OzAffairs XXX

8. Piet kluitje in het riet

Modern sprookje van Hans Anders, die alles door bril met dubbelfocus ziet

Piet kluitje in het riet werd vlak na zijn geboorte te vondeling gelegd in een rietkraag ergens in de Biesbosch. Hij werd op een wonderlijke wijze gevonden door het dochtertje van een boer, die het kind hoorde huilen en op het geluid afkwam. Wat zij toen zag, was heel vreemd: tussen het riet lag een rubberbootje waar de naam Lampadusa opstond en in het bootje lag een baby met een zwemvestje in een biezen mandje.

De boerendochter waadde naar het rubberbootje en haalde het kind eruit, waarna ze het meenam naar de boerderij. Daar vertelde zij haar ouders van de wonderbaarlijke vondst van het kind. De verbaasde boer pakte meteen de telefoon om het kind aan te geven en de eveneens verbaasde boerin legde het kind in een steigerhouten kribbe, omdat het tegen de Kerst liep.

Zo werden er dus drie dingen door elkaar gehaald. Het was een combinatie van een kleine bootvluchteling, Mozes in het biezen mandje en het Kerstverhaal.

De gevonden baby werd liefdevol opgenomen in het gezin en het dochtertje had er een broertje bij. Het lag voor de hand om het kind Mozes te noemen, maar na rijp beraad werd het toch maar Piet. Piet groeide in alle vrijheid op en bleek licht autistisch te zijn. Dat openbaarde zich vooral toen hij naar school moest. Hij kon zich slecht concentreren en werd bovendien door de andere kinderen gepest en in de maling genomen. Dat ontaardde op een dag op zo'n manier dat hij naar de timmerman werd gestuurd om een schop van het voetje te halen. De timmerman vroeg hem om voorover te gaan staan en gaf hem toen een enorme schop onder zijn kont, waarna hij bulderend van het lachen wegliep. Piet droop beschaamd af en kreeg vanaf die tijd de bijnaam Piet kluitje in het riet.

Maar deze gebeurtenis bracht ook een ommekeer in zijn leven. Want sinds dat moment nam hij zich voor om niet meer in deze soort ongein te trappen en zich niet meer als pispaal te laten gebruiken.

Hij begon zich door veel te lezen op allerlei gebied te bekwamen. Op 16-jarige leeftijd ging hij werken bij dezelfde timmerman, waarvan hij een schop onder zijn kont had gekregen. Op z'n eerste werkdag werd hij verwelkomd door de baas en vier van zijn knechten. Bij de kennismaking had Piet al een beetje het idee dat ze hem in de maling wilden nemen.

En ja hoor, de baas keek hem grijnzend aan en vroeg:

"Wij hebben dringend ooievaarskuitenvet nodig, Wil jij dat voor mij halen? Hier is wat geld, kijk maar."

"Dat is goed." zei Piet en vertrok.

Eerst ging hij naar huis en vroeg wat geld aan zijn vader. Toen die vroeg waar het voor was, legde hij uit wat zijn baas hem had gevraagd en vertelde erbij dat hij gelezen had dat ooievaarskuitenvet echt bestond en dat hij wist waar het te koop was. Zijn vader gaf hem een flink bedrag mee, toen ging hij naar het station en nam de trein naar Amsterdam. Daar aangekomen ging hij naar het eerste en vooral het beste restaurant en ging uitgebreid zitten eten. Toen hij klaar was, vroeg hij de rekening en betaalde.Er was nog wat geld over en hij begaf zich op weg naar een winkeltje in de Jordaan.

Na een flinke wandeling stond hij voor het winkeltje. Hopend dat de reis niet voor niets was geweest, stapte hij naar binnen en tot zijn vreugde zag hij vlak bij de toonbank het bewuste doosje liggen. Hij herkende het meteen: glimmend groen met een ooievaartje erop. Met zijn allerlaatste geld betaalde hij de winkelier, vroeg een kassabon en spoedde zich terug naar het station. Tegen half vijf was hij terug bij zijn baas.

Die was behoorlijk kwaad en vroeg waar hij de hele dag had uitgehangen. Heel kalm en zonder wat te zeggen legde Piet het glimmende doosje op tafel. Zijn baas nam het doosje van de tafel en las vol verbazing wat erop stond. Dit had hij niet zien aankomen. Piet gaf meteen de rekening van het eten, de kassabon van het doosje en het retourtje van de trein. Zijn baas wilde eerst kwaad worden, maar was wel zo sportief dat hij het volledige bedrag vergoedde.

Zo had Piet kluitje in het riet dankzij zijn kennis een leuke dag gehad, lekker gegeten, maar was vooral zijn baas te slim af geweest.

Cees van Os