Daar ga je met
je tas vol idealen.
Hij is nu leeg,
blijft achter in
de zalen.
Muziek verstomd,
het voetlicht uitgegaan.
Nu geen applaus,
de mensen zwijgend
opgestaan.
Het doek is dicht,
zal niet meer opengaan.
Het masker valt
in de coulissen
met weemoed
en triomf.
De nieuwe tekst
was nog niet klaar,
maar werd door
anderen herschreven.
Toch zal een
onuitputtelijke bron
je inspiratie geven.
Dan speel je weer
met de karakterrol.
En jij trekt verder
met die tas vol idealen.
Wij blijven achter
met vreemde, lege zalen.
Waar jij verschijnt,
Loopt het theater vol.
Nelly Lausberg-van Os
YOU ARE READING
OzAffairs XXX
Short StoryPapendrecht, 26 juni 2016. De familie van Os organiseert regelmatig familiedagen. Het is de gewoonte dat ieder familielid een verhaal of gedicht voordraagt. De verhalen dragen het karakter van columns, veel jeugdherinneringen komen boven, maar boven...
