Kısa bir aradan sonra karşınızdayım :) Kapağımız nasıl? @AmysPlace yaptı çok teşekkürler kuzucum ben çok beğendim ellerine sağlık :)) Ve diğer hikayemi reklamını yapmak istiyorum, son kez. Yasaklı'nın tanıtımına burada bakabilirsiniz; http://www.wattpad.com/28251181-yasaklı Uzu bir bölüm oldu bence, neyse uzatmayayım iyi okumalar canlarım :))
Multimedia: Arya
Yetişkin bir ‘Arya’ Enis’i her iki günde bir başka bir kızla görebilir. Ciddiyim, çocuğu ne zaman görsem kolunda başka bir hatun var. Çirkin bir şey olsalar gam yemeyeceğimde hepsi VS katalogundan fırlamış gibi! En başında Enis bunlar varken nasıl bana baktı anlamış değilim. Sonunda kendi doğru yolunu buldu ve o kızlara geri döndü. Evet, ayrılmıştık yani sanırım. O günden sonra hiç konuşmadık, hiç. İnsan bir özür diler değil mi? Ama yok işte Enis beyimiz o kızlarla o kadar meşgul ki bir özüre zaman bulamıyordu. Her neyse, ben artık yeni bir başlangıç yapacaktım; Ayaz’ı affetmiştim ama aramızdaki ilişki arkadaşlıktan fazlası olmayacaktı, intikam işi de iptal olmuştu doğal alarak zaten saçmaydı. İntikam iptal olduğuna göre Enis’e de ihtiyacım yoktu. Yeni aşklara atılacaktım, sahte olmayan gerçek aşklara. Okulumuza yeni öğrenciler gelmişti, bir tanesi bizim sınıftaydı; turuncu saçları, mavi gözleri ve gözlerinin etrafında pekte belirgin olmayan çilleri vardı ve evet onu baya incelemiştim. Baran, Enis veya Ayaz gibi değildi, çocuksu bir tatlılığı vardı. Aynı zamanda sıcakkanlıydı, arkadaş olmuştuk bile hatta baya yakındık. Onunla iletişim kurmak hiçte zor değildi ayrıca sinirlendiğinde ağzına geleni söyleyecek birine de benzemiyordu. Tamam, sakin kalacağım, Enis’i aklıma getirmek yok! Arkadaş olduk dedim ya, bugün onu daha ileri bir düzeye götürmek için bir adım atacaktık; birlikte bir şeyler yapacaktık! Koyu renk dar kotumun üzerine lacivert, mavi, kırmızı tonlarında gömlek giyip düğmelerini açık bırakmıştım. Saçımı düzleştirdikten sonra hafif makyaj yapıp evden çıktım. Avm’ye yaklaştığımda Baran’ı gördüm, oda beni gördüğünde gülümseyip el salladı, bu çocuk çok şirindi. Avm’yi görünce aklıma ilk Enis gelmişti, burada Ayaz ile kavga ediyorlardı onu ilk gördüğümde daha doğrusu ilk fark ettiğimde. Enis yok Arya, Enis yok. Baran beni yine müthiş bir sıcakkanlılıkla sarılarak karşıladı. Baran’a sarılmak değişikti, güven veriyordu ve içimdeki boşluğu dolduruyordu, Enis’in açtığı o boşluğu. Her ne kadar daha sarılmak istesemde ondan ayrıldım. Reverans yapmak için eğildiğinde kıkırdadım.
“İçeriye beraber girme şerefine nail olabilir miyim güzel bayan.” Dediğinde havadaki elini nazik bir şekilde tutup “Memnuniyetle.” Diyerek karşılık verdim. Ellerimiz birbirlerine kenetlenmiş Avm’ye girerken bizim okulda olduğunu tahmin ettiğim birkaç kızdan oluşan bir grup önce beni daha sonra Baran’ı süzdü daha sonra gözleri ellerimize kaydığında tedirgin olup elimi çekmeye yeltensemde Baran bunu engellemişti. Baran’a Enis’ten bahsetmiştim, daha doğrusu yeni ayrıldığımızı ve haftasonu okuldan birilerinin bizi görüp yanlış anlayabileceğini söylemiştim fakat “Başkalarının ne düşündüğünden bize ne?” diye cevap verip lafı ağzıma tıkamıştı. Yürüyen merdivenlerden çıkarken kızların bakışlarını hala üzerimizde hissediyordum. Nihayet üst kata çıkıp Burger King’in önündeki masalardan birine yerleştiğimizde etrafıma göz attım, Baran bir şeyler dediğinde ona döndüm ve “Efendim duyamadım?” dedim sorarcasına.
“Diyorum ki bugün ne yapsak sinema uygun mu?” diye tekrarladı az ötedeki filmlerin afişlerine bakarken. Başımla onaylarken bende bakışlarımı film afişlerine çevirdim. “Aç mısın?” diye sorduğunda yine ona döndüm.
“Hayır, ama milkshake içerim.” Dediğimde başıyla onaylayıp “Neyli istersin prenses?” diye sordu.
“Çikolatalı.” Dedim gülümseyerek, yanımdan ayrılırken bir süre arkasından baktım. Tamam, çocuk şirindi ama prensesim demesi çok iticiydi. Gözlerimi devirip önüme dönerken gözlerim yürüyen merdivenden çıkan tanıdık simaya takıldı. Enis ve yanındaki kız konuşa konuşa çıkıyorlardı. Kız gülerek Enis’e bir şeyler anlatıyor, Enis ise kıza gülümseyerek karşılık veriyordu tamam bu manzarayı hep görüyordum artık alışmıştım-en azından eskisi gibi kıskançlık krizine girmiyordum- ama her seferinde yanındaki kız farklı olurdu fakat bu kızı daha önce onun yanında görmüştüm, birkaç kez. Şaşırmıştım çünkü bu kız bizim okula yeni gelmişti ve alt sınıfta okuyordu. Sübyancı piç! Enis bakışlarını benim olduğum tarafa çevirirken gözlerimiz birkaç saniyeliğine birbiri bulduğunda içim ürpermişti. Bakışlarımı hemen önüme çevirdiğimde masaya çarpan milkshake bardağıyla yerimden zıpladım. Bu halime gülen Baran’a somurtarak baktım.
