GERÇEK

Bölum 3: Savaş

Playlist: Lucas Graham ~7 Years

Sizleri fazla beklettim üzgünüm hemen geçiyorum... :D

Artık hiç bir şey düşünemiyorum adam o kadar yaklaştı ki içimdeki korku duygusu hat safhaya ulaştı. Yüzlerimiz birbirine o kadar yakındı ki adamın nefesini hissedebiliyordum ve beni iki kolumdan tutup kendine çekeceği sırada sinirlenip kayalıklarına sağlam bir tekme yapıştırdım, adam acı içinde kıvranırken 

'' Sen ne yapığını zannediyorsun pis fahişe...'' deyince ben iyice sinirlendim sinirden gözlerimi kapattım anlık bir şeydi ama açtığımda adam yerdeydi ve başında adının Drew olduğunu söyleyen şu çocuk vardı daha doğrusu uyuz,ukala şey mi demeliyim. Benim için mi vurmuştu o adama :P

''Sen burada ne arıyorsun?''

''Konuşmaya devam mı edeceksin. Teşekkürü sonraya sakla... atarlı''

Ukala şey bu durumda bile sinirimi bozmayı başardı yani bravo korkudan, sinire hızlı bir geçiş yaptım şu an.Adamların dikkatini kendisine çekti ve onlarla kavga ederken hızlı bir şekilde etrafa baktım. Arkama döndüğümde ablamı götürdüklerini gördüm o sırada sanki tüm duygularım birbirine karışmıştı. 

Beni her ne kadar sinir etse de hiç kimse ailesini kendisi seçemediği gibi onlardan da vazgeçemiyor onlara bir şey olsa benim de canım yanıyor.

Hemen büyük bir hiddetle ablama doğru koşmaya başladım o kadar hızlandım ki hızımı alamayıp ablamı tutan adamın üzerine atladım adamla beraber yere düşerken adamda kafasını yere vurmuş olacak ki bayılmıştı.Arkamda birinin olduğunu hissettim yavaşça arkamı döndüğümde drew arkamdaydı o adamların hepsini nasıl dövmüştü inanamıyorum.

''Hadi kalk adamın üstünden gitmemiz lazım.'' 

''Nereye?''

''Ya kızım görmüyor musun bu bayıltığın adamın arkadaşları geliyo kalk hadi''

''Uyuz, ukala... Ben senin nereden kızın oluyorum ya''

Aniden beni kollarımdan tutup ayağa kaldırdı o kadar hızlı çekmişti ki onun göğüsü ve beni göğsüm birbirine çarptı. Kasları gözle görülür bir şekilde vardı ama çarpınca ne kadar fazla ve sert olduğunun bir kez daha anlamıştım. Ablam da bize bakıyordu.

''Yaklaştılar hadi'' Evet bu ses ablamdan çıkmıştı.

Koşmaya başladık baya uzaklaşmıştık ama hala peşimizdeler, o sırada Drew bir yere girdi ve arkasından beni oraya çekti bende ablamı çektim burası çok karanlıktı ama eski bir ev olduğunu anlamıştım.

''Ne yapıyorsun ya insan haber verir öyle çekilir mi...'' 

''Kızım ya bi sus çenesi düştü iyice ha yüz vermeye gelmiyo sana da hemen çenen düşüyo.''

''Bence ikinizde susun şimdi anlayacaklar burada olduğumuzu ''

Uzun bir sessizlik oldu. 

''Birazdan giderler ama hemen çıkıpta enselenmeyelim.''

Evin içine doğru ilerledi ve duvara yaslanarak yere oturdu tek dizi kırık diğer dizi de uzatmıştı. 

''Bence sizde oturun biraz daha orada durursanız yakalayacaklar sizi.''

Ablam hemen içeri ilerleyip oda duvara yaslanıp oturdu.

''Aria orada dikilecek misin hadi gel otur hem dinlenmiş oluruz.''

Ablamın yanına gidip bende oturdum hiç konuşmadık ama ablam bana imalı imalı bakıyordu. Ben de bu duruma son vermek için...