stak haar linkerhand op en sprak de eed uit:

"Zo waarlijk helpe mij God allemachtig!"

Ik vond 't wel grappig. 't Is maar een subtiele bespreking, maar God allemachtig staat te boek als een milde vloek, terwijl God almachtig duidt op de absolute macht van God! Bovendien had ze haar linkerhand opgestoken, terwijl de rechterhand was voorgeschreven! Erg, erg, erg...... Er moest een hoogleraar Staatsrecht aan te pas komen om te beoordelen of dit wel door beugel kon. Nee dus, de beëdiging moest worden overgedaan! Wat een letterneukers!

Waar is de humor gebleven?

Nee, geef mij dan maar mijn oude tantetje. Ze is een mager scharminkeltje, draagt altijd een donkere bloemetjesjurk en heeft het haar immer op een stevige knot. Ze kijkt pienter uit haar oogjes en scharrelt voortdurend bedrijvig heen en weer in haar huisje. Ik kom er graag. Laatst bezocht ik haar weer eens en vertelde haar van het Zeeuwse beëdigingdrama. Verbaasd riep ze uit:

"God allemachies!"

Ik reken 'm goed!

Fred van Os